Page 89 - 047
P. 89
68
พิษณ ฟองศร ( 2551 : 3 ) ได้กล่าวว่า การวัดผล ( Measurement ) หมายถงการ
ี
ึ
ุ
ื
็
์
ื
็
ี่
ื่
ิ
ก าหนดค่าเปนตัวเลขหรอเปนสัญลักษณให้กับส่งหนงส่งใดตามวิธการหรอเครองมอทก าหนดให้
ื
ี
ึ
ิ
่
ิ
ิ
ื
ี่
ึ
ิ
่
ื่
ิ
ื
ทั้งในเชงปรมาณโดยตรง เช่น การนับจ านวนและความถของส่งหนงส่งใดหรอการใช้เครองมอทาง
ู
ื่
วิทยาศาสตร เช่น ตลับเมตร เครองชั่งน ้าหนัก เทอรโมมเตอร วัดส่วนสง น ้าหนัก อณหภม ฯลฯ
ุ
์
์
ิ
ิ
์
ู
ื
ื
ื่
์
หรอใช้เครองมอทางสังคมศาสตร เช่น แบบสังเกต แบบสัมภาษณ แบบสอบถาม แบบทดสอบไป
์
ุ
็
้
เก็บข้อมูลจากกล่มเปาหมายให้ออกเปนตัวเลข
ึ
สันต บญภรมย์ (2552 : 173) ได้สรปไว้ว่า การประเมนผล หมายถง กระบวนการท ี่
ิ
ิ
ุ
ิ
ุ
ี่
เกิดจากการน าข้อมูลทได้มาจากการวัด มาท าการพิจารณาตัดสนเปนระบบอย่างครอบคลมเพื่อหา
ุ
ิ
็
ิ
ุ
ื
ุ
ุ
ข้อสรปด้วยคณธรรม ส่วน การวัดผล คอ การค้นหาคณลักษณะของบคคลหรอส่งของต่างๆ โดยใช้
ื
ุ
ื
เครองมอวัดอย่างใดอย่างหนงตามความเหมาะสม เพื่อให้ได้มาซงผลตามหน่วยวัดของเครองมอ
่
ึ
ึ
ื่
ื
่
ื่
นั้นๆทเรยกว่า ข้อมูล
ี
ี่
ึ
ุ
ิ
จากทกล่าวมาข้างต้นสรปได้ว่า การวัดผลและประเมนผล หมายถง กระบวนการ
ี่
ื
ี
ี
ี
ตัดสนหรอช้ขาดคณค่าส่งใดส่งหนง โดยน าผลมาจากการวัดมาเปรยบเทยบกับเกณฑ์ทก าหนดไว้
ึ
ิ
ี่
ุ
ิ
ิ
่
ี
ึ
เพื่อแสดงถงพัฒนาการ ความก้าวหน้าและความส าเรจของนักเรยน รวมทั้งข้อมูลทเปนประโยชนต่อ
็
ี่
์
็
ิ
ี
้
ี
ู
การส่งเสรมให้นักเรยนเกิดการพัฒนาและเรยนรอย่างเต็มศักยภาพ
1. หลักการวัดผลและการประเมินผล
ื
ในศาสนาอสลามมนษย์นั้นถอว่าเปนส่งจ าเปนทจะต้องมการตรวจสอบ
ิ
ิ
็
ี
ุ
ี่
็
ิ
ตัวเองอยู่สม าเสมอในเรองพฤตกรรมหรอความประพฤตปฏบัตตนเกี่ยวกับความดและความชั่ว
ื่
ิ
ิ
ื
่
ิ
ี
ู
ิ
ี
เพราะ ศาสนาอสลามเชอว่าหลังส้นชวิตไป มนษย์ทกคนจะต้องถกสอบสวนอย่างแน่นอนดังวัจนะ
ิ
ื่
ุ
ุ
ู
ของท่านเราะซล ได้กล่าวว่า
ِِ ِ
ِِ
ِ
ِ
ُْ
ُْ
ةيعار ةَأرم ْ لاو ، وتي ب ِ لىَأ ىَ لع ٍ عار لجرلاو ، ٍ عار يرمَْ لأاو ، وتَّ يعر نع ٌ لوئسم مُ كلكو ٍ عار مُ كلك ))
ُ
َّ
ُ
ُ
ٌ
َ ْ َ
َْ ْ
ُ َ ْ
َ َ ْ
َ َ ْ
َ
َ ُ
َ َ
ْ
َ َ ُ ُ َ
ِِ
ِِ ِ
ِ
ِ
ُْ
ُْ
5 )) وتَّ يعر نع ٌ لوئسم مُ كلكو ٍ عار مُ كلُ كف ، هدَ لوو اهجوز تي ب ىَ لع
ُ
َ
ََ َ َْ َْ َ
َ ْ َ
ْ
ُ َ ْ
َ َ ْ
ความวา : “ ท่านทั้งหลายมหน้าทต้องรบผิดชอบและท่าน
่
ี
ี่
ั
ทั้งหลายจะถกสอบสวนเกี่ยวกับการปฏบัตหน้าทของท่าน ผู้น ามหน้าทต้อง
ู
ี
ิ
ิ
ี่
ี่
5
หะดษบันทก โดยอัลบุคอรย์ หมายเลย : 893 และมุสลม, หมายเลย : 1829
ี
ี
ิ
ึ
