Page 301 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์

279

อภัยความผิดของผู้ฝ่าฝืน, หนึ่งร้อยอายะฮ์ที่กล่าวเกี่ยวกับผู้ต้องการป๎จจัยยังชีพ,
เจ็ดสิบอายะฮ์ที่กล่าวเกี่ยวกับญิฮาดของการสงคราม, ห้าสิบอายะฮ์ที่กล่าวเกี่ยวกับ

ความมุ่งหมายของการไปมักกะฮ์และอะเราะฟะฮ์ และที่เหลือกล่าวเกี่ยวกับฮุกุ่ม
ต่างๆ ของการแต่งงานและการหย่าร้าง (al-Fairūz ‟Ābādiy, 1996 : 1/560-561)

สาเหตุที่เกิดความแตกต่างในการนับจํานวนอายะฮ์ เนื่องจากการวักฟุในเวลาอ่าน

ุ
อัลุรอาน กล่าวคือเกิดจากการอ่านที่หยุดระหว่างอายะฮ์ ท่านนะบี  ได้อ่านลักษณะวักฺฟที่ต้นอายะฮ ์
เพื่อแสดงเป็นการหยุดพักชั่วคราว เมื่อได้รู้สถานที่วักฟุแล้วท่านจะสัมพันธ์อายะฮ์เพื่อความสมบูรณ์

ของความหมายแล้วมีผู้ที่ฟ๎งในขณะนั้นคิดว่าไม่ใช่เป็นสิ่งที่แยกกัน ผู้ใดที่มองว่าเป็นการวักฟุโดยกล่าว
ว่าการวักฟุนั้นเป็นต้นอายะฮ์ และผู้ใดที่มองว่าเป็นการติดต่อกันมักจะนับสองอายะฮ์นั้นเป็นหนึ่ง

อายะฮ์ ด้วยเหตุนี้ทําให้เกิดความแตกต่างกันในการนับจํานวนของอายะฮ ์ (Muhammad.bin

Muhammad, 2003 : 312 ; Fahad bin „Abd al-Rahmān, 2003 : 120).

4.10 การศรัทธาต่อวันอาคิเราะฮ

หลังจาก อธิบาย การศรัทธาต่อบรรดาคัมภีร์ ผู้แต่งได้กล่าวถึง การศรัทธาต่อวัน

อาคิเราะฮ์ โดยมีรายละเอียดดังต่อไปนี้

اٚزهػٜ ٬ن اهػع ـٝت زؾصر حيٚأ ٕار ١َاٝق ٣صاٖ ٔنأ اٝخضؾ تٝن ) ػتأ بداٚ ٕار " (

ٕار تاَ زؾ زؾصر ٌٝق تان ٕار ضؾنح ؽراؾ زؾ ٕٛؿُٖضب ٢ٓعٜ ضؾس زؾصر ٌٝق تان ٕار

٨ضؽ لمازن ٨ضؽ ٌٖأ لعاَ ٔغر ٣أ ٖٔارٛغنضب ٌٝق تان ٕار حٝ٦ب ٖٔارٛغن راٝت

1 " انصاْ لمازن انصاْ ٌٖأ لعاَ ٕار
แปลว่า “และวาญิบกับเราต้องศรัทธาต่อวันกิยามะฮ์และการเริ่มต้นวันกิยามะฮ์ด้วย

การเป่าสังข์ครั้งที่สอง และมีการกล่าวว่าจากการรวมตัวที่ทุ่งมะฮซัร และมีการกล่าว

ว่าจากการตายและไม่มีการสิ้นสุดสําหรับกิยามะฮ์ และมีการกล่าวว่ามีการสิ้นสุด
ของกิยามะฮ์โดยการเข้าสวรรค์ของชาวสวรรค์และการเข้านรกของชาวนรก”

การศรัทธาต่อวันอาคิเราะฮ์เป็นหลักการที่ห้าของรุกุ่นอีมานซึ่งการศรัทธาของปวง
บ่าวทั้งหลายจะไม่เกิดความถูกต้องเว้นแต่ต้องศรัทธากับวันอาคิเราะฮ์ด้วย

์
คําว่า “วันอาคิเราะฮ” ในที่นี้หมายถึง วันกิยามะฮ์และรวมถึงการเริ่มต้นของวัน
กิยามะฮ์อีกด้วย เช่น การมีชีวิตในโลกบัรซะคฺและสัญญาณต่างๆ ของวันกิยามะฮ ์ (al-Hakamiy,
1990 : 2/703 ; al-Zāmiliy, 1431: 476).

1
Tuan Mināl, n.d. : 99.