Page 164 - 013
P. 164
164
ิ
ู
ื่
ี
็
ื่
โน้มน้าวให้ผู้อนมความรสกเหนด้วยกับตนเอง 5) เมอเกิดความขัดแย้งผู้บรหารมักใช้อ านาจของ
้
ึ
ั
ิ
ตนเองในการตัดสนปญหา
5.4.4.4 วิธไกลเกลี่ย
ี
่
ี
วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธไกล่เกลย เมอพิจารณาตามเกณฑ์โดย
ื่
ี่
ี
ภาพรวม พบว่า ผู้บรหารใช้วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธไกล่เกลยอยู่ในระดับมากทกข้อ
ี
ี่
ี
ิ
ุ
ั
ื่
้
ิ
ี
ี่
ิ
ี
ื
เรยงตามล าดับค่าเฉลย คอ 1) ผู้บรหารพยายามสรางความเข้าใจอันดต่อผู้อนเพื่อยุตปญหา
้
ิ
ี
็
2) ผู้บรหารพยายามช้ให้เหนกับความส าคัญของเปาหมายองค์กร 3) ผู้บรหารพยายามสราง
้
ิ
้
ี่
้
ิ
ู
ี่
ี
สัมพันธภาพทดเพื่อให้ผู้ขัดแย้งกันเกิดความพอใจ 4) ผู้บรหารพยายามทจะไม่ท ารายความรสก
ึ
ิ
ื่
ุ
ี่
ิ
ื
หรอจตใจของผู้อน 5) ผู้บรหารมักใช้ค าพูดทน่มนวลในการแก้ไขความขัดแย้ง
ี
ี
5.4.4.5 วิธประนประนอม
วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธประนประนอม เมอพิจารณาตาม
ี
ี
ี
ื่
ี
เกณฑ์โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมอพิจารณารายข้อ พบว่า ผู้บรหารใช้วิธการจัดการความ
ิ
ื่
ี
ี่
ื
ุ
ี
ี
ิ
ขัดแย้งด้วยวิธประนประนอมอยู่ในระดับมากทกข้อ เรยงตามล าดับค่าเฉลย คอ 1) ผู้บรหาร
่
ี
ั
ิ
ุ
์
ั
ิ
พยายามแก้ปญหาโดยให้ยุตธรรมแก่ทกฝาย 2) ผู้บรหารใช้ความสัมพันธอันดในการแก้ปญหา
ิ
ิ
ั
ื่
3) ผู้บรหารมักถนอมน ้าใจผู้อนเพื่อรกษาสัมพันธภาพไว้ 4) ผู้บรหารมักใช้ทางสายกลางในการ
ั
ุ
ิ
่
ั
แก้ปญหา 5) ผู้บรหารมักท าให้ทกฝายได้รบความพึงพอใจ
ี
5.4.4.6 วิธปรองดอง
ี
ื่
วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธปรองดอง เมอพิจารณาตามเกณฑ์
ี
ิ
ี
ื่
โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมอพิจารณารายข้อ พบว่า ผู้บรหารใช้วิธการจัดการความขัดแย้ง
ี
ด้วยวิธปรองดองอยู่ในระดับมาก 3 ข้อ เรยงตามล าดับค่าเฉลย คอ 1) ผู้บรหารสัมพันธภาพทด ี
ื
ิ
ี่
ี
ี่
ิ
ให้ยาวนาน 2) ผู้บรหารเหนว่าความรสกของผู้อนเปนเรองส าคัญ 3) ผู้บรหารพยายามเน้นในส่งท ี่
ิ
ิ
ู
็
ื่
้
ึ
ื่
็
ี่
็
ุ
ิ
็
ี่
ทกคนเหนพ้องต้องกันมากกว่าในส่งทไม่เหนพ้องต้องกันในการเจรจากัน ส่วนข้อทผู้บรหารใช้
ิ
ี
วิธการจัดการความขัดแย้งด้วยวิธปรองดองอยู่ในระดับปานกลาง 2 ข้อ เรยงตามล าดับค่าเฉลี่ยดังนี้
ี
ี
ิ
ั
คอ บางคร้งความปรารถนาของผู้บรหารยอมเสยสละได้เพื่อความปรารถนาของผู้อนเปนจรง และ
ื
ี
ื่
ิ
็
ิ
ิ
ื่
ั
ุ
ุ
ี
เพื่อความสขของผู้อนผู้บรหารยอมให้ผู้อนรกษาทัศนะของ เขาไว้ถ้าส่งนั้นท าให้เขามความสข
ื่
