Page 305 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 305

283







                                     ความว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮ์  ได้ผ่านบนสองกุโปร์ แล้วท่านกล่าวว่ามิใช่
                                     หรือ แท้จริงกุโบร์ทั้งสองนี้กําลังถูกทรมานอยู่ เนื่องจากความผิดซึ่งผู้คน

                                     นับว่ามันเบา คนหนึ่งจากนั้นเป็นผู้กล่าวให้ร้าย และอีกคนหนึ่งเป็นผู้ที่ไม่ทํา
                                     ความสะอาดป๎สสาวะของเขา”

                                                                                                  1
                                                   (บันทึกโดย al-Bukhāriy, 1422 : 1378 ; Muslim, n.d. : 292)
                                     การถูกทรมานในกุโปร์มาจากหลายสาเหตุ อาทิ การกล่าวให้ร้ายผู้อื่นและไม่ทํา
                       ความสะอาดหลังป๎สวะ

                              4.10.2   การเป่าสังข์
                                                              2
                                     ผู้แต่งได้กล่าวถึงการเป่าสังข์ว่า

                                      وَ اتمضؿػٜ ٬ههػع ـٝتر ٕار ١َاٝق ٣ضٜرضب ٔغر اٝخضؾ تٝن بداٚ ٨٬ٓٝهَر )    ٕار  " (
                                       ٌ٦ػت ؼٝغصٚأ ٢ٓعٜ ١غاع ؼٜ تذنضت ببع ّٛب ٢غٜأ ٕار ١غ٫ ٢غٜأ  ؽولغؼ  ٌ٦ع تاَ


                                      مزٓٗنر ؼٝغصٚأ ٔهًَٓٝ ٕار ِٜضن ؼٜ للها ٘دٚ ٔهًَٓٝ ٌ٦ػت راٝت ٕار تٜا تاَ  3 ًِب ٨٫
                                       زؾصر ؼ٩ص ؼٜ تؿَأ ؼٜ  ة ئ م   ٕار ٣صار اٜزب لْأ ٠ضؿع ا٥ضؽ ٢غٜأ زؾصر لىاعت للها


                                       ٕصان ٌٝؾاضعا تٜا ١هػب ؼٝغصٚأ ٍٚأ ٕار  ليئارزع   تٜا تاَ ؼٝغصٚأ  رخ آ ٕار   ئ يرم
                                      حٚص   ٢  ـٝت ٔهٝيابُنر ٕار تاَ ؼٜ ٌ٦ع ٔهؾزَٝٗ ؼٜ اٚزهػٜ ٬هػع ٔنا ٣أ ـَٝٓ

                                                                         " ٖٔات ٘يٛؾ تؿَأ تٜا ـٝت اٚر اصاتْأ ٘يارأ )    ٕار (  خزغد زؿن تٜا

                                     แปลว่า “และวาญิบกับเราเช่นกันต้องศรัทธาต่อการเกิดขึ้นกิยามะฮ์ และการเป่า

                                     สังข์ครั้งแรกทําให้บรรดามัคลูกทั้งหลายในฟากฟ้าและแผ่นดินตายไปด้วยเหตุการ
                                     ตกใจอย่างแรง กล่าวคือ คนที่ยังอยู่ไม่ตายและไม่มีใครเหลือนอกจากพระพักตร์

                                     ของอัลลอฮ์อันทรงเกียรติและผู้ที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์จากสมาชิกชาวสวรรค์เช่นนาง
                                     สวรรค์และหัวหน้าทั้งสี่จากบรรดามะลาอิกะฮ์ และผู้ที่เสียชีวิตคนสุดท้ายคือ

                                     อิซรออีลและคนแรกที่ฟื้นขึ้นชีพคืออิสรอฟีล เนื่องจากเขาจะต้องเป่าสงข์ครั้งที่สองท ี่

                                     ทําให้เกิดมีชีวิตกับผู้เสียชีวิตทั้งหลาย และกลับคืนบรรดาวิญญาณสู่ร่างของมัน และ
                                     ระยะห่างระหว่างทั้งสองของการเป่าสังข์นั้นคือ 40 ปี”

                                     การศรัทธาต่อการเกิดขึ้นวันกิยามะฮ์และการเป่าสังข์เป็นหลักการหนึ่งจากบรรดา

                       หลักการของอะฮฺลุสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์ที่วาญิบต้องศรัทธา
                                     การเข้าใจสังข์จะต้องเข้าใจทั้งเชิงภาษาและเชิงวิชาการ



                       1
                        ความหมายเรื่องเดียวกันมีปรากฏในฮะดีษ (บันทึกโดย al-Bukhāriy, 1422 : 1379 ; Muslim, n.d. : 2866).
                       2
                        Tuan Mināl, n.d. : 101.
                       3                 "
                                      "
                        คําสะกดที่ถูกต้องคือ   ًّٛب
   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310