Page 309 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 309

287






                                            ً
                                                                          ً ً
                                                                                       ً
                                      ي ؿكىأك و  فاش ي ؿكىأك  رػبقٍ لا هنع قُّ  شنػي نم ي ؿكىأك  ةمايقٍ لا ـوػي ـد  دى لك ديس انى (( أ
                                             ى نَّ
                                                                       نَّ
                                        نَّ
                                                          ٍى ى ٍ
                                                                                           يِّ ى
                                                                        ى ى ى ىٍى ىى
                                                                ى ٍ ى
                                                  ى يٍى ي
                                                                                         ى ى
                                         ى
                                                                                            ))        و  نَّ  شم
                                                                                                ى ي
                                                                 )    2278  . ت .  :   د   ملسم ق جرخأ      (

                                     ความว่า “ฉันเป็นเจ้านายลูกหลานอาดัมในวันกิยามะฮ์และเป็นบุคคลแรกที่
                                     กุโปร์แยกออกจากเขา และเป็นบุคคลแรกของผู้ขอไถ่โทษ และเป็นบุคคล
                                     แรกของผู้ที่ถูกรับการขอไถ่โทษ”
                                                                          (บันทึกโดย Muslim, n.d. : 2278)
                                     การศรัทธาท่านนะบีมุฮัมมัด   เป็นคนแรกที่ฟื้นคืนชีพจากกุโปร์เป็นอะกีดะฮ์ที่
                       วาญิบต้องศรัทธาผู้ใดปฏิเสธถือว่าเป็นกาฟิร



                              4.10.4   การรวมตัวที่มะฮชัร
                                      ผู้แต่งได้กล่าวถึงการรวมตัวที่มะฮชัรว่า
                                                                     1

                                      ٘يآعر ٔد ٕار  ة ئ م    ٕار ٢غْاَ ينًهع وَ لؾَٛ ّٛب زؿن ٔنٛياٖر وَ ٜٔزُن "

                                        زؾصر ٘ػتع وَ تٚاؿت تٜا ضؾنح ؽراؿن ٔيادضب زؾ ٢غْاَ تبتضَ ٍَٛضب حْٛؿُٖضب

                                      حٝنان اٚر ػتأ ٔيادضب   ئ يرم  زؾصر ٘ػتع ٕار ٢كتَ ؼٜ   ئاي  ٕار ٕأصزٓنبرػٜ   ئ يرم

                                     ٌ٦ع   ئاي  ٕار خانَٛ ػتأ ٔيادضب   ئ يرم  زؾصر ٘ػتع ٕار حًُع ١هٜزع ؼٜ    ئاي  ٕار

                                       وَ تٚاؿت تٜا ضؾنح ؽراؾ زؿن ٔيادضب زؾ ٢غْاَ حعٛٗب  2  ١ٜاٚص )    ٘ػتع ٕار (  ضؾان

                                      زؾصر ٘ػتع ٕار ٢نان ٔيادضب   ئ يرم  زؾصر ٘ػتع ٕار  نئ اصزٓنضب   ئ يرم  زؾصر ٘ػتع

                                                                              "    انَٛ ػتأ ٔيادضب ؼٝغصٚأ   ئ يرم

                                     แปลว่า “ หลังจากนั้นถูกขับไล่ไปที่แผ่นดินวิกฤติการณ์ แล้วมนุษย์ทั้งหลายและ
                                     มะลาอิกะฮ์และญีนไปรวมตัวชุมนุมที่นั้น ฐานะของมนุษย์ในการเดินทางไปที่สถานที่

                                     ชุมนุม (มะฮซัร) นั้นแตกต่างกัน บางคนจากพวกเขานั้นขึ้นยานพาหะนะกล่าวคือ ผู้

                                     เกรงกลัวอัลลอฮ์และบางคนจากพวกเขาเดินบนเท้าสองข้างของเขากล่าวคือ ผู้ที่
                                     ทําอะมัลน้อย และบางคนจากพวกเขานั้นเดินบนใบหน้าของเขากล่าวคือ บรรดาผู้

                                     ปฏิเสธ (กาฟิร) และมีบางสายรายงานว่า การเดินทางของมนุษย์ไปที่มะฮชัรนั้น







                       1  Tuan Mināl, n.d. : 101-102.
                       2  ดูฮะดีษ (บันทึกโดย al-Tirmidhiy, n.d. : 3142) อะบู อีซา กล่าวว่าเป็นฮะดีษฮะสัน (al-Tirmidhiy, n.d. : 5/285).
   304   305   306   307   308   309   310   311   312   313   314