Page 192 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์

170

2) การตักลีดในเรื่องอะกีดะฮ์เป็นสิ่งที่อนุมัติ เป็นทัศนะส่วนใหญ่ของบรรดา
อุละมาอ์ฟิกฮฺในมัษฮับฮัมบะลีย์ ซฺอฮิรีย์และอื่น ๆ

3) มีบางทัศนะกล่าวว่า การตักลีดนั้นวาญิบสําหรับมุกัลลัฟ และถือว่าการสังเกต
1
หรือการพิจารนาโดยสติป๎ญญาเป็นสิ่งต้องห้าม (ฮะรอม)

หลักฐานทัศนะที่หนึ่ง

ทัศนะที่หนึ่งใช้เหตุผลหรือหลักฐานในการอ้างดังนี้คือ

1) แท้จริงการสังเกตหรือการพิจารนาโดยสติป๎ญญา (นะซัร) เป็นสิ่งวาญิบ ในขณะ
์
การตักลีดนั้นละทิ้งวาญิบ ด้วยเหตุนี้จึงไม่อนุมัติ อัลลอฮ  ได้ตรัสว่า
ﭼ ﮓ ﮒ ﮑ ﮐ ﮏ ﮎ ﮍ ﮌ ﮋ ﮊ ﮉ ﭽ

) 190 ةيأ : فارمع ؿ ةروس (

ความว่า “แท้จริงในการสร้างบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน และการที่กลางวัน
และกลางคืนตามหลังกันนั้น แน่นอนมีหลายสัญญาณสําหรับผู้มีป๎ญญา”
(สูเราะฮอาละอิมรอน : อายะฮ 190)
์
์
ครั้นเมื่ออายะฮ์นี้ได้ถูกประทานลงมาท่านเราะสูลุลลอฮ์  ได้กล่าวว่า
نَّ
)) ا يف ر ي ك اهأر نمل ً ليك ((
ٍ
ه ى
ى
بح نبا
) 622 : ت . د ف ا ق جرخأ (

ความว่า “ ความพินาศจะเกิดขึ้นกับผู้ที่อ่านมัน และเขาไม่ได้คิดพิจารณา
ในสิ่งนั้น”
2
(บันทึกโดย Ἰbn Hibbān, n.d. : 622)
ท่านเราะสูลุลลอฮ์  ได้กล่าวเตือนกับผู้ที่ละทิ้งการสังเกตหรือการพิจารณาด้วย

สติป๎ญญาต่อสัญญาณต่าง ๆ ของอัลลอฮ  ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นการบ่งบอกถึงการวาญิบสังเกต (นะซัร)
์
2) ประชาชาตินี้ทั้งหมดมีความเห็นรวมกันว่า วาญิบต้องรู้จักอัลลอฮ  สิ่งที่ควรกับ
์
พระองค์และสิ่งที่ไม่ควรกับพระองค์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นกับการตักลีด

หลักฐานทัศนะที่สอง
ทัศนะที่สองใช้เหตุผลหรือหลักฐานในการอ้างดังนี้คือ

1) แท้จริงอัลลอฮ  ทรงอนุมัติให้ถามผู้รู้ในป๎ญหาศาสนาที่วาญิบต้องญะซัม (ตั้งใจ
์
อย่างแน่วแน่) ดังที่อัลลอฮ์  ได้ตรัสว่า

1 al-„Asqalāniy, n.d. : 13/349-355 ; al-Shanqītiy, 1988 : 7 / 488 – 507 ; al- Zuhailiy, 1986 : 2/1122–1125.
2
อัลอัลบานีย์ กล่าวว่า เป็นฮะดีษเศาะฮีฮ (al-Ἀlbāniy, 2001 : 1/147).