Page 303 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 303

281







                                               (สูเราะฮ์อัลกะฮฺฟฺ : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ์ 47)
                                     อัลลอฮ์   จะชุมนุมมนุษย์ในสมัยแรกและสมัยสุดท้ายไว้ในสถานที่แห่งการชําระ

                       บัญชีและจะไม่ปล่อยให้ผู้ใดหนีออกไปได้ (Ἰbn Kathīr, 1999 : 5/165 ; al-Ṭabariy, 2000 : 18/37).
                                     ค. การเริ่มจากการเสียชีวิตของแต่ละคน อัลลอฮ  ตรัสว่า :
                                                                             ์
                                                                ﭼ      ﭼ  ﭻ   ﭺ  ﭹ  ﭸ  ﭷﭶ  ﭵ   ﭴ  ﭳ  ﭽ

                                                          ؽ   :   ةيأ   19 )      ةروس (

                                     ความว่า  “และอาการมึนงงแห่งความตายได้ปรากฏขึ้นอย่างประจักษ์แจ้ง
                                     และนั่นคือสิ่งที่เจ้าจะหลีกเลี่ยงจากมันไปไม่ได้”

                                                                                        (สูเราะฮ์ก็อฟ : อายะฮ์ 19)

                                     ความรุ่นแรงและความปวดร้าวของความตายที่ปกปิดสติป๎ญญามนุษย์โดยความจริง

                       แล้วเป็นเรื่องอาคิเราะฮ์ที่ปรากฏกับมนุษย์  (al-Ṭabariy,  2000  :  22/346  ;  al-Baghawiy,  1997  :
                       7/360).
                              4.10.1   การลงโทษและความโปรดปรานในหลุมฝ๎งศพ

                                     ผู้แต่งได้กล่าวถึงการลงโทษและความโปรดปรานในหลุมฝ๎งศพว่า

                                        باشع ٔنصازٓعر حٗ٦ػع ٕار حتُعْ ٕر صٛبق باشع ٔنراكتعا تٝن )    بداٚ ٕار  " (

                                      ؼٜ تَٝ  ٢  ـٝت وَ راٝت ود ٕار بي اغ   ؼٜ ٘ياٜا حعٛٗب ٕصان تٜا صٛبق زؿن ١ُعْ ٕار

                                         ٫ٛعر ًٛهد ٕار راٝت ٛتأ ٣زٓنبرقر ٣زٓنأ ٣أ اغهجَ خاغهؽ ٔنأ للها ٢نازٓٗػَ

                                          ؼٜ ٣أ ضنابضت ٛتأ ؼتآب ٌ٦ع ٘يٚأ ٣زٓنأ ٔنامم ٛتأ ٠ٚ٫ لمار ر ٣أ ّصانضت ٛتأ ٣زٓن

                                                              "    ٕٛؿًٝهع ينغأ زؾ ٣أ صٛباتضب ٕار ٛباٖ ٣أ ٣زد ٧ػٖ
                                                             1
                                     แปลว่า “และวาญิบกับเราต้องศรัทธาต่อโทษทัณฑ์และความโปรดปรานในกุโปร์
                                     และแท้จริงการพาดพิงคําว่าโทษทัณฑ์และความโปรดปรานให้กับกุโปร์นั้น

                                     เนื่องจากว่าเป็นส่วนใหญ่ และหากไม่ใช่แน่นอนทุกศพที่อัลลอฮ์ประสงค์ลงโทษ

                                     พระองค์ก็จะลงโทษเขาไม่ว่าเขานั้นถูกฝ๎งในกุโปร์หรือไม่ก็ตาม และหากเขาถูกตรึง
                                     กับไม้หรือจมลงในทะเลหรือถูกสัตว์ต่าง ๆ กัดกินหรือถูกไฟไหม้จนกลายเป็นผงและ

                                     กระจัดกระจายตามลมก็ตาม”
                                     ในบรรดาหลักการของอะฮฺลุสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์ที่วาญิบต้องศรัทธาคือ การ

                       ศรัทธาต่อการลงโทษและความโปรดปรานในกุโบร์ แล้วผู้ใดที่ปลอดภัยจากการลงโทษในกุโบร์

                       แน่นอนหลังจากนั้นเขาจะยิ่งสะดวกมากกว่านั้น และผู้ใดที่ไม่ปลอดภัยจากการลงโทษในกุโปร์
                       แน่นอนแล้วหลังจากนั้นเขาจะยิ่งร้ายกว่านั้น ท่านนะบี  ได้กล่าวว่า :




                       1
                        Tuan Mināl, n.d. : 99.
   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308