Page 61 - 0051
P. 61

54     วรลักษณ์ ชูกำ�เนิด และวรภ�คย์ ไมตรีพันธ์




                                �
                                                                                                 �
                                                                                               �
                                                                                                     �
            การป็ระที่านวะหฺยุแก�ที่านศึาสันที่้ตินบุีมุฮััมหมัดั (ศึ็อลลัลลอฮัุอะลัยฮัิ วะซึ่ัลลัม) อิหมามบุุคอรีย์ ไดักลาวไวใน
                                                                                   �
                                       ิ
                        �
                                                                                              ั
            หนังสั้อเศึาะหีหฺของที่�านจึากอาอชื่ะฮัฺ เล�าถึงเหติุการณิ์แห�งการป็ระที่าน “วะหยุ” กล�าวว�า ก�อนไดั�รบุการวะหย  ุ
                                                                            ฺ
                                                                                                      ฺ
              �
                                                             ้
                                                                                �
                                                        ั
            ที่านมักจึะฝ่ันดัี ในฝ่ันของที่าน ที่านเห็นความฝ่ันน�นเหมอนมีแสังอรุณิ ติอมาที่านมักจึะชื่อบุอย�ติามลำพื้ัง
                                         �
                                    �
                                                                                              ้
                                                                           �
                                                                                                    ี
                                    ิ
            คนเดัียวเพื้้�อป็ระกอบุศึาสันกจึ ที่�านจึะอย้ติามลำพื้ังในถ�ำหิรออ์ โดัยการกลบุมาเอาเสับุียงจึากที่บุ�านไป็อย้�ที่นั�น
                                                                                                    �
                                                                                           ี
                                                                          ั
                                               �
                                                                                           �
                                                                         �
                 �
                                                                     �
                                                                   ั
                                                  ฺ
                      ั
                                ี
                                              ี
                                                    �
                                                          �
                                                                   �
                                                    ้
                                                          ั
                                                                                        �
            และที่านกลบุมาเอาเสับุยงจึากนางเคาะดัญะฮัเพื้อการนน จึนกระที่งที่านไดัรับุสัจึธรรมขณิะที่ีที่านอยในถำหรออ  ์
                                                                                              �
                                                                                              ้
                                                                                                    ิ
                                                                                                 �
                                                                             ั
                                                                                         �
                                           ั
                                                ิ
            (มศึเฏิาะฟัา อัสัสับุาอย์, 2552) สัำหรบุนักวที่ยาศึาสัติร์คนสัำคัญอย�าง Sir Isaac Newton William จึากบุันที่ึก
              ุ
                          ิ
                              ี
                                                                                               ี
            เร้�องราวของนิวติันในชื่�อ Memoirs of Sir Isaac Newton’s life ผู้้�เขียนโดัย Stukeley ไดั�บุันที่ึกสัิ�งที่นิวติันเล�า
                               ้
                                                                                               �
                                                                                             �
                                                                                                �
                                                �
                                             ้
                                         ั
                                                                                                    �
                                                                                   ิ
                                   �
                                                                ้
              �
                                                                           �
                                   ี
            ใหเขาฟัังดัวยติัวเอง ขณิะที่นิวติันน�งอย�ใติ�ตินแอป็เป็ิล ไดัเห็นลกแอป็เป็ิลหลน ความคดัเร�องแรงโนมถวงเขามา
                     �
                                                                                      ้
                                                           �
                                                                                 �
                           ี
            ในใจึเขาในภาวะที่�เขาสัันโดัษ สังบุ อสัระ ไม�วุ�นวาย ไดั�มีเวลาครุ�นคดัและมีเวลาไดั�อย้กบุติัวเอง
                                                                   ิ
                                                                                  ั
                                          ิ
                                   �
                                                                     ี
                                                                     �
                                                                      ้
                                                                              ุ
                                                                         ุ
                                                                    ้
                                                   ี
                                                 ้
                                                                                          �
                                                                                    �
                                                                                      �
                     ั
                สัำหรบุในโรงเรียนและหองเรียน การจึัดัพื้�นที่�และสัภาพื้การเรียนร�ที่ถกอป็มาอป็ไมยใหคลายถำจึึงมีความหมาย
                                               ้�
                           ั
            อย�างยิ�งติ�อการสันบุสันุนให�ผู้้�เรียนไดั�เรียนรจึากตินเอง (learning from oneself) การเรียนร้�ดัังกล�าวจึะชื่�วยให�
            ผู้้�เรียนไดั�สั้บุค�น ติั�งคำถามกบุติัวเอง ป็ระมวล ที่บุที่วน ใคร�ครวญ ไติร�ติรอง และสัะที่�อนการเรียนร้� ซึ่�งติ�องใชื่�
