Page 220 - 022

220

์
็
ิ
ิ
ี
่
ิ
ั
เฏาะฮ์ อัลหะนะฟยะฮ์ กล่าวว่า “ทานหญงอาอชะฮเคยเปนอมามน าละหมาดฟรฎแกบรรดาสตร ี
่
ู
่
ดวยกันโดยทนางยนอยูตรงกลางแถว” (‘Abd al-Razzaq, 1983: 3/141) นอกจากน้ยังมรายงานจาก
ื
ี่
้
ี
ี
ิ
็
ุ
์
ิ
่
ิ
ิ
ี
ี
์
ยะหยา อบน สะอดกล่าวว่า “ทานหญงอาอชะฮเคยเปน อมามน าละหมาดบรรดาสตรในละหมาด
ุ
่
ี่
สนัต ( ) โดยทนางอยูในแถวเดยวกันกับพวกนาง” (‘Abd al-Razzaq, 1983: 3/141) ซง
ึ
่
ี
ิ
ิ
ุ
ฺ
ิ
สอดคล้องกับอบน สะอด์ทได้น าเสนอรายงานจากนางนาอละฮ์ บนต์ อัลฟะรอฟเศาะฮ์ อัลหะนะฟ ี
ี่
ิ
ยะฮ์ ซงรายงานจากท่านหญงอาอชะฮ์กล่าวว่า “ทานหญงอาอชะฮเปนอมามน าละหมาดพวกเรา ซง
ิ
ิ
่
ิ
็
ิ
ิ
์
่
ึ่
ึ
ื
นางยนอยูกลางแถวแรกของพวกเรา” (Ibn Sa‘d, 1990: 8/352)
่
ิ
ุ
นอกจากท่านหญงอาอชะฮ์แล้วท่านหญงอมม์ สะละมะฮ์ก็เคยเปนอมามน าละหมาดแก่กล่ม
ิ
ิ
ิ
ุ
็
ิ
่
์
ี
์
์
ี
ุ
สตรเช่นกัน ดังมรายงานจากนางหญัยเราะฮ์ บนต์ หศ็อยน กล่าวว่า “ทานหญงอมม สะละมะฮเคย
ุ
ุ
ิ
ิ
เปนอมามน าละหมาดแกพวกเราในการละหมาดอศร ซงนางยนอยูในแถวของพวกเรา” (‘Abd al-
่
ั
่
็
ึ่
์
ื
Razzaq, 1983: 3/140; Ibn Sa‘d, 1990: 8/352) และในรายงานของอบน อัลบัรร กล่าวว่า นางสะอ์
์
ิ
ุ
ิ
ดะฮ์ บนต์ กุมามะฮ์ ซงเปนเศาะหาบยะฮ์ท่านหนงก็เคยเปนอมามน าละหมาดระหว่างสตรด้วยกัน
ี
็
่
ึ
ี
็
่
ึ
ิ
(Ibn ‘Abd al-Barr, 2006: 2/531)
่
ทน่าสนใจมากอกประการหนงก็คอ ท่านนบ  ได้แต่งตั้งนางอมม์ วะรอเกาะฮ์ ซงเปน
ุ
็
ี
ื
ึ
ี่
ี
ึ
่
ั
ึ
ุ
่
็
ี
เศาะหาบยะฮ์ท่านหนงให้เปนอมามน าละหมาดฟรฎในหมู่บ้านของนาง อกทั้งอนญาตให้มมอัซซน
ี
ิ
ุ
ี
ิ
ู
(ผู้เรยกคนไปละหมาด) ท่านหนงเปนการเฉพาะให้แก่นางด้วย มรายงานจากอบน สะอด์ โดยสาย
ิ
ี
ุ
ฺ
ึ
็
ี
่
ุ
ั
่
ึ
รายงานจากอัลวะลด อบน อับดลลอฮ อบน ญมัยอ์ ( ) กล่าวว่า ยายของฉันซงรบรายงานจาก
ุ
ุ
ฺ
ิ
ุ
ี
ิ
ิ
นางอมม์ วะรอเกาะฮ์ บนต์ อับดลลอฮ อบน อัลหารษ เล่าแก่ฉันว่า “ท่านรสลลลอฮ  ได้ไปเยี่ยม
ิ
ุ
ุ
ู
ุ
ฺ
ุ
ฺ
ิ
1
นางอมม์ วะรอเกาะฮ์และได้ให้ฉายาแก่นางว่า “อัลชะฮดะฮ์” นางเปนคนท่องจ าอัลกุรอาน ในช่วง
ี
็
ุ
ู
้
ี่
ู
ึ
ทท่านรสลลลอฮ  จะออกศกบัดร นางได้เข้าพบท่านรสล  พรอมกับกล่าวว่า “ขออนุญาตให ้
ฺ
ุ
์
้
้
่
ั
ั
ั
่
ั
ดฉนออกศกพรอมกับทานดวยเถด ดฉนจะไดชวยท าแผลทหารทไดรบบาดเจ็บ และชวยรกษาทหาร
ี่
ิ
้
่
ิ
้
ึ
ิ
้
่
่
ทลมปวย เผอวาพระองคอลลอฮจะทรงชทางชะฮด (เสยชวตในหนทางของพระเจา) แกดฉน” ท่าน
่
ื่
้
้
ี
ี
ี
ี
ิ
ี่
ั
์
ฺ
ั
ิ
ี
ึ
ี
ู
ี
ฺ
้
ี
ิ
ั
้
้
่
้
รสล  ตอบว่า “แทจรงพระองคอลลอฮผูทรงช้ทางชะฮดใหแกเธอแลว” ด้วยเหตน้นางจงมฉายาว่า
์
ุ
2
ิ
ี
็
ี
“อัลชะฮดะฮ์” และท่านนบ  ได้สั่งให้นางเปนอมามน าละหมาดให้แก่ผู้คนในหมู่บ้านของนาง

1
ในตัวบทของอบน สะอด์ใช้ส านวนว่า “ ” นอกจากให้ความหมายว่าท่องจ าอัลกุรอานทั้ง
ุ
ิ
ฺ
ี
ื่
ึ
เล่มแล้ว ยังหมายรวมถงการรวบรวมตัวบทอัลกุรอานทั้งเล่มไว้กับนางด้วย ทั้งน้เพอง่ายต่อการท่องจ าและม ี
โอกาสน าออกมาท่องจ าได้ทกเมอ (Savaş, 1991: 115)
ุ
ื่
2
ั
ในตัวบทภาษาอาหรบใช้ส านวนว่า “ ”