Page 59 - 0051
P. 59

52     วรลักษณ์ ชูกำ�เนิด และวรภ�คย์ ไมตรีพันธ์




                                               �
                                                   ิ
                               ั
                  หองเรียนแบุบุดั�งเดัิมซึ่ึ�งเป็็นแบุบุที่ีฉันเติบุโติมาไมไดัเขาถึงเดั็ก ๆ ทีุ่กคนจึริง ๆ ไม�ใชื่เพื้ราะคร    ้
                                                               �
                                                             �
                                                           �
                   �
                                                                                          �
                  ไมใชื่เพื้ราะอะไรที่ี�คร้ที่ำมากเที่ากับุโครงสัรางที่างกายภาพื้ที่ี�แที่�จึริงของหอง ความคิดัที่ีวาเดั็ก ๆ เรียนร้  �
                                                   �
                                          �
                                                                                      �
                    �
                                                                                     �
                                                                           �
                      �
                       �
                                                                                             ้
                        ุ
                                 ั
                       ี
                                                               �
                  ไดั�ดัีที่สัดัโดัยการน�งในแถวแบุบุหันหน�าไป็ที่างดัานหนาหองเป็็นที่ีที่ราบุกันดัีวาไม�มีผู้ลกับุผู้�เรียน
                                                                 �
                                                                                  �
                                                                        �
                                                          �
                              �
                                                                              ้
                         ั
                  บุางคนติ�งแติ�ชื่วงที่ศึวรรษ 1300 … และเม�อคณิมองดั้คณิกหัวเราะเพื้ราะมีผู้�เรียนนอนหลบุ มีผู้�เรียน
                                                                                             ้
                                                      ุ
                                                    ้
                                                                 ็
                                                                                         ั
                                                              ุ
                             ี
                                         �
                                         ี
                  คุยกัน และมศึาสัติราจึารย์ที่น�าสังสัารอย้�หน�าห�องพื้ยายามบุรรยาย โดัยหวังว�าทีุ่กคนจึะไดั�เรียนร ้�
                       ิ
                                                                    �
                                                             �
                                                                           �
                                                                                   �
                                                                                      ิ
                                    ั
                             �
                                          ้
                                                   ้
                                                                                              ้
                  บุางสั�งบุางอยาง  ดัังน�น แรงจึงใจึของเราคอการบุอกวาโครงสัรางของหองเรียนมีขอผู้ดัพื้ลาดัหรอไม    �
                                                ี
                  เราจึะออกแบุบุโครงสัร�างใหม�อะไรที่�อาจึดัีกว�านี�ไดั�
                                                                                                 ั
                                                                 ั
                                    �
                                                     �
                           ี
                                                                      ้
                การป็รับุเป็ล�ยนโครงสัรางที่างกายภาพื้ของหองเรียนแบุบุดั�งเดัิมสั�แบุบุผู้สัมผู้สัาน (holodeck) ติ�งอยบุน
                                                                                                    ้
                                                                                                    �
                                                                                      ้
                                                                                     �
            พื้�นฐานของแนวคิดัของการเรียนร้�แบุบุสั้บุเสัาะ (inquiry-based learning) สังเสัริมใหผู้�เรียนแสัวงหาความร้  �
              ้
                                                                              �
                                                                      �
                                                                �
                  �
            โดัยใชื่โครงงานเป็็นฐาน (project-based learning) ผู้�เรียนติางไดัใชื่ความสัามารถในการเรียนร�และร้ป็แบุบุ
                                                           ้
                                                                     �
                                                                                             ้
            การเรียนร้�ที่�หลากหลายที่ีบุรณิาการกับุเที่คโนโลยีหรอเคร�องมอในไซึ่เบุอร์สัเป็ซึ่ (cyberspace) ไดัอยางเติ็มที่ี   �
                                   ้
                                 �
                                                                                                �
                                                               ้
                      ี
                                                            ้
                                                                                              �
                                                        ้
            Thornburg (2013) อป็มาอป็ไมยพื้�นที่�การเรียนร�ที่�คำนึงถึงความหลากหลายการเรียนรติามธรรมชื่าติิของมนุษย  ์
                                   ุ
                                         ้
                                                      ี
                                            ี
                                                    ้
                              ุ
                                                                                   �
                                                                                   ้
              �
