Page 93 - 049
P. 93
79
ี
ี่
็
ิ
ิ
็
1.5 การใช้อ านาจกฎหมายบังคับ เปนกรณทผู้บรหารเหนว่า จ าเปนต้องด าเนนการ
็
โดยเร่งด่วน และไม่อาจเสยเวลาในการแก้ปญหาความขัดแย้ง ผู้บรหารอาจใช้อ านาจทมอยู่สั่งการ
ี่
ั
ี
ี
ิ
โดยไม่มการโต้แย้งและแสดงตนเปนผู้รบผิดชอบในการสั่งการนั้นเอง
็
ั
ี
ี่
ึ
ุ
ี่
ั
ั
1.6 เปลยนทรพยากรมนษย์ ถ้าหากปญหาความขัดแย้งทเกิดข้นมาจากตัวบคคลก็
ุ
ี่
ิ
ุ
ุ
ั
อาจจ าเปนต้องปรบปรงบคคลให้มพฤตกรรมทลดความขัดแย้งลง โดยการให้การศกษา การเพิ่ม
็
ี
ึ
ี่
ุ
ทักษะความสัมพันธ มนษย์สัมพันธ การฝกอบรมเปนกล่ม การจัดประชมแลกเปลยนความคดเหน
ุ
็
ึ
็
์
ิ
์
ุ
ี
ี่
ั
ุ
การพัฒนาทมงาน แต่ถ้ายังไม่อาจลดความขัดแย้งได้ก็อาจต้องเปลยนตัวบคคลผู้รบผิดชอบ
ี่
ี่
้
ี่
็
1.7 การเปลยนโครงสรางองค์กร เปนการเปลยนโครงสรางทเปนทางการ ให้
็
้
้
ี
ี
สามารถสอข้อมูลข่าวสารได้ชัดเจน มกลไกสรางความเข้าใจทดระหว่างบคคลและกล่มมระบบ
ี่
ุ
ื่
ุ
ี
ี่
์
ี
ื
ย้อนกลับ โดยการรองทกข์ อทธรณ หรอการตรวจสอบทมประสทธภาพ
ิ
้
ุ
ิ
ุ
ิ
์
2. แบบของการจัดการกับความขัดแย้งตามแนวคดของโธมัสและคลแมนน (Thoman
ิ
็
ี
ื
and Kilmann, 1987) ได้แบ่งวิธจัดการกับความขัดแย้งเปน 5 แบบ คอ
็
2.1 การเอาชนะ (Competition) เปนการแสดงพฤตกรรมม่งเอาชนะในระดับสง
ู
ิ
ุ
และแสดงพฤตกรรมร่วมมอในระดับต า เปนพฤตกรรมทเน้นการเอาใจตนเอง ม่งชัยชนะของตน
ี่
่
ื
ิ
ุ
ิ
็
ิ
ี
ื่
ุ
ู
ี่
็
ึ
ึ
เปนประการส าคัญ โดยไม่ค านงถงประโยชน์หรอความสญเสยของผู้อน พฤตกรรมทแสดงออก ม่ง
ื
ื
ุ
์
ี่
ื
ทการแพ้ชนะ โดยอาศัยอ านาจต าแหน่ง หรอสถานการณทางเศรษฐกิจ แสดงการคกคาม ข่มขู่ หรอ
แม้แต่การอ้างระเบยบ เพียงเพื่อจะให้ตนได้ประโยชน์ และได้ชัยชนะในทสด เข้าท านองทว่า ถ้าไม่
ุ
ี่
ี
ี่
รบก็ไม่ชนะ
ิ
2.2 การร่วมมอ (Collaboration) เปนการแสดงพฤตกรรมม่งเอาชนะในระดับสง
ู
ื
ุ
็
ี่
ื
และแสดงพฤตกรรมร่วมมอในระดับสงด้วย เปนการม่งทจะเอาชนะ และขณะเดยวกันก็ให้ความ
ุ
็
ิ
ู
ี
ี่
ื
ี่
ุ
ั
ร่วมมออย่างเต็มทในการแก้ปญหาความขัดแย้ง เปนพฤตกรรมของบคคลทม่งจะให้เกิดความพอใจ
ุ
็
ิ
ื่
ี
ุ
็
ทั้งแก่ตนเองและบคคลอน การร่วมมอเปนพฤตกรรมทตรงกันข้ามกับการหลกเลยงพฤตกรรม
ิ
ิ
ี่
ื
ี่
ี่
ั
ุ
ลักษณะน้เปนความร่วมมอร่วมใจในการแก้ปญหาทม่งจะให้เกิดการชนะ – ชนะทั้งสองฝายเข้า
่
็
ี
ื
ี่
ท านองทว่า สองหัวดกว่าหัวเดยว
ี
ี
ี
็
ิ
2.3 การประนประนอม (Compromising) เปนการแสดงพฤตกรรมทั้งม่งเอาชนะ
ุ
ิ
และแสดงพฤตกรรมร่วมมอในระดับปานกลาง เปนจดยืนระหว่างมตการเอาใจตนเองและมต ิ
ุ
ิ
ื
ิ
ิ
็
การเอาใจผู้อน เปนแบบของการเจรจาต่อรองทม่งให้ทั้งสองฝายมความพอใจบ้าง เปนลักษณะท ี่
็
ี่
ุ
ี
่
ื่
็
ี
ี
่
ิ
ี่
ื
ึ
หากจะได้บ้างก็ควรจะยอมเสยบ้าง หรอในลักษณะทมาพบกันครงทาง พฤตกรรมประนประนอม
่
ี
ี่
ิ
่
ี
นั้นทั้งสองฝายมความพอใจมากกว่าพฤตกรรมหลกเลยง แต่ทั้งสองฝายมความพอใจน้อยกว่า
ี
พฤตกรรมร่วมมอ พฤตกรรมการประนประนอมสะท้อนให้เหนถงความขัดแย้งแบบ
ิ
ิ
ึ
ี
ื
็
