Page 88 - 160
P. 88

74



                       ประเมินผล เพื่อนำไปการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง แก้ไขและพัฒนา การสร้างสมรรถนะเพิ่มให้กับผู้ผ่าน
                                                                                    ้
                       ระบบการศึกษาอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี 3 สมรรถนะ และปัจจัยที่มาจากขอกำหนดเพื่อผลสำเร็จใน
                       การบริหารงานอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี 3) การประเมินผลรูปแบบการบริหารงาน โดยประเมิน
                       พัฒนาขึ้นมีโอกาสเป็นไปได้สูงในการปฏิบัติจริงอยู่ ได้ผลการประเมินในระดับมาก และเป็นประโยชน์

                       ในภาพรวมอย่างมาก

                                     สิริอร สกุลเดช, ญาณภัทร สีหะมงคล และ อนันท์ งามสะอาด (2559) ได้ศึกษาการ
                                                                       ุ
                       ประเมินการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี ประเภทวิชาอตสาหกรรม ตามแนวคิดการประเมินที่ใช้
                                                                       ื่
                       ทฤษฎีเป็นฐาน: การวิเคราะห์สมการโครงสร้างพหุระดับ เพอ 1) พัฒนาทฤษฎีโปรแกรมการจัดการ
                       อาชีวศึกษาระบบทวิภาคี 2) พัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ

                       คุณภาพผู้เรียน 3) ประเมินการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี และ 4) ตรวจสอบความสัมพันธ์เชิง

                       สาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพผู้เรียน พบว่า ทฤษฎีโปรแกรมการจัดการอาชีวศึกษา
                       ระบบทวิภาคี ประกอบด้วย 2 ส่วนหลัก คือ โมเดลการจัดกระทำ และโมเดลการเปลี่ยนแปลงที่ม ี

                       ความเกี่ยวข้องสัมพันธ์และเชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบ โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัย

                          ิ
                       ที่มีอทธิพลต่อคุณภาพของผู้เรียนอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี มีจำนวน 2 ระดับ ได้แก่ ระดับผู้เรียน
                       และระดับกลุ่มผู้เรียน ประกอบด้วย 10 ตัวแปร โดยตัวแปรทุกตัวผ่านเกณฑ์การประเมินร้อยละ 70

                                                                                                  ิ
                                                                       ั
                       ที่กำหนดไว้ และผลการตรวจสอบตรงของโมเดลความสัมพนธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอทธิพลต่อ
                                                                                          ิ
                       คุณภาพของผู้เรียน พบว่า มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยตัวแปรที่มีอทธิสูงสุดต่อ
                       คุณภาพของผู้เรียน คือ คุณภาพของครูฝึก

                                     กิติมา ชุมอาจ และกมลพร กัลยาณมิตร (2560) ได้ศึกษา ความร่วมมือระหว่าง
                       ภาครัฐและเอกชนในการพัฒนาแรงงาน กรณีศึกษา ด้านการเขียนแบบและผลิตด้วยโปรแกรม

                                             ื่
                       คอมพิวเตอร์ในการผลิต เพอศึกษาปัจจัยปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ของความร่วมมือระหว่างภาครัฐ
                       กับภาคเอกชนเกี่ยวกับการพฒนาแรงงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเขียนแบบและการผลิตโดยใช้
                                              ั
                       โปรแกรมคอมพิวเตอร์ โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก และเก็บแบบสอบถาม พบว่า สาเหตุของ

                                              ่
                       ปัญหาความขาดแคลน ได้แก ความล้มเหลว ไม่ต่อเนื่องและความขัดแย้งในการนำนโยบายไปปฏิบัติ
                       งบประมาณมไม่เพียงพอ ภาพลักษณ์ในทางลบของนักศึกษาอาชีวศึกษา ขาดความพร้อมในการสอน
                                  ี
                       และด้านเทคโนโลยี สิ่งที่ค้นพบจากงานวิจัยนี้ คือ นักศกษาส่วนใหญ่ตัดสินใจด้วยตัวเองในการเลือก
                                                                   ึ
                       เรียน จากเนื้อหาสาระของรายวิชาน่าสนใจ และครูผู้สอน ตลอดจนอาจารย์แนะแนว และยังพบว่า
                                                                       ้
                       ภาครัฐควรมุ่งเน้นไปในเรื่องที่ปฏิบัติได้จริง จริงใจในการแกปัญหา ภาคการศึกษาควรต้องมีการ
                       พัฒนาปรับปรุงหลักสูตรเพื่อให้สามารถปฏิบัติงานได้จริงหลังจากจบการศึกษา ภาคเอกชนต้องการ

                       การสนับสนุนด้านมาตรการลดหย่อนภาษี และการฝึกอบรม
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93