                                   ั
                                                                                                 ึ
                                                                     ี
                                         ้
                                          ั
                                         �
                                                                  ้
                                                                                                ้
                                                                                    ิ
                              ้
            สัภาวะสัมาธิในการเชื่�อมโยงความรกบุป็ระสับุการณิ์ของตินเอง พื้�นที่�ควรมีความสังบุ อสัระ และไม�ถกรบุกวน
                                                      ้
                                                                                                     �
                                              ี
            แที่รกแซึ่งสัมาธิเพื้�อบุมเพื้าะการเรียนร้�ที่�ลงลึก เม�อพื้จึารณิาพื้�นที่�ในโรงเรียนที่สัอดัคลองกบุลักษณิะดัังกลาว
                                                                   ี
                                                                              ี
                                                                              �
                                                                                    �
                                                                                        ั
                                                         ิ
                                                                ้
                            ้
                              �
                                                  ้
                                                                                   ี
                                                                                    �
                                 ้
                 ้
                      ้
                                                                         �
                      �
                                                                                   �
                                                                              �
                                                �
                                 �
            เป็็นเร�องที่�ผู้บุริหารและผู้สัอนควรที่บุที่วนวาพื้�นที่�ที่สังบุในโรงเรียนมีมากนอยแคไหนที่ชื่วยใหผู้�เรียนไดั�มีโอกาสั
                                                     ี
                                                      ี
                                                      �
                                                                                          ้
                                                                                         �
                     ี
                                                       ึ
                                                  �
                                                                 ้
                                                             �
                                   ุ
                                                                      �
                                                                   ี
                                                                                        �
                                 ิ
                                                                                   ้
                                        �
            ใชื่เวลาติกผู้ลึกใคร�ครวญคดัล�มลึกดัวยติัวเองอยางลึกซึ่�ง ติัวอยางพื้�นที่� ไดัแก� มุมอานหนังสัอในหองสัมดั มุมใติ�บุันไดั
                                                                                            ุ
                                                                            �
              �
            หร้อมุมใติ�ร�มไม� เป็็นติ�น
                ชีีวต: พนที่แห่งการเรียนร้แล้ะการป์ระยกตใชี้
                       ้
                          �
                   ิ
                                                    ุ
                          ี
                       �
                                        ้
                                                       ์
                “ชื่วติ” (life) ถ้กอป็มาอป็ไมยให�เป็็นพื้้�นที่�การเรียนร้�ในลักษณิะที่มีการโติ�ติอบุระหว�างสัมาชื่ิกในครอบุครัว
                                                                      �
                   ี
                                                                      ี
                    ิ
                                ุ
                                     ุ
                                                   ี
            หร้อกบุคนอ้�น ๆ ในชืุ่มชื่น ซึ่�งเป็็นการเรียนร้�ในบุรบุที่จึริงและอย้บุนโลกแห�งความเป็็นจึริง (Thornburg, 2013)
                                                     ิ
                                                                 �
                 ั
                                    ึ
                                                                �
                                             ิ
                                                                    ้
                      �
                                                                                       �
                                                                        ิ
                                                         �
            สัภาพื้แวดัลอมการเรียนร้�ในร้ป็แบุบุชื่ีวติสันับุสันุนใหผู้�เรียนไดัลงมอป็ฏิบุัติิ เป็็นการนำขอมลเชื่ิงลึกที่ี�ไดั�จึาก
                                                                                         ้
                                                          ้
                                                   ิ
                                                                                      ิ
                                                  ี
                                                                                     ี
                                                                            ี
                                                                                                ์
            แคมป็์ไฟั แอ�งน�ำหร้อถ�ำมาที่ดัลองนำไป็ใชื่�ในชื่วติจึริง การป็ระยุกติ์ใชื่�ความร้�ที่�เรียกว�า “ชื่วติ” เป็็นองคป็ระกอบุ
                                                                            �
                                                                                         ้
                                                          �
            สัำคัญของกระบุวนการเรียนร้� เหมอนกับุการที่ี�เราไดัเห็นการสัาธิติบุางอยางจึนคันไม�คันมอจึนติองกลับุไป็
                                                                                              �
                                          ้
            ที่ดัลองลงม้อที่ำดั�วยติัวเอง ดัั�งที่� Gavin Dykes ไดั�กล�าวไว�ว�า “เราจึำเป็็นติ�องสัร�างพื้้�นที่�ที่�ผู้้�เรียนไดั�ป็ฏิิบุัติิจึริงใน
                                                                                     ี
                                      ี
                                                                                    ี
            สัถานที่จึริง” (We need to be creating spaces where students can do real things in real places.)
