Page 26 - GL004

ความเปนมาของแผนหลักสิ่งแวดลอมศึกษา

เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (EESD)

เมื่อป พ.ศ. 2535 องคการสหประชาชาติไดจัดการ
ประชุมครั้งสําคัญวาดวยเรื่องสิ่งแวดลอมและการพัฒนา มีชื่อ

เรียกวา “Earth Summit” ที่เมืองริโอ เดอ จาเนโร ประเทศ
บราซิล โดยการประชุมไดเนนใหทุกประเทศเกิดความตระหนักและระมัดระวังใหมากขึ้นในเรื่อง

การพัฒนาที่สรางผลกระทบตอคุณภาพสิ่งแวดลอม พรอมกับเสนอ “แผนปฏิบัติการ 21”
(Agenda 21) เพื่อใหประเทศตางๆ ที่เขารวมลงนามเห็นชอบ และใชเปนแนวทางปฏิบัติการ
เพื่อสรางความสมดุลระหวาง “การพัฒนา”กับ “การอนุรักษสิ่งแวดลอม” วิธีการที่สําคัญ

ประการหนึ่งก็คือ การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (Education for Sustainable Development
– ESD) โดยใหแนวทางไวในบทที่ 36 (chapter 36)
โดยที่กลุมประเทศเพื่อนบานในอาเซียนก็เห็นความสําคัญของสิ่งแวดลอมศึกษาดวย

เชนกัน จนเกิดความรวมมือกันจัดทํา แผนปฏิบัติการสิ่งแวดลอมศึกษาแหงอาเซียน ฉบับแรก
สําหรับป พ.ศ. 2543-2548 และฉบับที่ 2 สําหรับป พ.ศ. 2549-2553
องคการสหประชาชาติและประเทศสมาชิกย้ำถึงความสําคัญของ “แผนปฏิบัติการ 21”

อีกครั้งในการประชุมสุดยอดโลกเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ณ กรุงโยฮันเนสเบอรก ประเทศ
แอฟริกาใต เมื่อป พ.ศ. 2545 แลวในปลายปเดียวกันนั้นเอง ที่ประชุมสหประชาชาติก็มีมติ

ประกาศใหป พ.ศ. 2548-2557 เปนทศวรรษแหงการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
ในสวนของประเทศไทย ความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและสังคมในหลายทศวรรษ
ที่ผานมา สงผลใหเกิดการเปลี่ยนแปลงในดานวิถีชีวิตความเปนอยูในระดับปจเจกบุคคลและ

ครัวเรือน และการเปลี่ยนแปลงทางวัตถุธรรมและธรรมชาติแวดลอม เศรษฐกิจ สังคม ตลอดจน
คานิยมและวัฒนธรรมของชุมชนและสังคมอยางรวดเร็ว เปนการขวางกั้นความสามารถและ

โอกาสของประชาชน โดยเฉพาะอยางยิ่งอนุชนรุนหลังที่จะเติบโตขึ้นมาอยางมีคุณภาพชีวิตที่ดี
และการพัฒนาที่ยั่งยืน

¡ÒÃà´Ô¹·Ò§ÊÙ‹ÊÔè§áÇ´ÅŒÍÁÈÖ¡ÉÒà¾×èÍ¡ÒþѲ¹Ò·ÕèÂÑè§Â×¹
¡ÒÃà´Ô¹·Ò§ÊÙ‹ÊÔè§áÇ´ÅŒÍÁÈÖ¡ÉÒà¾×èÍ¡ÒþѲ¹Ò·ÕèÂÑè§Â×¹ 25 25