Page 152 - 047
P. 152
131
ี่
ี
ึ
็
ผลวิจัยทเปนเช่นน้อาจเปนเพราะว่า ผู้บรหารสถานศกษายังขาดความ
ิ
็
ู
ู
เชยวชาญในด้านหลักสตร ขาดการตระหนักถงความส าคัญ ในด้านการพัฒนาหลักสตรและการน า
ึ
ี่
ิ
ิ
ั
ู
ู
หลักสตรไปใช้ การจัดท าหลักสตรท้องถ่นบางคร้งไม่ตรงกับสภาพของท้องถ่นนั้นๆ ท าให้นักเรยน
ี
ี
ี
ี
ี่
เกิดการเรยนรไม่เต็มท หลักสตรมมากเกินไป ท าให้นักเรยนเรยนมากแต่ไม่ได้เกิดผล และจ านวน
ู
้
ู
ี
ื่
ื
ี
ี
ึ
้
ื่
ุ
ชั่วโมงเรยนในบางรายวิชามมากเกินไป ท าให้เด็กรสกเบอหน่าย เมอต้องเจอวิชานั้นทกวันหรอบ่อย
ู
ี่
็
ื่
ึ
ิ
็
ึ
่
ึ
เกินไปซงสอดคล้องกับสมปอง เสงดอนไพร (2555) ทได้ศกษาเรองการศกษาความคดเหนเกี่ยวกับ
สภาพการบรหารงานวิชาการของโรงเรยน ในสังกัดเทศบาลเมองพระประแดง จังหวด
ี
ื
ิ
ี
ุ
ู
ื
สมทรปราการ ผลการวิจัยพบว่า ครผู้สอนของโรงเรยนในสังกัดเทศบาลเมองพระประแดง จังหวัด
ิ
ุ
็
สมทรปราการ มความคดเหน เกี่ยวกับสภาพการบรหารงานวิชาการ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก
ี
ิ
เมอพิจารณาเปนรายด้าน พบว่าส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก ได้แก่ ด้านการพัฒนาระบบประกัน
ื่
็
ู
้
ี
ู
ึ
คณภาพในสถานศกษา ด้านการพัฒนาหลักสตรสถานศกษา ด้านการพัฒนากระบวนการเรยนร และ
ุ
ึ
ึ
ด้านการวัดและประเมนผลการศกษาตามล าดับ ส่วนด้านการนเทศการศกษาและด้านการพัฒนาสอ
ิ
ื่
ิ
ึ
นวัตกรรมและเทคโนโลยี ทางการศกษาอยู่ในระดับปานกลาง
ึ
ิ
้
ั
้
2. ดานกระบวนการจดการเรยนรู พบว่าปญหาการบรหารงาน
ั
ี
ู
็
วิชาการด้านกระบวนการจัดการเรยนรโดยภาพรวม อยู่ในระดับ ปานกลาง เมอพิจารณาเปนรายข้อ
้
ื่
ี
ี่
พบว่า ส่วนใหญ่ อยู่ในระดับ มาก และอยู่ในระดับ ปานกลาง โดยข้อทมค่าเฉลยสงสดคอ
ู
ื
ี่
ี
ุ
้
ี
ู
ื
ี
ิ
กระบวนการเรยนรมความเหมาะสมกับผู้เรยนและเวลา รองลงมาคอ ครผู้สอนมเทคนควิธการสอน
ู
ี
ี
ี
อย่างหลากหลายในการพัฒนาศักยภาพของผู้เรยน และ มการเชญวิทยากรภายนอกมาให้ความรเรอง
้
ิ
ื่
ี
ู
ี
กระบวนการจัดการเรยนร ภาคเรยนละ 1 คร้ง
้
ั
ี
ู
ี
ผลวิจัยทเปนเช่นน้อาจเปนเพราะว่า นักเรยนใช้เวลาในการเรยนมาก
ี
็
ี
ี
็
ี่
ี
ู
ี
ี
เกินไป ท าให้นักเรยนขาดทักษะการด ารงชวิต ครยังไม่มความสามารถในการจัดการเรยนรท ี่
ี
้
ู
ี
ี
ึ
ู
หลากหลายและเน้นผู้เรยนเปนส าคัญ ครผู้สอนนั้นมไม่ตรงตามวุฒจงท าให้การจัดกระบวนการ
็
ิ
ู
ู
จัดการเรยนรไม่ตรงตามหลักสตร และการจัดการการเรยนการสอนยังไม่ตามเน้อหาของหลักสตร
ี
ี
ู
้
ื
้
ู
ซงสอดคล้องกับกระทรวงศกษาธการ (2552) ทได้สรปว่า การจัดการเรยนรเปนกระบวนการท ี่
็
ี
ิ
่
ี่
ึ
ึ
ุ
ส าคัญในการน าหลักสตรแกนกลางการศกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551 ส่การปฏบัต ทั้งน้ การทผู้เรยน
ิ
ิ
ี
ู
ี่
ี
ู
ึ
ุ
ู
ี
ี
้
ุ
ี
ึ
จะมคณภาพและบรรลตามมาตรฐานการเรยนร/ตัวช้วัดหรอไม่ ข้นอยู่กับการจัดกิจกรรมการเรยนร ู ้
ื
ี
ู
ู
ิ
้
ด้วยเหตน้ ีครผู้สอนต้องมความร ความเข้าใจส่งทก าหนดไว้ในมาตรฐานการเรยนร/ตัวช้ ีวัด
้
ู
ี่
ี
ี
ุ
็
้
สมรรถนะทส าคัญของผู้เรยน และคณลักษณะอันพึงประสงค์ ซงเปนเปาหมายในการจัดการเรยนร ู ้
ุ
่
่
ึ
ี
ี่
ี
้
ู
ี
ี่
ี
ึ
โดยมหลักการจัดการเรยนรทเน้นผู้เรยนเปนส าคัญ การจัดการเรยนรทค านงถงความแตกต่าง
ี
ึ
็
้
ู
ี่
ี
