Page 233 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 233

211







                                     แปลว่า “ ในเมื่อผู้แต่งได้เสร็จสิ้นจากการกล่าวถึงเกี่ยวกับการยึดมั่นต่ออัลลอฮ์
                                     ตะอาลา ท่านได้กล่าวเกี่ยวกับหลักฐานต่าง ๆ ตามลําดับ หลักฐานของแต่ละศิฟ๎ต

                                     นั้นเป็นการยืนยันให้กับศิฟ๎ตเหล่านั้นและปฏิเสธทั้งหมดในสิ่งตรงกันข้ามกับสิ่งนั้น
                                     และหลักฐานทั้งหมดที่เป็นของศิฟาตมะอฺนาวียะฮฺนั้นคือหลักฐานทั้งหมดของศิฟาต

                                     มะอานีย์”

                                     การนําเสนอหลักฐานของผู้แต่งในแต่ละศิฟ๎ตนั้น ผู้แต่งจะเริ่มนําเสนอด้วยหลักฐาน
                       จากอัลกุรอานและอัลฮะดีษ (อันนักลีย์) แล้วตามด้วยหลักฐานทางสติป๎ญญา (อัลอักลีย์) นํามา

                       ประกอบเพื่อให้เกิดความหนักแน่นขึ้นด้านความเชื่อมั่นและวิชาการที่ถูกต้อง ซึ่งแตกต่างกับอุละมาอ ์
                       ท่านอื่นๆ ที่ให้ความสําคัญกับหลักฐานทางสติป๎ญญาเป็นหลัก และจะตามด้วยหลักฐานจากอัลกุรอาน

                       และอัลฮะดีษกับบางคุณลักษณะเช่น อิมาม อัลเฆาะซาลีย์ ในหนังสืออัลอิกติศอด ฟี อัลอิอฺติกอด  1
                                                                                           2
                       ชัยค อะลีย์  อัลมุอัคเคาะรฺในหนังสือตักรีบ อัลบะอีด อิลา เญาฮะเราะฮ์อัตเตาฮีด  และชัยคฺ ฮุสัยนฺ
                                                     3
                       อัลญัสรฺในหนังสืออัลฮุศูน อัลฮะมีดีย์  เป็นต้น
                                     การอ้างหลักฐานทางสติป๎ญญาของผู้แต่งนั้น ผู้แต่งจะใช้หลักการที่ยืนยันว่า โลกนี้

                       คือใหม่ (ฮุดูษุลอาลัม) และทุกสิ่งที่ใหม่นั้นจะต้องมีผู้ทรงสร้าง และผู้ทรงสร้างนั้นแน่นอนจะต้องมี
                       คุณลักษณะต่าง ๆ ที่สมบูรณ์ที่สุดควรแก่พระองค์ ซึ่งเป็นหลักการที่สอดคล้องกับหลักการของกลุ่ม
                                 4
                       มุตะกัลลิมีน ที่ใช้ยืนยันในการรู้จักอัลลอฮ์และคุณลักษณะต่าง ๆ ของพระองค์
                                     หลักฐานวุํูด

                                                        5
                                     หลักฐานจากอัลกุรอาน  อัลลอฮ์  ตรัสว่า
                                                                                           ﭼ ﯗ  ﯖ  ﯕ  ﭽ

                                                                10 )    ةيأ نم ضعب    :    ميهاربإ   ةروس (
                                     ความว่า : “พวกท่านสงสัยในการมีของอัลลอฮ์หรือ”

                                                                                              ์
                                                                        (สูเราะฮ์อิบรอฮีม : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ 10)
                                     การเริ่มประโยคด้วยคําถามเชิงปฏิเสธในอายะฮ์นี้เป็นการยืนยันว่าไม่มีการสงสัยใดๆ
                       ในอัลลอฮ์ กล่าวคือ ในความเป็นเอกะของพระองค์ การภักดีต่อพระองค์และความสามารถของ

                       พระองค์ (al-Qurṭubiy, 1964 : 9/346 ; al-Suyūṭiy, n.d. : 1/331).

                                     อัลลอฮ์  ตรัสอีกว่า


                       1
                        al-Ghazāliy , 2003 : 46-98.
                       2
                        „Aliy al-Mu‟akhkhar, n.d. : 26-40.
                       3
                        Husain al-Jisr, 1947 : 14-44.
                       4  กลุ่มมุตะกัลลิมีนคือ กลุ่มที่ใช้แนวทางหลักตรรกหรือสติป๎ญญาเป็นหลักในการอธิบายหลักอะกีดะฮ์และเตาฮีด หรือเรียกอีกนามว่า
                          อะฮฺลฺ อัลกะลาม
                       5
                        Tuan Mināl, n.d. : 58.
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238