Page 260 - 049
P. 260
246
ิ
ี
ี่
นอกจากน้ยังสอดคล้องกับแนวคดของ Cardona (2000) ทกล่าวถงแนวความคดของ
ิ
ึ
็
ื
ื
ื
ิ
ภาวะผู้น าแบบยอดเยี่ยมหรอเหนอชั้นหรอ Transcendental Leadership ว่าเปนฐานแนวความคด
ส าคัญทยึดเอาการแลกเปลยนในเรองการให้ เปนหลักการของความสัมพันธระหว่างกัน โดยผู้น า
ี่
็
์
ี่
ื่
แบบเหนอชั้นจะให้ความห่วงใยต่อผู้ตามของตน ด้วยการให้ส่งทดงาม ทั้งน้เพื่อให้ผู้ตามได้พัฒนา
ี
ี่
ี
ื
ิ
ุ
ู
ึ
ื
ตนเองให้สงข้น Aldon (2005) ระบในหนังสอ Transcendent Leadership and the Evolution of
ิ
Consciousness ว่าภาวะผู้น าอย่างเหนอชั้นมแนวคดเปนแบบภาวะผู้น าทยึดมตด้านจตใจในตัวตน
ิ
ิ
็
ี่
ิ
ื
ี
็
ื่
ุ
ี
ี่
บคคลเปนส าคัญ โดยเฉพาะด้านคณธรรมทเน้นการท าเพื่อความดงามเพื่อผู้อน และเพื่อส่วนรวม
ุ
ี
็
เปนหลัก โดยมพื้นฐานมากจากภาวะผู้น าแบบการเปลยนแปลง
ี่
์
้
์
ี
องคประกอบที่ 3 การสรางความสัมพันธและความเสมอภาค พบว่าตัวแปรมค่าน ้าหนัก
ั
ื
ิ
ี่
สงเท่ากับ .964036 เนองจากสาเหตของความขัดแย้งทส าคัญคอ การไม่ได้รบความยุตธรรมในสังคม
ู
ุ
ื่
ื
ุ
ี่
หรอองค์กร จากการศกษางานวิจัยพบว่าวิธการจัดการความขัดแย้งทไม่ก่อให้เกิดความรนแรง คอ
ื
ี
ึ
ี
้
ี
ี่
ิ
ี
็
ิ
ิ
ึ
สันตวิธ ซงเปนวิธทท าให้เกิดการสรางสันตสข ในการจัดการความขัดแย้งโดยสันตวิธจะมความ
ี
่
ุ
ั
ี
ี
็
่
ึ
เกี่ยวข้องกับความยุตธรรมเสมอ ซง ประเวศ วะส ได้ช้ให้เหนความส าคัญว่า “สงคมตองมความ
ิ
ี
้
ยุตธรรม ความยุตธรรมในสงคมเปนรากฐานของความเจรญ สงคมใดก็ตามทขาดความยุตธรรม
็
ิ
ั
ั
ิ
ิ
ี่
ิ
ิ
็
่
้
ั
ิ
้
ู
่
่
่
สงคมนั้นไมอาจกาวไปสความเจรญรงเรองได อนจะเปนบอเกดความขัดแยง โดยเฉพาะสงคมไทย
้
ั
ุ
ื
ั
ั
้
้
ยังใหความส าคญกับเรองน้นอย” (พระมหาหรรษา ธมมหาโส, 2554) ดังนั้นสมรรถนะ
ี
ื่
ิ
การสรางความสัมพันธและความเสมอภาค จงจ าเปนอย่างยิ่งทผู้บรหารสถานศกษาต้องพัฒนาและ
ึ
ึ
็
ี่
้
์
็
่
ี่
ุ
ฝกฝน เพื่อพัฒนาคนในยุคศตวรรษท 21 ซงเปนสังคมพหวัฒนธรรมให้สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่าง
ึ
ึ
ิ
สันตและมความสขตามสภาวะแห่งตน
ุ
ี
ั
ั
องคประกอบที่ 4 การจัดการองค์กรเพื่อรกษาสมดลของความขัดแย้ง การรกษาระดับ
ุ
์
็
ของความขัดแย้งให้เหมาะสมจะช่วยให้องค์กรเกิดการพัฒนาและประสบผลส าเรจตามเปาหมายท ี่
้
ี่
ิ
ก าหนดไว้ สอดคล้องกับค ากล่าวของ ศรวรรณ เสรรตน์ (2541) ทว่า ผู้บรหารทดต้องไม่ขจัดความ
ี่
ิ
ั
ี
ี
ิ
ขัดแย้งให้หมดไป เพราะความขัดแย้งก่อให้ประโยชน์อย่างมากมายเช่นกัน ดังนั้นผู้บรหาร
ิ
ไม่เพียงแต่แก้ปญหาความขัดแย้งทม่งท าลาย แต่จะต้องรกษาระดับหรอกระต้นความขัดแย้งอย่าง
ุ
ั
ี่
ั
ื
ุ
ี
สรางสรรค์ให้มอย่างเหมาะสมด้วย
้
