Page 230 - 022

230

เสมอนว่านางถกปล่อยจากความเปนทาส (Bukhari: 5224; Muslim: 39/35) และมรายงานอกว่าท่าน
ี
ื
ี
ู
็
ื่
ึ
ุ
ิ
ิ
ี
หญงฟาฏมะฮ์บตรสาวของท่านนบ  เกิดความเหนอยยากจากการท างานบ้าน นางจงไปขอคนใช้
ึ
ี
่
คนหนงจากท่านนบ ... (Bukhari: 5361; Muslim: 2727)
การท าอาหารก็เปนงานบ้านทส าคัญอกประการหนงของสตร มรายงานว่า วันหนงท่าน
ี
ี
่
ึ
็
ี่
ึ
่
ี
ิ
หญงอาอชะฮ์ท าอาหารชนดหนงเรยกว่าหะรเราะฮ์ ( ) และได้ยกให้ท่านหญงเซาดะฮ์ บนต์
ิ
ึ
่
ี
ิ
ิ
ิ
ี
ี่
ิ
ซัมอะฮ์ในท านองกระเซ้าเย้าแหย่บังคับให้ทานแต่นางปฏเสธทจะทาน และต่างคนต่างก็เอาอาหาร
์
ี
ุ
นั้นปาเล่นใส่หน้ากัน ท่านนบ  ก็อยู่ในเหตการณนั้นด้วยและยิ้มต่อการเย้าแหย่เล่นของทั้งสอง
ี
ี่
ี่
ื
ิ
(Ibn Hanbal, 1983: 350) การทท่านหญงเซาดะฮ์ บนต์ ซัมอะฮ์ปฏเสธทจะทานอาหารจากฝมอของ
ิ
ิ
ื่
็
ท่านหญงอาอชะฮ์นั้นอาจเปนเพราะว่าอาหารไม่อร่อย อันเนองจากว่าท่านหญงอาอชะฮ์มอายุน้อย
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
่
ึ
ิ
์
ซงมีประสบการณในการท าอาหารไม่มากเท่ากับท่านหญงเซาดะฮ์ และมรายงานอกว่าท่านหญง
ี
ิ
ี
ี
็
ี
ศอฟยะฮ์ บนต์ หยัย มฝมอในการท าอาหารเปนอย่างมาก จนเปนทอจฉาของบรรดาภรรยาคนอนๆ
ื่
ี
ื
็
ุ
ิ
ี่
ิ
1
(Abu Dawud: 3568)
ี
ี่
ี
ี
นอกจากน้มรายงานว่าในช่วงทท่านนบ  และบรรดาเศาะหาบะฮ์ก าลังเร่งรบขุดสนาม
ี
เพลาะเพื่อเตรยมการในสงครามอะหซาบ ปรากฏว่าญาบร อบน อับดลลอฮ สังเกตเหนท่านนบ 
ฺ
ุ
ี
์
ี
ิ
็
ุ
ิ
่
ุ
ิ
ี่
อยู่ในสภาพทหวมาก ญาบรจงได้ขออนญาตกลับไปบ้านและบอกภรรยาซงมนามว่านางสฮัยละฮ์
ุ
ึ
ิ
ี
ึ
่
ึ
ี
ี่
บนต์ มัสอูดให้เตรยมอาหารเพื่อทจะเชญท่านนบ  มาทานอาหารทบ้าน ซงในรายงานได้เล่าอย่าง
ี่
ิ
ี
ิ
็
ี
ู
ื
2
ี
้
ละเอยดว่านางเปนผู้เชอดลกแพะและบดแปงเอง (Bukhari: 4102) และมรายงานอกว่าอบู ฏอลหะฮ์
ี
ุ
ี
เคยบอกให้นางอมม์ สลัยม์ จัดท าอาหารเพื่อทจะเชญท่านนบ  มาทานอาหารทบ้าน (Bukhari:
ิ
ุ
ี่
ี่
ู
ี่
็
ี
ี
3578) นอกจากน้มรายงานว่ามชาวอันศอรคนหนงรบอาสาทจะเปนเจ้าภาพดแลแขกของท่านนบ ี
ี
ั
์
ึ
่
ี่
 โดยทเขาได้บอกให้ภรรยาทบ้านเตรยมอาหารเพื่อรบรองแขกของท่านนบ  ทั้งๆ ทเขาม ี
ี่
ี
ี่
ี
ั
ี่
อาหารเพียงเล็กน้อยเพียงพอส าหรบลกๆ ของเขาเท่านั้น (Bukhari: 3798) จากรายงานทกล่าวมา
ั
ู

1 อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษฎออฟ (Al-Albani, 1998a: 284)
็
ี
ี
ี
ิ
2
์
ุ
ี
ื่
ี่
ในต าราศอฮหบคอรย์ฉบับทตพิมพ์เมอ ฮ.ศ. 1400 โดยส านักพิมพ์ Al-Maktabah al-Salafiyah ทกรงไคโร
ี
ี
ี่
ุ
็
ึ
ประเทศอยิปต์ ใช้ตัวบทภาษาอาหรบว่า “ ” ซงหมายถงนางเปนทั้งผู้
ึ
่
ี
ั
ิ
ี
้
เชอดลกแพะและบดแปง ส่วนอบน หะญัรได้อ่านหะดษบทน้ว่า “ ”
ี
ุ
ู
ื
็
็
็
้
ิ
ื
ึ
(Ibn Hajar, 2005a: 9/190) ซงให้ความหมายว่าญาบรเปนผู้เชอดลูกแพะและนางเปนผู้บดแปง ผู้วิจัยเหนว่าไม่ว่า
่
็
ิ
ื
ื
็
ี
ี
ี่
ใครเปนผู้เชอดแพะไม่เปนประเด็นส าคัญเพราะไม่มบทบัญญัตต้องห้ามไม่ให้สตรเชอดสัตว์ แต่ทส าคัญปรากฏ
ี
ี
อย่างชัดเจนว่าสตรมบทบาทส าคัญในการจัดเตรยมอาหารภายในบ้าน
ี