Page 127 - 053

106

้
“ส่วนใหญ่มีแต่หนังสือเรียน ถ้ามีเวลาก็หาขอมูลทางอินเตอร์เน็ต เปิดให้
เด็กๆดูเกี่ยวกับภาษาอาหรับ”

(ผู้สอนอุสมาน มะ, 8 สิงหาคม 58)

“จะใช้หนังสืออย่างเดียว ไม่มีสื่ออื่นเลยค่ะ ที่นี้เด็กน้อยก็จริง แต่สื่อต่างๆ
่
้
ก็ไม่เพียงพอ เหมือนหนังสือเรียน ของปีนี้ ก็มาชากวาเพื่อนๆสื่ออื่นๆก็ยิ่ง
แล้วใหญ่มาบ้างไม่มาบ้าง ถ้าจะให้หาซื้อเองน่ะ ยากมาก งบไม่พอด้วยค่ะ”
(ผู้สอนมายีด๊ะ แวอาลี, 9 สิงหาคม 58)

“ส่วนใหญ่ มีหนังสือ แผ่นผับ บัตรค า และรูปภาพ”
(ผู้สอนลาตีพะห์ ยา, 15 สิงหาคม 58)

“ที่ศูนย์ของเรา มีทีวี หนังสือ สื่อที่ได้จากการสนับสนุนจากหน่วยงานบ้าง

แล้วก็สื่อท าเอง มีรูปภาพติดผนัง ส่วนใหญ่มีแค่นี้เหละค่ะ”
(ผู้สอนมารียานิง ยา, 16 สิงหาคม58)

“สื่อที่ใช้ในการเรียนการสอนมีหนังสืออย่างเดียว ไม่มีสื่ออื่นเลย ”
(ผู้สอนมะจูกี บาโด, 16 สิงหาคม58)

่
้
่
้
“สื่อนี้ไม่คอยมีเลย หรือไม่มีวาก็ได้ ถามีบางท่านก็ใชไม่เป็น ถาเป็น
่
คอมพิวเตอร์ ผู้สอนแก่ๆ ใช่ไม่ได้เลย สื่อรอบๆกายมีแต่ไม่มีเวลาใชมันเลย
้
ได้แต่สอนตามเนื้อหาอย่างเดียว แล้วก็ไม่เน้นการเสริมสร้างสาระ ไม่คอย
่
้
ตามหลักสูตร อีกอย่างเวลาจะใชสื่อการเรียนการสอนไม่เพียงพอ จึงไม่มี
เวลาใช้สื่อการสอนเลย เน้นแต่เนื้อหาอย่างเดียวกลัวสอนไม่จบ”
(ผู้ทรงคุณวุฒิดร.มูฮ ามัด วาเล็ง, 29 ตุลาคม 58)

ี้
“สื่อโดยส่วนใหญ่ใชหนังสืออย่างเดียวชรูปภาพตามหนังสือ รูปออกมา
้
อย่างไรก็แปลตามนั้น จนบางครั้งความหมายไม่ตรงกันเลย เพราะหนังสือ
ที่เราใช้ไม่มีสีสัน เป็นภาพลางๆ ร้ายๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ถ่ายเอกสารซ้ า

แล้วซ้ าเล่าจนไม่เห็นอะไรเลย ไม่มีความดึงดูดเลย เปิดที่ไรจามทุกครั้ง นี้
คือข้อเสียที่ยังคงอยู่อย่างยาวนานถึงปัจจุบัน สื่ออย่างอื่นเพิ่มเติม อาจไม่มี
เลยด้วยซ้ าเพราะมันมีน้อยมาก ”
(ผู้ทรงคุณวุฒิดร.อัดนัน สือแม , 17 พฤศจิกายน 58)