Page 244 - 022

244

ิ
ิ
ี
8. ไม่มส่วนผสมทเปนส่งสกปรกหรอส่งต้องห้าม (Bukhari: 2236)
ื
็
ี่
ี
ิ
ี
ี่
ื
9. ในกรณทจะออกนอกบ้านเครองส าอางหรอเครองประดับนั้นจะต้องไม่มกล่นหอม (Al-
ื่
ื่
Tirmidhi: 2786, 2787)
2
็
ี่
ื
10. การแต่งตัวหรอเสรมสวยนั้นเพื่อค่สมรสเปนอันดับแรก หรอแก่บคคลทสามารถ
ู
ุ
ื
ิ

ี่
เปดเผยความงามได้ ตามทปรากฏในอัลกุรอาน สเราะฮ์ท 24 อัลนร โองการท 31
ี่
ี่
ู
ิ
ู
ั
4.3.2 วัฒนธรรมสนทนาการ
ึ
ในการศกษาบทบาทด้านวัฒนธรรมสันทนาการของเศาะหาบยาตในสมัยของท่านนบ 
ี
ี
ผู้วิจัยได้แบ่งสันทนาการของเศาะหาบยาตออกเปน 2 ประเดนใหญ่ๆ คอ 1) การรองเพลง 2)
ี
้
็
็
ื
3
การละเล่น ซงมรายละเอยดดังน้ ี
ี
ึ
ี
่
1) การรองเพลง
้
ุ
็

ื
ิ
ิ
ิ
้
ิ
การรองราท าเพลงเปนศลปะการบันเทงชนดหนงทมอยู่ในทกเช้อชาตของมนษย์ ชาว
่
ี่
ี
ุ
ึ
ี
ี
ิ
็
ุ
ิ
4
ิ
้
ู
ั
อาหรบก่อนอสลามรจักการใช้สนทรยภาพของเสยงเพลงในการบันเทงเปนเวลานานแล้ว ศลปะ
การรองเพลงของชาวอาหรบมความสัมพันธใกล้ชดกับการขับล าน าบทกวี (‘Ali, 1993: 5/106) สตร ี
ิ
์
้
ี
ั
ิ
ิ
้
ั
ี
ชาวอาหรบก่อนอสลามมบทบาทส าคัญในการใช้ศลปะการรองเพลงเพื่อให้ควำมบันเทงแก่สังคม
ิ
ี่
ื่
ในงำนต่ำงๆ เช่น งำนแต่งงำน งำนมหรสพและงำนวันตรษ ตลอดจนในสถำนทรนเรง สถำนทดม
ี่
ุ
ื่
ิ
ี
ิ
้
็
ี่
ื่
ิ
ี
เหล้ำหรอสถำนทพบปะสังสรรค์ต่ำงๆ พวกนำงหลำยคนทมชอเสยงด้วยอำชพเปนศลปนนักรอง
ี
ี่
ื
(Savaş, 1991: 26)
หลังจำกเข้ำส่ยุคอสลำมแล้วบทบำทของสตรในกำรรองเพลงเพื่อควำมบันเทงในโอกำส
ี
ู
ิ
ิ
้
ต่ำงๆ ยังปรำกฏให้เหนในรำยงำนต่ำงๆ ทั้งในต ำรำประวัตศำสตรและในต ำรำหะดษ ในศอฮหบคอ
ี
ุ
์
ิ
์
ี
็
รย์เล่ำว่ำคร้งหนงในวันอด ท่ำนนบ  เข้ำมำหำท่ำนหญงอำอชะฮ์ซงในขณะนั้นมเด็กสำว สองคน
ึ
่
ึ
ี
ี
ี
5
่
ิ
ั
ิ
ี

1
ี
์
ี
็
ิ
ี
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1997b: 2/258)
2
ี
์
ี่
็
ี
ี
ี
ิ
ี
ี่
ี
็
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าหะดษเลขท 2786 เปนหะดษหะสันและหะดษเลขท 2787 เปนหะดษศอฮห (Al-Tirmidhi,
n.d.: 625)
3 ในการแบ่งน้ผู้วิจัยใช้กรอบจากหะดษทรายงานโดยอัลมุฏฏอลบ อบน อับดลลอฮ จากท่านนบ  กล่าวว่า “
ี
ี
ี
ุ
ิ
ี่
ุ
ิ
ฺ
” (Al-Bayhaqi, 2003a: 8/486)
4 ดรายละเอยดเพ่มเตมเกี่ยวกับวิวัฒนาการศลปะการรองเพลงของชาวอาหรบใน Ibn Khaldun, 2005: 2/324-331
ิ
้
ิ
ิ
ี
ั
ู
5
ั
ี
ตัวบทหะดษภาษาอาหรบใช้ค าว่า “ ” ซงอบน อัลก็อยยิมอธบายว่าเปนเด็กสาวทยังไม่บรรลศาสนภาวะ
ิ
ุ
ี่
็
่
ึ
ุ
ิ
(Ibn Qayyim Al-Jawziyah, 1432: 452)