              ี
                             �
                                      �
                                                                                    ้
                                                                                              ้
                                            ี
                                                                                         ั
                                          ้
                                                            �
               ี
                                                                    ี
            ที่มวัฒนธรรมแติกติางกันในแติละพื้�นที่�และยังติอบุสันองติอการเป็ล�ยนแป็ลงการเรียนร�แบุบุดั�งเดัิมสั�การเรียนร  � ้
                                        ี
                                ุ
                     ุ
                           ุ
                                                                                        �
                                                                             ้
                                                                                ี
                                     ้
            แบุบุย้ดัหย�น โดัยอป็มาอป็ไมยพื้�นที่�การเรียนร้�ไว 4 ร้ป็แบุบุ ป็ระกอบุดัวย แคมป็์ไฟัพื้�นที่�แห�งการเลาเร�อง (campfires)
                                                  �
                                                                  �
                                                                                           ้
                                                                                                  ิ
                                                                                                    ้
                         �
                    ้
            แองนำพื้�นที่ี�แหงการสันที่นา (watering holes) ถำพื้�นที่ี�แหงการไติร�ติรองที่ี�เงียบุสังบุ (cave) และชื่ีวติพื้�นที่ี  �
                 �
                                                               �
                                                       �
               �
                                                         ้
            แหงการเรียนร้�และการป็ระยุกติ์ใชื่ (life) คณิะผู้�เขียนขอนำเสันอรายละเอียดัของพื้�นที่ี�แติละร้ป็แบุบุพื้อสัังเขป็ดัังน� ี
                                                                              ้
                                                  ้
               �
                                        �
                                                                                   �
                                        ่
                           ้
                                           �
                              ี
                แคำมป์์ไฟ: พนที่แห่งการเล้าเร้อง
                           �
                              �
                                      ้
                                                                                        ี
                                                                                 ิ
                                                    �
                                                                        �
                                                             ี
                “แคมป็์ไฟั” (campfires) ถกอุป็มาอุป็ไมยใหเป็็นพื้�นที่ี�ที่�รวบุรวมและสังติ�อป็ระวัติศึาสัติร์ที่�แสัดังถึงวัฒนธรรม
                                                         ้
                   ิ
            และภ้มป็ัญญาเป็็นเวลาหลายพื้ันป็ี การเล�าเร้�อง (storytelling) ในแคมป็์ไฟัเป็็นกลไกในการสัอน (mechanism
            for teaching) ผู้�านการเล�าเร้�องภ้มป็ัญญาของผู้้�เฒ�าผู้้�แก�เพื้้�อสั�งติ�อไป็ยังคนรุ�นติ�อไป็ การเล�าเร้�องราวในแคมป็์ไฟั
                                         ิ
                                          �
                            �
            ไดั�ผู้สัมผู้สัานระหวางความร้�ความเขาใจึ (cognitive domain) และอารมณิ์ (affective domains) รวมถึง
            การนำเสันอแง�มุมป็รัชื่ญาความเชื่้�อและแง�มุมเชื่ิงเป็รียบุเป็รยจึากเร�องราวกับุชื่ีวติ การติีความที่ี�หลากหลาย
                                                                                ิ
                                                                     ้
                                                                          ั
                                                        ี
                                                        �
            จึากเร�องเลาเป็็นเร�องป็กติสัำหรบุที่�งเดั็กและผู้�ใหญที่ที่ำใหเพื้ลดัเพื้ลินไป็กบุเร�องราวเดัียวกันไดั โดัยแติละวัย
                                                             �
                                                                             ้
                                                                ิ
                                  ิ
                                       ั
                                                   ้
                  ้
                                                                                                  �
                      �
                                                                                           �
                                                       �
                                          ั
                            ้
            จึะใชื่�องคป็ระกอบุที่�เหมาะสัมจึากเร้�องเล�าในการติีความ
                    ์
                             ี
                                       ั
                             �
                                                     �
                                                                          ี
                                                                                           �
                                                                           �
                               ้
                                                                                ิ
                                   ั
                พื้ลังของการเลาเร�องน�นมหศึจึรรย์มาก ในชื่วงเวลาป็ระมาณิ 250 ป็กอนครสัติกาล พื้บุวา Socarates
                                                                  ั
                                                ้
                                                                               ั
                                              �
                                                                                               ั
                                                                                          �
                                                                             �
