Page 69 - 010
P. 69

49


                                              ี่
                                                                               ื
                                                       ็
                                                                  ี่
                      เฉพาะ “ความเปนพลเมืองทแคบ” 9) เปนหลักสตรท “มั่นคง” บนพ้นฐานของการเคลื่อนไหวภายใน
                                    ็
                                                              ู
                                                ุ
                                                                                                         ิ
                                   ี่
                      กรอบและกฎทได้ก าหนดไว้ทกการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาจะครอบคลุมและคงไว้ซงข้อเท็จจรง
                                                                                                ึ
                                                                                                ่
                                            ี่
                          ิ
                        ่
                                                                   ี
                                                                       ี่
                      คานยมและบรรทัดฐานทได้ก าหนดไว้ในกฎของชวิตทพระองค์อัลลอฮ  ทรงก าหนดไว้ 10)
                                                                                     ฺ
                      หลักสตรทมี “ความครอบคลุม” เพราะเปนหลักสตรทถูกประทานลงมาจากพระเจ้าทจัดการเกยวกับ
                                                                   ี่
                                                                                                     ี่
                                                                                             ี่
                            ู
                               ี่
                                                        ็
                                                                ู
                                                                                                      ิ
                              ิ
                                                          ฺ
                                                                    ่
                                                                ็
                                       ี่
                                                                                            ็
                                                                                   ุ
                      ข้อเท็จจรงทั้งหมดทครอบคลุมทั้งการวะหยู การเปนบาว จักรวาลและมนษย์อย่างเปนธรรมชาตและ
                                                                 ิ
                                                                                           ฺ
                      มีเหตผล 11) เปนหลักสตรทมี  “ความสมดล” อาทในขอบขายการประทาน (วะหยู) และการได้มา
                                   ็
                           ุ
                                          ู
                                                          ุ
                                                                         ่
                                              ี่
                                                      ิ
                                    ี
                                                              ี่
                      จากจักวาลและชวิต 12) หลักสตร “เชงบวก” ทได้มาจากความสัมพันธ์เชงบวกของพระองค์อัลลอฮ   ฺ
                                                                                   ิ
                                                ู
                                         ่
                       ทมีตอส่งถูกสรางตางๆรวมถึงมนษย์ด้วย 13) เปนหลักสตรทมี “ความเปนจรง” ใช้กับโลกแหง
                                                                                          ิ
                                                                 ็
                                      ้
                                ิ
                              ่
                                                                                      ็
                                              ่
                           ี่
                                                     ุ
                                                                         ู
                                                                            ี่
                                                                                                         ่
                             ็
                      ความเปนจรง
                                ิ
                                    อย่างไรก็ตามเพื่อให้หลักสตรการศึกษาอสลามเปนอสระปราศจากการแทรกแซง
                                                                              ็
                                                                                 ิ
                                                           ู
                                                                       ิ
                                ิ
                              ิ
                                                                                                 ิ
                      ของลักธนยมการแยกอาณาจักรออกจากศาสนาจักร (Secularism) และแนวความคดการแยก
                      การศึกษาออกเปนสองสวนเอกเทศจากกันระหว่างรายวิชาทางด้านศาสนาและรายวิชาทางด้านทาง
                                           ่
                                    ็
                                                                                         ิ
                                                                                               ื
                                                                            ู
                                                                  ุ
                                               ิ
                      โลก (Dualism) มีมโนทัศน์อสลามจะต้องถูกบรรจไว้ในหลักสตรการศึกษาอสลามคอ (Rusnani
                                                                                        ิ
                                                    ์
                                        ึ
                                                                                               ่
                      Hashim, 2001 อ้างถงในซอลฮะห หะยีสะมะแอ, 2551:158-159) (1) ทัศนะอสลามตอพระผู้สราง
                                                                                                        ้
                                                ี
                                                                       ี
                                                              ้
                                             ้
                                                                                 ็
                                ้
                      (2) การสรางมนษย์และเปาหมายของการสรางเพื่อภัคดและการเปนตัวแทน (เคาะลฟะฮ) ของ
                                                                                                    ฺ
                                                                                                ี
                                     ุ
                                      ิ
                                                                             ่
                                  ่
                      พระองค์เพื่อสงเสรมความดและห้ามความชั่วและเผยแผ่สาสน์แหงอิสลาม(3) ความสัมพันธ์ระหว่าง
                                              ี
                                     ็