                  ี
                  �
            (Johnson, 2010)
                สัำหรับุในโรงเรียนและหองเรียน การจึัดัพื้�นที่ี�และสัภาพื้การเรียนร้�ที่ถกอุป็มาอุป็ไมยดั�ง “ชื่ีวติ” จึึงควรสัอดัคลอง
                                                ้
                                                                      ้
                                                                                  ั
                                   �
                                                                                       ิ
                                                                     ี
                                                                     �
                                                                                                     �
                                                                ี
                                         ์
                                                                                          �
                                                                       �
                      ิ
            กบุบุรบุที่ชื่วติป็ระจึำวัน สัถานการณิจึริงและสัภาพื้ความเป็็นจึริงที่�ผู้้�เรียนติองเผู้ชื่ิญ ซึ่ึ�งอาจึจึะแติกติางกันติามบุริบุที่
                 ิ
                     ี
              ั
                                                            ิ
                                                      ้
                                                                                ้
                                                                                �
            ภ้มิสัังคมและวัฒนธรรมของครอบุครัวและชืุ่มชื่นที่ี�ผู้�เรียนเติบุโติมา รวมถึงอาชื่ีพื้ของผู้ป็กครอง ฐานะที่างเศึรษฐกิจึ
                                              �
                                                                                    ี
                                 ี
                                      ้
                                  ิ
                         ั
                                                                  �
                   ้
                      ี
                                                                     ิ
                                                                                               ี
                                                                                                      ั
                   �
                                                                                                    ิ
                                �
            ความเชื่อเกยวกบุการใชื่ชื่วติหรอความเชื่้อที่างศึาสันา ติลอดัจึนคานยม จึารติป็ระเพื้ณิ และธรรมเนยมป็ฏิบุติ   ิ
                      �
                                                                           ี
                                                                                                      �
            พื้�นที่ี�แหงการเรียนร้�และป็ฏิบุัติจึริงติามวิถชื่วติในโรงเรียนหรอในสัังคมจึึงควรมีความหลากหลายติามโลกแหง
                                                               ้
                   �
                                                  ิ
              ้
                                   ิ
                                               ี
                                                 ี
                                      ิ
                         ี
            ความเป็็นจึริงที่�ผู้้�เรียนติ�องเผู้ชื่ิญ
                                                                                         ้
                                                                                         �
                                                                                      �
                                                                          �
                                                                             �
                             �
                จึากสัภาพื้แวดัลอมที่ั�ง 4 ร้ป็แบุบุติามแนวคดัของ Thornburg (2013) ขางติน จึะเห็นวา ผู้บุริหารและผู้สัอน
                                                                                                   �
                                                                                                   ้
                                                   ิ
                                                                                   ้
                                                                        ึ
                         �
            ไมควรละเลยที่ีจึะออกแบุบุสัภาพื้แวดัลอมการเรียนร้�พื้�นที่ี�ใดัพื้�นที่ี�หน�ง กล�าวค้อผู้�เรียนควรไดั�เรียนร้ผู้าน
                                                            ้
                                                                                                   �
                                                                                                     �
                                                                  ้
                                               �
              �
                              �
                                                                                                  �
            สัภาพื้แวดัล�อมที่�งสั�อยางสัมดัุล ผู้�เรียนควรไดั�รับุอิสัระในการสัรางป็ฏิิสััมพื้ันธ์กบุผู้�คนและกับุตินเองในพื้�นที่ีติาง ๆ
                                                                                               ้
                                                               �
                                       ้
                                                                              ้
                          ั
                                                                           ั
                                                                                                   �
                            ี
                                                                                              �
                                                         �
                                                           �
                                       ้
                      ั
                            ิ
                                                                                       ั
              �
                                                                                           ้
            เชื่น ผู้�เรียนรบุฟัังภ้มป็ัญญาของผู้�อาวุโสั แบุ�งป็ันความไมเขาใจึที่ดัสัอบุสัมมติิฐานของพื้วกเขากบุเพื้�อนรวมชื่�นเรียน
                 ้
                                                                                                  ั
                                                                                                 ิ
                              ้
                                                                     �
                                                ้
                                                             �
                                                          ิ
                                                             ี
               �
                                                                                         �
            แลวถอยออกไป็คิดัหรอที่ำงานในที่ี�เงียบุๆ เพื้�อไติร�ติรองสั�งที่พื้วกเขาไดัเรียนร้� จึากน�นนำผู้ลที่ี�ไดัไป็ใชื่ในชื่ีวติจึริงที่ ี �
                                                                               ั
                                                                                             �
                                                                                                      ิ
                                                                                                     ี
                                                    �
                                                     ้
                                                ้
            มีการเป็ล�ยนแป็ลงติามยุคสัมัยติลอดัเวลา เพื้�อใหผู้�เรียนไดัเรียนร�และพื้ัฒนาตินเองจึนเกดัที่ักษะที่สัามารถใชื่�ชื่วติ
                    ี
                                                           �
                                                                                           �
                                                                                           ี
                                                                ้
                                                                                   ิ
            อย�างมีความสัุขและความรบุผู้ดัชื่อบุที่�ามกลางการเป็ลี�ยนแป็ลงของโลกหร้อที่ักษะในศึติวรรษที่� 21
                                                                                          ี
                                     ิ
                                  ั
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66