Page 172 - 015

164

ุ
ิ
ื่
ี
่
ึ
ซงบคลกภาพด้านน้ผู้บรหารจะต้องมความกล้าหาญ กล้าพูด กล้าท า ตนตัวอยู่เสมอ สอดคล้องกับ
ิ
ี
ี
มหาเธย์ โมฮาหมัด นายกรฐมนตรมาเลเซย (อ้างถงใน Naceur Jabnoun, 2548 : 108-111) กล่าวว่า
ี
ั
ึ
ี่
ื่
ี
ี่
์
็
ี่
ผู้น าทดจะต้องเปนนักวางแผนทมองการณไกล ดังปรากฏในค าพูดของท่านทว่า ข้าพเจ้าเชอว่าผู้น า
่
ึ
ี่
ควรมองไปข้างหน้าให้ยาวไกล แต่ไม่ควรมองเพียงเพื่อทจะได้มาซงผลอย่างฉับพลัน ดังนั้น จง
ึ
ี่
ิ
ปฏเสธไม่ได้ว่า หน่วยงานทประสบความส าเรจนั้นย่อมเกิดจากผู้น าทด และลักษณะของผู้น าทดนั้น
ี่
ี
ี
ี่
็
ุ
มความเกี่ยวข้องสัมพันธกับตัวผู้น า คณสมบัต และบคลกภาพของผู้น า
ิ
ิ
ี
ุ
์
ุ
5.2.1.3 ดานการบรหารแบบมีสวนรวม พบว่า อยู่ในระดับมากทกข้อ เรยงล าดับ
ี
่
ิ
่
้
ิ
ื
ิ
ุ
ุ
ี่
ค่าเฉลยมากสดคอ เปดโอกาสให้บคลากรมส่วนร่วมในการตัดสนใจ รองลงมาสรางความเข้าใจ
้
ี
ี
ร่วมกันก่อนการปฏบัตงาน และแลกเปลยนความคดเหนกับบคลากร ทั้งน้อาจเปนเพราะอหม่ามได้
ิ
็
ิ
ิ
ิ
็
ี่
ุ
ปฏบัตภารกิจการบรหารศูนย์ฯ (ตาดกา) โดยให้ความส าคัญกับบคลากรในองค์กร เนองจาก
ิ
ี
ื่
ุ
ิ
ิ
บคลากรคอปจจัยน าทจะขับเคลอนองค์กรไปส่เปาหมายได้ อีกทั้งได้ประสานความร่วมมอของ
ื
ี่
ื
ุ
ั
ู
้
ื่
ิ
บคคลในองค์การทปฏบัตร่วมกันในลักษณะกระบวนการคด การตัดสนใจ และแก้ไขปญหา ร่วม
ิ
ี่
ุ
ั
ิ
ิ
ิ
ุ
รบผิดชอบการด าเนนงานขององค์การให้การสนับสนนและส่งเสรมกิจกรรมต่างๆ นอกจากน้มส่วน
ิ
ั
ี
ี
็
ฺ
ี่
ิ
ร่วมในการท างานเปนส่งทอสลามสนับสนน ดังทอัลลอฮ ตรสว่า "  + ความว่า
ี่
ิ
ุ
ั





ึ
“และจงปรกษาหารอกับพวกเขาในกิจการทั้งหลาย” (อัชชรอ : 38) นอกจากน้ ี การบรหาร
ื
ิ
ู
ึ
ิ
สถานศกษาแบบมส่วนร่วมเปนไปตามหลักการของพระราชบัญญัตการศกษาแห่งชาต พุทธศักราช
ึ
ิ
็
ี
ี่
2542 และแก้ไขเพิ่มเตม (ฉบับท 2) พุทธศักราช 2545 ซงให้มการจัดโครงสรางและกระบวนการจัด
ี
้
ึ
่
ิ
ี
ิ
ิ
การศกษาเอกภาพเชงนโยบาย มความหลากหลายในการปฏบัต การกระจายอ านาจดังกล่าวท าให้
ิ
ึ
ี
ิ
ี
็
ิ
ิ
สถานศกษามความคล่องตัว มความเปนอสระในการบรหารจัดการ สอดคล้องกับ เสรมศักด์ วิศาลา
ิ
ึ
ุ
ุ
ี่
ื
ื
็
์
ี
ภรณ (2541 : 4-6) กล่าวว่า “การมส่วนร่วมเปนการทบคคลหรอคณะบคคลเข้ามาช่วยเหลอ
์
ื
ี
็
ื่
ุ
สนับสนน ท าประโยชนในเรองต่างๆ หรอกิจกรรมต่างๆ อาจเปนการมส่วนร่วมในกระบวนการ
ิ
ุ
ิ
ื
ิ
ตัดสนใจหรอในกระบวนการบรหาร” สอดคล้องกับ ร่ง แก้วแดง (2546 : 26-27) กล่าวว่า ผู้บรหาร
ิ
ึ
ั
ิ
็
ิ
ิ
ี
ุ
ึ
สถานศกษา คอ ปจจัยความส าเรจของโรงเรยนนตบคคล หมายถง ผู้บรหารของโรงเรยนนตบคคล
ิ
ื
ุ
ี
ี
่
ึ
ต้องมความสามารถในการจัดการ ซงต้องได้ทั้งคน คอ การมส่วนร่วมของผู้เกี่ยวข้อง (Stakeholders)
ื
ี
ี
่
ึ
ิ
็
ึ
กับการบรหารและได้ทั้งงาน โดยเฉพาะงานวิชาการซงเปนงานหลัก ซงมงานบคลากร
่
ุ
ุ
งานงบประมาณ และงานบรหารทั่วไป เปนงานสนับสนน และสอดคล้องกับแนวคดของ ชชาต ิ
ิ
็
ิ
ู
ี
พ่วงสมจตร (2546 : 221) กล่าวว่า การบรหารสถานศกษามความจ าเปนต้องมการบรหารแบบมส่วน
ิ
ิ
็
ี
์
ึ
ิ
ี
ร่วมระหว่างผู้บรหารสถานศกษาและคณะครโดยการกระจายอ านาจในการตัดสนใจ รบฟงความ
ิ
ั
ู
ึ
ั
ิ
ื่
ิ
ึ
ิ
ี
็
็
ิ
คดเหนของคร ยึดเปาหมายและสถานศกษาเปนตัวตั้ง มความเชอว่าการร่วมคด ร่วมท า ร่วมบรหาร
้
ู
ู
็
ิ
จะน าไปส่ผลส าเรจในการบรหารจัดการสถานศกษา
ึ