                      มนษย์กับพระผู้เปนเจ้า (4) ความสัมพันธ์ระหว่างมนษย์กับมนษย์ด้วยกัน เพื่อสรางความยุตธรรม
                                                                                                     ิ
                         ุ
                                                                            ุ
                                                                                           ้
                                                                   ุ
                                                                            ิ
                                                 ่
                                                                                                        ้
                                        ิ
                                                                                        ่
                                                                                      ู
                                                            ี
                                                                                             ็
                                                                ้
                      ความเอกภาพของจตใจ คณคาและศักด์      ิศร สรางอัคลาก (จรยธรรมทสงสง) เปนต้น(5) สราง
                                                                                    ี่
                                              ุ
                                                                        ็
                                                                               ี
                                                                                   ฺ
                                                    ิ
                                             ุ
                      ความสัมพันธ์ระหว่างมนษย์กับส่งแวดล้อมในฐานะทเปนเคาะลฟะฮ (ตัวแทน) (6) การพัฒนา
                                                                      ี่
                                                      ุ
                                              ี
                      ตนเอง  (7) เปาหมายการมีชวิตของมนษย์และ (8) การพัฒนาจรยธรรมอสลามเพอสรางส่งแวดล้อม
                                                                                  ิ
                                                                                              ้
                                 ้
                                                                                          ื่
                                                                                                 ิ
                                                                           ิ
                      ทมีวิญญาณ
                        ี่
                                                                                                       ี่
                                                                                    ุ
                                                                          ุ
                                    ในรายงานการประชมระดับโลกว่าด้วยการอดมศึกษา อดมศึกษาในศตวรรษท 21
                                                      ุ
                                                       ิ
                                                                ่
                                          ิ
                                                                                                   ี่
                                                                    ี่
                                            ี่
                                                                                          ุ
                                                                      ี่
                      วิสัยทัศน์และการปฏิบัตทประชมได้อภปรายในสวนทเกยวข้องกับคณภาพของอดมศึกษาทประชม
                                                                               ุ
                                                 ุ
                                                                                                        ุ
                                                                                              ั
                                                                                         ึ
                                                                                        ่
                                                                  ี่
                                         ี่
                                               ุ
                      ได้พิจารณาถึงปจจัยเกยวกับคณภาพของอุดมศึกษาทส าคัญหลายปจจัยและหนงในปจจัยส าคัญนั้น
                                                                              ั
                                    ั
                                           ี่
                      คอ ปจจัยด้านหลักสตรทจ าเปนต้องมีการปรบปรงอย่างเสมอโดยเน้นทความต้องการของผู้เรยนและ
                           ั
                                                               ุ
                                                                                                   ี
                                               ็
                        ื
                                                           ั
                                                                                  ี่
                                       ู
                      ความส าคัญในเรองการศึกษาสหวิทยาการ (Multidisciplinary) และการศึกษาข้ามสาขาวิชา
                                     ื่
                      (Transdisciplinary) เพื่อให้ผู้เรยนสามารถเข้าใจปรากฏการณทางธรรมชาตและทางสังคมซงมี
                                                                             ์
                                                  ี
                                                                                                       ึ
                                                                                                       ่
                                                                                         ิ
                                                                                                       ี
                                   ึ
                      ความซับซ้อนข้นได้อย่างชัดเจน องค์ประกอบของหลักสตรจะต้องมีความเชอมโยงระหว่างการเรยน
                                                                                      ื่
                                                                      ู
                                                                                      ั
                                                                              ี
                                         ึ
                                                                                            ี
                      การสอนในรายวิชาศกษาทั่วไปและการเรยนการสอนในวิชาชพ ส าหรบการเรยนการสอนใน
                                                            ี
                                                                      ้
                           ึ
                                                                                      ี
                                                                                          ู
                                           ้
                                                   ี่
                      การศกษาทั่วไปควรมเปาหมายทชัดเจนในการเสรมสรางทักษะในการเรยนรมากกว่าการสั่งสม
                                                                                          ้
                                                                  ิ
                                         ี
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74