Page 201 - 022
P. 201
201
ี
่
ึ
ิ
ุ
ิ
ี
ุ
ิ
เสมอภาคต่อบรรดาลกๆ มรายงานจากอามรซงได้ยินอัลนอ์มาน อบน บะชร กล่าวบนบนบัร (แท่น
ู
ิ
้
้
้
่
ึ่
ิ
ั
ั
เทศนา) ว่า “บดาของฉนไดใหของขวัญชนหนงแกฉน” แต่นางอัมเราะฮ์ บนต์ รอวาหะฮ์กล่าวค้าน
ิ
ู
เปนพยานในเรองน้” เมอท่านนบ มาถงบดา
ั
่
่
ฺ
ิ
ิ
่
ว่า “ฉนไมยนยอม จนกวาจะเชญทานรสลุลลอฮ ็ ื่ ี ื่ ี ึ ิ
ี
้
ั
ิ
ิ
่
ั
ึ่
้
็
ิ
้
ของฉันได้อธบายแก่ท่านนบ ว่า “แทจรงฉนไดมอบของขวัญชนหนงแกบุตรของฉนซงเปนบุตร
ึ่
ู
่
ั่
็
ื่
ทไดกับนางอมเราะฮ บนต รอวาหะฮ แตนางสงใหน าทานมาเปนพยานในเรองน้ โอทานรสล
์
์
้
ี่
ิ
้
้
ั
์
ี
่
่
ี
ี
่
ั
่
ื่
ุ
ุ
้
ของอลลอฮ” ท่านนบ ถามว่า “คณไดใหของขวัญเชนเดยวกันน้แกบรรดาลูกๆ ของคณคนอนๆ
ฺ
ี
้
ิ
ี
หรอไม ?” บดาของฉันตอบว่า “ไม” ท่านนบ กล่าวว่า “จงย าเกรงตอพระองคอลลอฮเถด และจง
่
ั
่
ิ
์
่
ื
ฺ
่
้
ี
ิ
้
ใหความยุตธรรมแกบรรดาลูกๆ ของเจา” ... (Bukhari: 2587) และมรายงานว่าภรรยาของศอฟวาน
ิ
ี
้
ุ
ี่
อบน อัลมอัฏฏัล ได้ฟองต่อท่านนบ ทศอฟวานมพฤตกรรมท ารายร่างกายนาง และหละหลวม
ิ
ุ
ี
้
1
ในการละหมาดศบห (Abu Dawud: 2459)
์
ุ
ิ
์
ิ
ิ
ุ
ี
็
ี่
ุ
นอกจากน้นางอัสมาอ์ บนต์ อมัยส เคยคัดค้านความคดของอมัร อบน อัลค็อฏฏอบทเหนว่า
ุ
็
ิ
ิ
ิ
ื
ี
ตัวเองประเสรฐกว่านาง เพราะเปนผู้ฮจเราะฮ์หรอผู้อพยพมายังนครมะดนะฮ์ก่อนนาง และคดว่า
ื
ุ
ี
พวกเขามสทธในตัวท่านนบ เหนอกว่ากล่มของพวกนางด้วย ทั้งน้อันเนองจากว่านางอัสมาอ์
ี
ิ
ื่
ี
ิ
ึ
ิ
์
ี
่
บนต์ อมัยสเปนหนงในบรรดาเศาะหาบยาตทอพยพไปยังอบสสเนย และพิ่งได้อพยพกลับมายังนคร
ี่
ิ
ิ
็
ุ
ี
2
ี่
ี
ิ
มะดนะฮ์ในวันทท่านนบ ได้พิชตชาวยิวทต าบลค็อยบัร แล้ว กล่มผู้อพยพไปยังอบสสเนยเหล่าน้ ี
ี่
ี
ิ
ิ
ี
ุ
่
ี
ได้อาศัยเรออพยพกลับมายังนครมะดนะฮ์ ซงผู้คนได้ขนานนามเศาะหาบะฮ์กล่มน้ว่า“ ”
ุ
ึ
ื
ี
หรอ “ชนชาวเรอ”
ื
ื
์
ุ
่
ึ
ิ
ิ
วันหนงนางอัสมาอ์ บนต์ อมัยสเข้าไปเยี่ยมท่านหญงหัฟเซาะฮ์ทบ้านของนาง ระหว่างนั้น
ี่
ุ
ี่
อมัร อบน อัลค็อฏฏอบเข้ามาหาท่านหญงหัฟเซาะฮ์ จงได้เจอกับนางอัสมาอ์ทบ้านของท่านหญงหัฟ
ิ
ุ
ิ
ึ
ิ
ิ
ุ
ุ
ุ
เซาะฮ์ ทั้งสองได้พูดคยกัน อมัร อบน อัลค็อฏฏอบได้กล่าวแก่นางอัสมาอ์ในท านองประชันความ
็
ี
ิ
ี
ั
มากกวา
ิ
ประเสรฐกันว่า “พวกฉนเปนผูอพยพกอนพวกเธอ ดังนั้นพวกฉนมสทธในตัวทานนบ ่
ิ
ั
้
่
่
้
ี
ั
่
พวกเธอ” เมอได้ยินดังนั้นนางอัสมาอ์ เกิดอาการขุ่นเคองทันท พรอมกับกล่าวว่า “ไมใชเลย ฉนขอ
่
ื่
ื
่
ทานนบไดใหอาหารแกผูหวและ
ั
ฺ
์
่
สาบานตอพระองคอลลอฮวา พวกทานไดอยูพรอมกับทานนบ ่ ี ้ ้ ่ ้ ิ
่
่
้
่
้
ี
้
่
้
้
ไดสงสอน ตักเตอนใหแกผูทไมรในหมูพวกทาน ส าหรบพวกฉนแลวตองทนอยูในดนแดนท ี่
่
้
ี่
่
ื
ั่
้
ั
่
้
ิ
่
ั
ู
1
ิ
ี่
ี
ี
็
์
ี
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษทศอฮห (Al-Albani, 1998b: 2/84)
2
ิ
ื
ื่
นักประวัตศาสตรส่วนใหญ่เหนว่าเหตุการณสงครามค็อยบัรเกิดข้นในป ฮ.ศ. ท 7 แต่แตกต่างกันในเรองเดอน
์
ี่
์
ึ
็
ี
เท่านั้น เช่น อบน อสหากกล่าวว่าเกิดข้นในเดอนมหัรรอม (Ibn Hisham, 1990: 3/275)ในขณะทอัลวากิดย์กล่าว
ิ
ึ
ี่
ื
ิ
ุ
ุ
ี
ึ
ื
ุ
ี
ื
ว่าเกิดข้นในเดอนศอฟรหรอเดอนรอบอลเอาวัล (Al-Waqidi, n.d.: 2/634) ส่วนอบน สะอด์ เหนว่าเกิดข้นใน
ื
ฺ
็
ิ
ึ
ั
ุ
ิ
ิ
็
ุ
ิ
ี่
ิ
เดอนญะมาดลเอาวัล (Ibn Sa‘d, 2001: 2/100) อบน หะญัร เหนว่าทัศนะทถกต้องน่าจะเปนของอบน อสหาก
ู
ุ
็
ื
(Ibn Hajar, 2005a: 9/295)
