Page 241 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 241
219
การอ้างหลักฐานทางสติป๎ญญาเป็นที่ยอมรับในความเป็นจริงเนื่องจากการหนวก
การบอดและใบ้ เป็นคุณลักษณะที่บกพร่องที่มุสตะฮีลจะเกิดขึ้นกับอัลลอฮ์
หลักฐานฮารูสสําหรับอัลลอฮ ์
ส่วนหลักฐานที่บ่งบอกว่าฮารูสสําหรับอัลลอฮ ในการสร้างมัคลูกหรือละเว้นกับ
์
มันคือ เพราะถ้าหากว่าเป็นวาญิบกับอัลลอฮ์ ในการสร้างสิ่งหนึ่งสิ่งใดหรือเป็นสิ่งมุสตะฮีลกับพระ
องค์ในการสร้างสิ่งนั้น แน่นอนการสร้างมัคลูกต้องเปลี่ยนเป็นวาญิบหรือมุสตะฮีล และการสร้างมัคลูก
เป็นวาญิบหรือมุสตะฮีลสําหรับอัลลอฮ์ เป็นสิ่งที่สติป๎ญญาไม่สามารถรับได้ (Tuan Mināl,n.d.: 68).
การอ้างหลักฐานของผู้แต่งเกี่ยวกับฮารูสไม่ต่างกับการอธิบายของอิมามเฆาะซาลีย์
1
ในหนังสืออัลอิกติศอด ฟี อัลอิอฺติกอด ที่กล่าวว่า การกระทําของอัลลอฮ์ต่างๆ นั้นคือเป็นสิ่งที่ฮารุส
และไม่สามารถที่จะอธิบายให้กับสิ่งหนึ่งว่าเป็นการวาญิบ เช่นเดียวกับชัยคฺฮุสัยนฺ อัลญิสรฺในหนังสือ
2
อัลฮุศูน อัลฮะมีดีย์ ชัยคฺมุฮัมมัด อัดดุสูกีย์ในหนังสือฮาชิยะฮ์ อัดดุสูกีย์ อะลา อุมมฺ อัลบะรอฮีน 3
4
์
และชัยคฺอัศศอวีย์ในหนังสือฮาชิยะฮ์ อะลา ชัรฮ อัลเคาะรีดะฮ์ อัลบะฮียะฮ
4.6 การศรัทธาต่อบรรดาเราะสูล
์
หลังจากอธิบายการศรัทธาต่ออัลลอฮผู้แต่งได้กล่าวถึงการศรัทธาต่อบรรดาเราะสูลมี
รายละเอียดดังต่อไปนี้
4.6.1 ความหมายของนะบีและเราะสูล
5
ผู้แต่งได้กล่าวถึงความหมายของนะบีและเราะสูลว่า
ٙصٛعر ٕار عضؽ ٔغ ر خازؿن للها ٘يٚأ ٔهٝسٚزػٜ ٢غْأَ تٜا ٍٛعص ) ٕٛؾارا وَ " (
ئ اٜ وَ ٔهٝؿُجَ ٔغر ٙصٛعر راٝت ود ٕار حتَأ زؿن خزؿن ٣زٓنا ٔهٝؿُجَ ٔغر
ٕ ار ٍٛعضب تٜا بيْ ٢ ـٝت راٝت ٕار ٢بْ تٜا ٍٛعص ٢ ـٝت وَ ٍٛعص ٔنٛب اٛد ٢بْ
" صخأ تٜا ٍٛعص ٕار ِعأ ٢بْ
แปลว่า “เราะสูลนั้นคือ มนุษย์ที่อัลลอฮ์ทรงประทานวะฮยุให้กับเขาโดยชะรุอฺและ
ได้สั่งใช้ให้เผยแพร่กับประชาชาติของเขา และหากมิได้สั่งใช้ให้เผยแพร่ผู้นั้นคือนะบี
1
al-Ghazāliy, 2003 : 119.
2
Husain al-Jisr, 1947 : 40-41.
3
al-Dusūqiy, n.d. : 171-172.
4
al-Sāwiy, n.d. : 55-56.
5
Tuan Mināl, n.d. : 68.