            นักป็ราชื่ญ์คนสัำคัญชื่าวกรีกติอบุสันองติอผู้�เรียนของเขาในบุางคร�งโดัยเที่ียบุเที่ากบุภาษากรีกวา “น�นที่ำให�ฉัน
                                                                                                ิ
                                                                        ิ
            นึกถึงเร้�องราว” หร้อ “That reminds me of a story” เป็็นความศึักดัิ�สัที่ธิ�ในการสัอน อนึ�งการเล�านที่านและ
                       ิ
                                                                            ุ
              ิ
            กจึกรรมนี�เกดัขึ�นในสัถานที่ศึักดัิสัที่ธิ�โดัยที่ั�วไป็จึะอย้�รอบุกองไฟัหร้อใติ�ติ�นไม� จึดัโฟักสัของเป็ลวไฟัและเสัียงของ
                                        ิ
                                                                                 ั
                                      �
                                   �
                                   ี
                   ้
                                                                           �
                      �
                                                                                              �
                                               ้
                                                         �
                                                                                                      ุ
            ยามคำคนลวนเป็็นฉากหลังให�กับุนักเลาเร�องในการแบุงป็ันภ้มิป็ัญญา ที่ำใหเดั็ก ๆ กลายเป็็นนักเลาเร�องในร�น
                 �
                                                                                                ้
                                            �
                                                                                   ้
              �
                                                 �
                                                                                             �
                                                                                                     �
                           ้
                        �
                                          ุ
                                     ุ
                                                                                        ้
            ติอไป็ การเลาเร�องมีการใชื่�อป็มาอป็ไมยดัวยสัำนวนโวหาร มีการสัรางอรรถรสัเพื้�อใหเร�องเลาเติ็มไป็ดัวย
                                                                                      �
                                                                       �
            ป็ระสัที่ธิภาพื้ และมีการร�อยเรียงภาษาอย�างที่รงพื้ลัง ดัังที่� Frost (1942) กล�าวว�า “เรานั�งล�อมวงและคาดัเดัา
                 ิ
                                                            ี
            ในขณิะที่�ความจึริงนั�งอย้ติรงกลางและรบุร้�ไดั�”  (We sit in the circle and suppose, while the truth sits
                                �
                    ี
                                             ั
            in the center and knows.)
                                                                                       ั
                                                                                          ้
                                                                                                ้
                                                                                                �
                                                       ี
                                                       �
                                                                  ี
                                                    ้
                จึากมุมมองดัังกลาว แคมป็์ไฟัจึึงเป็็นการจึดัพื้�นที่ที่างกายภาพื้ที่�ผู้้�เรียนและผู้สัอนรวมติัวกบุเพื้�อเรียนรบุที่เรียน
                              �
                                                 ั
                                                                            �
                                                                            ้
                                                       ้�
                                                 ั
            อย�างเป็็นที่างการ หร้ออาจึจึะเป็็นพื้้�นที่สัำหรบุเรียนรจึากผู้้�เชื่ี�ยวชื่าญ (experts) หร้อนักเล�าเร้�อง (storytellers)
                                            �
                                            ี
                                        ์
                                                                                                 �
                                                                                                 ้
                                                                   �
                                           ี
                                           �
            ลกษณิะที่างกายภาพื้แบุบุแคมป็ไฟันเนนการสัอสัารจึากผู้พื้ดัยงผู้ฟััง โดัยมจึดัรวมความสันใจึไป็ยังผู้พื้ดัหรอ
                                                                   ้
                                                                                                      ้
                                                                               �
                                                                                                  ้
              ั
                                                   �
                                                   ้
                                                             �
                                                                           ี
                                                              ้
                                                             ้
                                             �
                                                                 ั
                                                                             ุ
                                 ั
            ผู้้�นำเสันอ อาจึเป็รียบุไดั�กบุห�องเรียนแบุบุดัั�งเดัิม ห�องป็ระชืุ่ม (meeting room) ห�องภาพื้ยนติร์ (theater) พื้้�นที่ � ี
                                                          ้
            กจึกรรมหนาเสัาธง (morning assembly activities) หรอพื้�นที่ีบุรรยายธรรมหรอคำสัอนที่างศึาสันา อน�งในที่าง
                                                                                                 ึ
                                                                             ้
                                                                �
              ิ
                                                             ้
                      �
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64