Page 78 - 013
P. 78
78
่
ึ
ี
ี
ี่
็
็
ี
ี
ระดับทเหมาะสม ความขัดแย้งเปนส่วนหนงของชวิต ไม่ว่าจะเปนชวิตในวัยเรยน ชวิตท างาน
ั
ื่
ี
ี
ี่
ี
ื่
ั
ุ
็
ชวิตครอบครว ชวิตภายในสังคม เปนเรองยากทจะหลกหนพ้น เนองจากแนวคดปจจบันความ
ี
ิ
ี
ี
ขัดแย้งมใช่ส่งดหรอเสยทั้งหมด ความขัดแย้งอาจมทั้งประโยชนและโทษ ทั้งน้ข้นอยู่กับศลปะ
ิ
ื
์
ึ
ี
ี
ิ
ิ
่
ุ
ิ
ของผู้บรหาร เพราะความขัดแย้งสามารถก่อให้เกิดผลดได้ ถ้าทกฝายพยายามทจะให้ความขัดแย้ง
ี่
ี
อยู่ระดับทเหมาะสม
ี่
ท่านอหม่ามอัสสะยูฏย์ ได้กล่าวหลักการหนง ไว้ว่า :
ี
ิ
่
ึ
ِ ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
))ويَ لع عمتلمجا ركن ي ا نإو َ ،ويف لتتلما ركن ي َ لَ ((
ْ َ
ْ
ُْ
ْ َ َْ
ْ َ
َ ُ
ُ
ُ َ
ُ
ิ
ความว่า “ส่งทมการขัดแย้งกัน จะไม่ถกต าหน และแท้จรงการถกต าหนนั้น คอ(ขัด)
ิ
ิ
ื
ู
ู
ิ
ี่
ี
์
ิ
ิ
ี่
ิ
ิ
ู
ี่
กับส่งทถกลงมตแล้ว” (หลักการของนตศาสตร ท : 35)
ท่านอบนตัยมยะฮ์กล่าวว่า :
ุ
ิ
ี
ِ
ِ
ِِ
ِ
ِ
ويف راَ كنإ َ لاف ويف ل
)) ِ ِ ْ َ َْ َ ِ تتمْ لا ا مأ ،هراَ كنإ ىَ ل ع عجْأ ام نوركن ي انإ ءامَ لعْ لا نإ ((
َ ََْ
ْ َ
ْ
َ
ْ ُ
َْ ُ
َ ُْ ُ
َ َ ُ
ิ
ิ
ความว่า “แท้จรงบรรดานักปราชญ์นั้น จะต าหนในเรองทมมตให้ท าการต าหน แต่
ี่
ิ
ื่
ี
ิ
ี่
ิ
ิ
ี
ส าหรบส่งทขัดแย้งกันนั้น ย่อมไม่มการต าหนแต่ประการใด”
ั
9
ี
ั
ี่
Abdullah Ibn Al-muhsin Al-turki. (1998 : 61) ได้กล่าวไว้ว่าผลดทได้รบ
จากความขัดแย้งนั้นมมากหมาย ข้อสรปดังน้
ี
ี
ุ
ุ
ู
ี่
็
1. ท าให้คนได้กระต้นตัวเองด้วยการยึดกับพื้นฐานทถกต้องและได้เข้าใจเพื่อเปน
การส่งเสรมการพัฒนาการท างานอย่างมระบบ และมประสทธภาพ
ิ
ิ
ี
ิ
ี
ี
2. เพื่อท าให้สมาชกภายในกล่มมความสามัคคต่อพวกร่วมงาน และจะช่วยท าให้
ุ
ิ
ี
ี่
มีการออกข้อบังคับทถกต้องในการแก้ปญหา
ู
ั
ิ
ี่
็
3. ความขัดแย้ง เปนการอธบายส่งทขัดแย้ง ท าให้เปนแนวทางทถกต้องเพื่อการ
ิ
ู
็
ี่
ุ
ท างานในองค์กร ต่างฝายก็พยายามหาข้อมูลและเหตผลมาสนับสนนตัวเอง ท าให้ได้ข้อมูลหรอ
ื
่
ุ
ี
็
ื
ั
หลักฐานใหม่ หรอต่างฝายต่างก็ไม่ยอมรบวิธของกันและกัน ก็จ าเปนต้องหาทางออกใหม่ เพื่อ
่
่
ุ
ี่
ี
ั
ความขัดแย้งนั้นทจะได้รบกันทกฝาย โดยไม่มการขัดแย้งกัน
9 ฟะตาวา อบนตัยมยะฮ์ เล่มท 20 หน้า 225
ุ
ิ
ี
ี่
