Page 165 - 013
P. 165
165
ี
5.4.5.7 วิธรวมมือ
่
ื่
ี
ี
วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธร่วมมอ เมอพิจารณาตามเกณฑ์โดย
ื
ิ
ี
ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมอพิจารณารายข้อ พบว่า ผู้บรหารใช้วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธ ี
ื่
ุ
ร่วมมออยู่ในระดับมากทกข้อ เรยงตามล าดับค่าเฉลย คอ 1) ผู้บรหารพยายามทจะท างานร่วมกับ
ี่
ื
ื
ิ
ี่
ี
ิ
ิ
ผู้อนอย่างมประสทธภาพ เพื่อให้ทั้งสองฝายพึงพอใจ 2) ผู้บรหารมักหารอร่วมกับผู้อนโดยตรง
่
ี
ื
ิ
ื่
ื่
ิ
ื่
ี่
ั
ื่
ั
ทกคร้งเมอเกิดปญหา 3) ผู้บรหารจัดการกับปญหาทเกิดข้นร่วมกับผู้อนเสมอ 4) ผู้บรหารมักจะ
ิ
ุ
ึ
ั
ื่
ั
ิ
ู
้
ิ
รบรปญหาร่วมกับผู้อนเสมอ 5) ผู้บรหารมักแสดงความคดเหนของตนเองให้คนอนฟงและถาม
็
ั
ั
ื่
ื่
็
ความคดเหนของผู้อนด้วย
ิ
้
ี
ั
5.4.5 ผลการเปรยบเทียบวิธการจดการความขัดแยงในโรงเรยนเอกชนสอน
ี
ี
ั
ี
้
็
้
ิ
ั
ั
ศาสนาอิสลามในจงหวัดปตตาน ตามความคิดเหนของผูบรหารและผูจดการ จาแนกตามอายุ
ต าแหนง วุฒทางการศกษา ประสบการณในต าแหนงบรหาร และขนาดของโรงเรยน
่
ิ
์
ึ
ิ
ี
่
ี
ิ
5.4.5.1 ผลการเปรยบเทยบวิธการจัดการความขัดแย้งของผู้บรหาร
ี
ี
ี
ิ
ิ
ี่
ี
โรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตาน พบว่า ผู้บรหารทมอายุน้อย ปานกลาง และ
ั
ี
ี
ิ
ี
ุ
ี
ี
ี
ิ
มากมวิธการจัดการความขัดแย้งไม่แตกต่างกันอย่างไม่มนัยส าคัญทางสถตทกวิธ ยกเว้น วิธไกล
ี
ี่
ี
ี่
ี
ิ
ี
ิ
เกลยและวิธประนประนอมมความแตกต่างกันอย่างมนัยส าคัญทางสถตทระดับ .05
ี
ี
ี
5.4.5.2 ผลการเปรยบเทยบวิธการจัดการกับความขัดแย้งของผู้บรหาร
ิ
ี
ั
โรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตาน จ าแหนกตามวุฒทางการศกษา มีวิธการ
ึ
ิ
ิ
ี
ี
ิ
ิ
จัดการความขัดแย้งไม่แตกต่างกันอย่างไม่มนัยส าคัญทางสถต
ี
ิ
ี
5.4.5.3 ผลการเปรยบเทยบวิธีการจัดการความขัดแย้งของผู้บรหาร
ี
ิ
ั
์
ิ
ี
ี
โรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตาน จ าแนกตามประสบการณในต าแหน่งบรหาร
ี
ิ
์
ระหว่างผู้บรหารประสบการณน้อย ปานกลางและมาก มีวิธการจัดการความขัดแย้งไม่แตกต่างกัน
ิ
ี
ี
5.4.5.4 ผลการเปรยบเทยบวิธการจัดการความขัดแย้งของผู้บรหาร
ี
ิ
ั
ี
ี
ี
โรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตาน จ าแนกตามขนาดของโรงเรยน ระหว่าง
ี
โรงเรยนขนาดเล็ก กลางและขนาดใหญ่ พบว่า ผู้บรหารทมโรงเรยนขนาดเล็ก ปานกลาง และ
ี่
ิ
ี
ี
