Page 238 - 047
P. 238
217
ิ
ี
ิ
เรยนการสอน อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนด้านการด าเนนการสอน และด้านการวัดและประเมนผล
ั
ู
็
ิ
ี
อยู่ในระดับมาก และปญหาการจัดการเรยนการสอนอสลามศกษาตามความเหนของครสอนอสลาม
ึ
ิ
ศกษาในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับปานกลาง
ึ
ั
ิ
ิ
4. ด้านการวัดผลและประเมนผล พบว่า ปญหาการบรหารงานวิชาการด้านการ
ื่
วัดผลและประเมนผลโดยภาพรวม อยู่ในระดับ มาก เมอพิจารณาเปนรายข้อ พบว่า ส่วนใหญ่ อยู่ใน
็
ิ
ุ
ู
ู
ู
ื
ี
ี่
ระดับ มาก เช่นกันโดยข้อทมค่าเฉลยสงสดคอ จัดตั้งครผู้ดแลรบผิดชอบงานด้านการวัดและ
ี่
ั
ิ
ื
ี
ี
ประเมนผล รองลงมาคอ จัดให้มการซ่อมเสรมกรณทผู้เรยนไม่ผ่านการประเมนการเรยนการสอน
ิ
ี
ี
ี่
ิ
ิ
ิ
ิ
ิ
ิ
ี
ก าหนดปฏทนปฏบัตงานในการวัดและประเมนผล และจัดให้มระบบด้านการวัดและประเมนผลทม ี
ี่
ิ
ี่
้
ู
ประสทธภาพและใช้ประโยชน์ในการพัฒนาการจัดกระบวนการเรยนรได้ ผลวิจัยทเปนเช่นน้อาจ
ี
็
ี
ิ
ิ
ึ
ี
ุ
ิ
ิ
ั
ุ
็
เปนเพราะว่า จากการวัดและประเมนผลในปจจบันให้นักเรยนทกคนต้องผ่านการประเมน จงท าให้
ี่
ี
ุ
ู
ี่
ี
นักเรยนทจบหลักสตรไม่มมาตรฐานและคณภาพ ความเทยงตรง ความแม่นย าและผลสัมฤทธ์ ิ
ี
ี่
ทางการเรยนต า และโรงเรยนขาดมาตรการในการจัดการนักเรยนทไม่ผ่านการประเมนผล
ี
่
ิ
ี
ึ
ี่
ื
ิ
ี
ื่
สอดคล้องแสงเดอน มาลรกษ์ (2547) ทได้ศกษาเรองการบรหารงานวิชาการของโรงเรยนเอกชน
ี
ั
ึ
ึ
ระดับประถมศกษา สังกัดส านักงานเขตพื้นทการศกษาขอนแก่น เขต 1 ผลการวิจัยพบว่า สภาพการ
ี่
ี
ึ
ี
บรหารงานวิชาการของโรงเรยนเอกชน ระดับประถมศกษา มการปฏบัตอยู่ในระดับ “มาก” ยกเว้น
ิ
ิ
ิ
ี
ด้านงานวัสดประกอบหลักสตรและสอการเรยนการสอน งานหลักสตรและการน าไปใช้และงาน
ื่
ู
ู
ุ
ห้องสมดมการปฏบัตอยู่ในระดับ “ปานกลาง”
ี
ิ
ิ
ุ
ี
ิ
ั
2. เพื่อเปรยบเทียบปญหาการบรหารงานวิชาการ โรงเรยนเอกชนสอนศาสนา
ี
อิสลาม สงกัดสานกงานการศกษาเอกชนจงหวัดปตตานตามความเหนของผูบรหารและครูที่มี อายุ
ี
ั
ิ
้
็
ั
ึ
ั
ั
่
ี
ระดับการศกษา ประสบการณการท างานและที่ปฏิบัติอยูโรงเรยนที่มีขนาดแตกตางกัน
์
ึ
่
ั
ิ
ี
ผลการวิจัยพบว่า 1. ปญหาการบรหารงานวิชาการ ของครผู้สอนโรงเรยนเอกชน
ู
ิ
ี
ี่
สอนศาสนาอสลาม สังกัดส านักงานการศกษาเอกชนจังหวัดปตตาน ทมอายุต่างกัน โดยภาพรวมม ี
ี
ึ
ั
็
ิ
ความคดเหนไม่แตกต่างกัน ผลวิจัยทเปนเช่นน้อาจเปนเพราะว่า ปญหาการบรหารงานวิชาการและ
็
ี่
ิ
็
ี
ั
็
แนวทางการพัฒนาของการบรหารงานวิชาการแต่ละท่านมองประเดนเปนแนวทางเดยวกัน การ
ิ
ี
็
ุ
ี
ู
ิ
ื
ี
ู
จัดท าหลักสตรบางคร้ ังไม่ตรงกับสภาพของโรงเรยน ชมชนหรอท้องถ่น หลักสตรมมากจนเกินไป
ี
ู
ื่
ี
้
ู
จ านวนชั่วโมงเรยนบางรายวิชามมากเกินไป นักเรยนเกิดความรสกเบอหน่าย ครยังไม่ม ี
ี
ึ
ี
ี
ี
ี่
ความสามารถในการจัดการเรยนการสอนทหลากหลายและเน้นผู้เรยนเปนส าคัญสอดคล้องกับจรณ
ุ
็
ึ
ี
ี่
ิ
ึ
เก้าเอ้ยน (2555) ทได้กล่าวถงหลักการบรหารงานวิชาการ ดังต่อไปน้ 1. ยึดหลักให้สถานศกษา
ี
ึ
็
ู
จัดท าหลักสตรสถานศกษาให้เปนไปตามกรอบหลักสตรแกนกลางการศกษาขั้นพื้นฐานและ
ู
ึ
ั
ิ
สอดคล้องกับสภาพปญหาและความต้องการของชมชนและสังคมอย่างแท้จรงโดยมคร ผู้บรหาร
ุ
ิ
ู
ี
