Page 195 - 022

195

ุ
่
ิ
ุ
ึ
ี
ู
(Bukhari: 1466) ในหะดษบทอนซงรายงานโดยท่านหญงอมม์ สะละมะฮ์เล่าว่า ท่านรสลลลอฮ 
ื่
ฺ
ิ
ี่
ฺ
ู
ได้สั่งให้พวกเราบรจาคทาน นางซัยนับ ภรรยาของอับดลลอฮได้ถามท่านรสล  ว่า การทดฉันได้
ุ
ิ
็
ิ
ี
่
ิ
ี่
ิ
ู
็
ึ
่
ึ
บรจาคให้แก่สามของดฉันซงเปนคนทยากจน และบรจาคให้แก่ลกๆ พี่น้องของดฉันซงเปนเดก
ิ
็
็
ุ
ก าพรา และดฉันเปนผู้ออกค่าใช้จ่ายแก่พวกเขาทั้งหมดนั้น ดฉันจะได้รบผลบญจากการบรจาค
ิ
ิ
ิ
ั
้
1
ื
่
ิ
ี
หรอไม่ ท่านนบ  ตอบว่า “ใชเธอจะไดรบผลบุญจากการบรจาค” (Ibn Majah: 1835)
้
ั
ี
ี
ี
ื่
็
ิ
จากหะดษข้างต้นจะเหนได้ว่าเศาะหาบยาตไม่เพียงแต่มบทบาทในเรองการบรจาคทาน
ี
่
็
ี
ื่
ู
เท่านั้นหากแต่พวกนางยังมบทบาทในเรองการเล้ยงดเดกๆ ก าพราอกด้วยซงเปนบทบาทในการ
ี
้
็
ึ
ส่งเสรมความดและช่วยเหลอสังคมทส าคัญอกประการหนง นอกจากน้เศาะหาบยาตบางคนจ าเปน
่
ิ
็
ื
ี
ี่
ี
ี
ึ
ี
ิ
ั
ี
ั
ี
ึ
ุ
์
่
จะต้องน าทรพย์สนส่วนตัวเพื่อใช้จ่ายในครอบครว ดังปรากฏในศอฮหบคอรย์ซงรายงานจากท่าน
ั
ู
ิ
ฺ
ี่
หญงอมม์ สะละมะฮ์ เล่าว่า นางได้ถามท่านรสลลลอฮ  ว่า การทนางเอาทรพย์สนส่วนตัวใช้จ่าย
ุ
ุ
ิ
ึ
่
ู
ุ
แก่ลกๆ ของอบู สะละมะฮ์ ซงก็เปนลกของนางด้วยนั้น นางจะได้รบผลบญหรอไม่ ท่านนบ 
ี
ื
ู
ั
็
้
ตอบว่า “จงใชจายแกพวกเขาเถด ส าหรบเธอแลวจะไดรบผลบุญในสงทเธอไดใชจายแกพวกเขา”
ิ
้
่
่
้
ี่
้
ิ่
ั
้
่
ั
่
(Bukhari: 1467)
ี
จากหลักฐานทกล่าวมาทั้งหมดข้างต้นสามารถสรปได้ว่าเศาะหาบยาตในยุคสมัยของท่าน
ุ
ี่
นบ  มส่วนร่วมในบทบาทการช่วยเหลอสังคมอย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบรจาคทาน
ื
ี
ี
ิ
ี
ู
ี
ช่วยเหลอคนยากจนทั้งในด้านก าลังทรพย์และโอกาส อกทั้งให้การดแล เล้ยงดเดกก าพราตาม
้
ู
ื
็
ั
ศักยภาพและความสามารถของพวกนาง
6) จดเลี้ยงอาหาร
ั
ในหลักฐานทางประวัตศาสตรพบว่าเศาะหาบยาตมบทบาทในการช่วยเหลอสังคมตาม
ิ
ื
์
ี
ี
ื่
็
ความถนัดของพวกนาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดเล้ ียงอาหารเพื่อเปนสอในการกระชับ
ุ
์
ิ
ี
ความสัมพันธทางสังคมและบรรเทาความทกข์โศกของเพื่อนสมาชกในสังคม ท่านนบ  ได้สั่งให้
่
ึ
ึ
ี
ท าอาหารให้แก่เพื่อนบ้านทเสยชวิต ดังปรากฏในบันทกของอบน มาญะฮ์ ซงรายงานจากนางอัส
ิ
ุ
ี
ี่
้
์
ี
ื่
มาอ์ บนต์ อมัยส เล่าว่า เมอญะอ์ฟรเสยชวิต ท่านนบ  กลับมายังบ้านพรอมกับกล่าวแก่ภรรยา
ั
ี
ี
ุ
ิ
ความว่า
ิ
ั
้
“แทจรงครอบครวของญะอฟรก าลังยุงอยูกับการจดการศพ พวกเธอทงหลายจง
ั
่
่
ั้
ั
์
ท าอาหารสงใหแกพวกเขา” (Ibn Majah: 1611)
2
่
้
่

1
ี
ิ
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮหลฆัยรฮ (Al-Albani, 1997b: 2/113)
ี
็
ิ
ิ
ิ
ี
์
2 อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษหะสัน (Al-Albani, 1997b: 2/47)
ี
ี
็
ิ