Page 302 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 302
280
การที่ได้เรียกชื่อด้วยวันอาคิเราะฮ์นั้น เนื่องจากว่าเป็นวันสุดท้ายของโลกหรือเป็น
เวลาสุดท้ายที่ถูกกําหนด (al-„Asqalāniy, 1379 : 1/118 ; al-Tībiy, 1997 : 2/426).
การศรัทธาต่อวันอาคิเราะฮ์ หมายถึง การเชื่อมั่นและการยืนยันอย่างสมบูรณ์ถึงการ
บังเกิดขึ้นจริงของวันกิยามะฮ์รวมถึงศรัทธาต่อทุกสิ่งทุกประการที่อัลลอฮ ทรงบอกไว้ในอัลกุรอาน
์
ที่ท่านเราะสูล กล่าวไว้ถึงสิ่งต่างๆ ที่จะบังเกิดขึ้นมาหลังความตาย ตลอดถึงการเข้าพํานักอยู่ในสวน
สวรรค์ของชาวสวรรค์และการเข้าสู่นรกของชาวนรก (al-Tībiy, 1997: 2/426 ; al-Baiḍawiy, 2012:
1/30 ; al-Athariy, 1422 : 83).
์
อัลลอฮ ทรงยืนยันถึงการบังเกิดขึ้นจริงของวันกิยามะฮ์ไว้ในอัลกุรอานและทรง
เน้นย้ําถึงความสําคัญของมันไว้ในโอกาสต่างๆ อีกทั้งทรงกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้อย่างมากมาย และทรงให้
์
การศรัทธาต่อวันอาคิเราะฮ์ผูกพันธ์กับการศรัทธาต่ออัลลอฮ ดังที่พระองค์ตรัสว่า :
ﭼ ﭠ ﭟ ﭞ ﭝ ﭜ ﭛ ﭚ ﭽ
) 177 ةيأ نم ضعب : ةرقبلا ةروس (
์
ความว่า “แต่ทว่าคุณธรรมนั้นคือ ผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์และวันอาคิเราะฮ”
1
์
(สูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์ : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ 177)
ผู้แต่งได้กล่าวถึงทัศนะของอุละมาอ์เกี่ยวกับการเริ่มต้นของวันกิยามะฮ์มีดังนี้ คือ
์
ก. การเริ่มจากการเป่าสังข์ครั้งที่สอง อัลลอฮ ตรัสว่า :
ﭼ ﮄ ﮃ ﮂ ﮁﮀ ﭿ ﭾ ﭽ
ؽ : ةيأ 20 ) ةروس (
ความว่า “และสังข์จะถูกเป่าขึ้น นั่นคือวันแห่งการสัญญา”
(สูเราะฮ์ก็อฟ : อายะฮ์ 20)
การเป่าสงข์แห่งการฟื้นคืนชีพหรือวันกิยามะฮ์ นั่นคือ วันที่อัลลอฮ์ทรงสัญญากับ
พวกกุฟฟารในการลงโทษ (al-Ṭabariy, 2000 : 22/347 ; Ἰbn Kathīr, 1999 : 7/400).
์
ข. การเริ่มจากการรวมตัวที่ทุ่งมะฮชัร อัลลอฮ ตรัสว่า :
ﭼ ﭪ ﭩ ﭨ ﭧ ﭦ ﭽ
ةيأ 47 ) نم ضعب : ف ؿا ةروس (
ความว่า “และเราจะชุมนุมพวกเขา ดังนั้น เราจะไม่ให้ผู้ใดออกไปจากพวก
เขาเลย”
1 อายะฮ์ความหมายเดียวกันมีปรากฏในสูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์ อายะฮ์ 62 และสูเราะฮ์อัตเตาบะะฮ์ อายะฮ์ 29

