Page 237 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 237

215







                                                                                   ﭼ    ﯿ   ﯾ  ﯽ  ﭽ
                                                          )      163   ةيأ  نم ضعب    :    ةرقبلا  ةروس       (

                                     ความว่า  : “และผู้ที่ควรแก่การเคารพสักการะของพวกเจ้านั้นมีเพียงองค์

                                     เดียว”

                                                               ์
                                             (สูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ 163)
                                                                                 ์
                                     อายะฮ์นี้เป็นการยืนยันให้กับมนุษย์ว่าผู้ที่สมควรแก่การเคารพภักดีหรืออิบาดะฮ์คือ
                       พระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น ไม่ภาคีต่อพระองค์หรืออิบาดะฮ์ต่อผู้อื่นนอกเหนือจากพระองค์  (al-Ṭabariy,
                       2000 : 3/265).

                                     หลักฐานทางสติป๎ญญา

                                     หลักฐานที่บ่งบอกว่าวาญิบวะฮดานียะฮ์สําหรับอัลลอฮ์ คือ เพราะถ้าหากว่าพระองค์
                       ไม่ทรงเอกะ แน่นอนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนโลกนี้ ทั้งนี้เนื่องจากมีความอ่อนแอ และการไม่มีอะไร

                       เกิดขึ้นบนโลกนี้เป็นสิ่งที่โมฆะอย่างชัดเจน ดังนั้นพระองค์ต้องทรงเอกะ (Tuan Mināl, n.d. : 64).

                                     การอ้างหลักฐานทางสติป๎ญญาเป็นที่ยอมรับในความเป็นจริงเนื่องจากการมีหุ้นส่วน
                                                                         ์
                       เป็นคุณลักษณะของผู้ที่อ่อนแอซึ่งไม่ใช่คุณลักษณะของอัลลอฮ 



                                     หลักฐานกุดเราะฮ  ์
                                                        1
                                     หลักฐานจากอัลกุรอาน  อัลลอฮ์  ตรัสว่า :

                                                                                  ﭼ        ﰣ  ﰢ  ﰡ  ﰠ   ﰟ  ﭽ

                                                        )    120   ةيأ  نم ضعب    :    ةدئاضظا  ةروس (

                                     ความว่า : “และพระองค์ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง”
                                                                                            ์
                                                                   (สูเราะฮ์อัลมาอิดะฮ์ : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ 120)
                                     อายะฮ์นี้เป็นหลักฐานยืนยันว่าอัลลอฮ์   นั้นทรงมีพลังและอนุภาพเหนือทุกสิ่งทุก

                       อย่างในการสร้างฟากฟ้า พื้นดิน การตอบแทนและการลงโทษเป็นต้น  (al-Fairūz  ‟Ābādiy,  n.d..:
                       105).
                                     หลักฐานทางสติป๎ญญา
                                     หลักฐานที่บ่งบอกว่าวาญิบสําหรับอัลลอฮ์ต้องมีศิฟ๎ตกุดเราะฮ์ คือ เพราะถ้าหากว่า

                       พระองค์ไม่ทรงอานุภาพ (กุดเราะฮ) แน่นอนสิ่งใหม่ต่าง ๆ ไม่เกิดขึ้น ดังนั้นมุสตะฮีลพระองค์ไม่มีศิฟ๎ต
                                                   ์
                       กุดเราะฮ์ (Tuan Mināl, n.d.: 66).




                       1
                        Tuan Mināl, n.d. : 66.
   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242