Page 131 - 053
P. 131
110
“ผู้สอนเป็นเรื่องไหนก็สอนเรื่องนั้น เพราะเราไม่มีการอบรมหลักสูตร และ
ึ
ไม่ท าความเข้าใจด้านหลักสูตร ในด้านของหลักสูตรอิสลามศกษาฟัรฏอีน
ู
ประจ ามัสยิด พ.ศ.2548 ฮ.ศ.1426 เป็นการรวมหนังสือ แต่การใช ้
ภาษาสูงเกินไป”
(ผู้ทรงคุณวุฒิดร.อัดนัน สือแม , 17 พฤศจิกายน 58)
ั
ู้
เนื้อหาหลักสูตรไม่เหมาะสมกับวยของผเรียน เนื่องจากบริบทสังคมบ้านเราเป็น
ชุมชนชนบทพึ่งได้รับการพัฒนาทางด้านการเรียนการสอน หลักสูตรที่ใชในการเรียนการสอนในศนย์
้
ู
การศึกษาอิสลามประจ ามัสยิด(ตาดีกา) นั้นส่วนใหญ่เป็นหลักสูตรไม่เหมาะสมกับการเรียนการสอนใน
้
พื้นที่บ้านเรา เพราะหลักสูตรที่ใช้ในปัจจุบันเป็นหลักสูตรที่ใชในบริบทอื่น เราน ามาใชในบริบทบ้าน
้
เราซึ่งพื้นฐานผู้เรียนของเขา กับพื้นฐานผู้เรียนของสังคมเราต่างกันโดยสิ้นเชง นั้นคอผู้เรียนของ
ิ
ื
ั
เจ้าของหลักสูตรเดิมมีพื้นฐานภาษาอาหรับบ้างพอสมควร และผู้ปกครองให้ความส าคญกับการเรียน
การสอนเป็นอย่างมาก แต่บริบทสังคมบ้านเราผู้ปกครองให้ความส าคัญกับเรื่องท ามากิน จนไม่มีเวลา
ดูแลลูกหลานอย่างใกล้ชิด จึงท าให้ผู้สอน เข้าใจว่าหลักสูตรสูงเกินไป บางท่านบอกว่าต่ าเกินไป ผู้สอน
จึงไม่ให้ความส าคัญกับหลักสูตร และไม่ท าความเขาใจตัวหลักสูตรอย่างแท้จริงสอดคล้องกับการให้
้
สัมภาษณ์ของผู้สอนและผู้ทรงคุณวุฒิที่กล่าวว่า
“หลักสูตรอิสลามศึกษาฟัรฏูอีนประจ ามัสยิด พ.ศ.2548 อ.ฮ.1426 มันสูง
เกินไปส าหรับเด็ก สอนยาก แล้วก็หนังสือที่ทางองค์การบริหารส่วนต าบล
แจกเป็นหลักสูตรของปูสากอนั้น ผมคิดว่าไม่เมาะสม”
(ผู้สอนสุไลมาน ฮูลู , 8 สิงหาคม 58)
“หลักสูตรอิสลามศึกษาฟัรฏูอีนประจ ามัสยิด พ.ศ.2548 อ.ฮ.1426 มันสูง
เกินไป ผู้สอนไม่สามารถสอนได้ เด็กก็รับรู้ได้ยากด้วย ผู้สอนบางคนไม่ได้
เรียนภาษาอาหรับแต่ก็มีความจ าเป็นที่ต้องสอนภาษาอาหรับสอนแบบงูๆ
ปลาๆ สอนไม่ค่อยเป็น บางศูนย์ไม่มีผู้สอนที่เรียนภาษาอาหรับเลย แต่ก็มี
ความจ าเป็น เพราะไม่มีใครจะสอน”
(ผู้สอนมาซีเตาะ เซ็ง, 8 สิงหาคม 58)
“หลักสูตรควรปรับปรุง และพัฒนาตลอดตามเวลาความเหมาะสม ให้
ผู้สอนมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นด้วย ”
(ผู้สอนอุสมาน มะ, 8 สิงหาคม 58)
