Page 109 - 049
P. 109
95
ิ
์
ี่
ี
นอกจากกลยุทธและวิธการในการจัดการกับความขัดแย้งทกล่าวมาแล้ว ส่งส าคัญทม ี
ี่
ื
ั
ิ
ั
ิ
ี
ี
อทธพลต่อการแก้ปญหาความขัดแย้งอกประการ คอ ปจจัยความซับซ้อนทมผลกระทบต่อการ
ี่
ั
ุ
แก้ปญหาความขัดแย้ง ดังท เอกชัย บญยาธษฐาน (2555) ได้ก าหนดปจจัยทส าคัญไว้ 6 ปจจัย ดังน้ ี
ั
ี่
ี่
ิ
ั
็
์
่
ี
่
ี่
ึ
่
1. ความจ าเปนทจะต้องพึงพาอาศัยซงกันและกัน หากทั้งสองฝายไม่มความสัมพันธกัน
มาก การแก้ปญหาความขัดแย้งก็จะท าได้ง่าย
ั
ี่
ุ
ี
ี่
ี
2. จ านวนของผู้ทมความขัดแย้งกัน หากจ านวนวนกล่มทขัดแย้งกันมมาก
ั
การแก้ปญหาความขัดแย้งก็จะยากตามไปด้วย
ื
ุ
ุ
ื
ุ
ี
ื
ี
ี
3. จ านวนของผู้มส่วนได้เสย หากมบคคลหรอกล่มบคคลภายนอกหรอนอกเหนอจาก
ั
ี่
ทขัดแย้งกันโดยตรงนั้นมผลประโยชน์เกี่ยวข้องอยู่ การแก้ปญหาความขัดแย้งก็จะท าได้ยาก
ี
ี
ี่
ี
ี่
4. ฐานะของผู้มอ านาจหน้าท หากการเจรจาผู้เสยหายมาเอง หรอเปนผู้ทมอ านาจ
ี
ื
็
ั
ึ
ู
ี่
ิ
ุ
สงสดทตัดสนใจได้เอง การแก้ปญหาความขัดแย้งก็จะง่ายกว่าส่งตัวแทนมาเจรจา เพราะแสดงถง
การเต็มใจแก้ปญหา และไม่มความยืดเยื้อ
ั
ี
ั
5. ความเร่งด่วนของปญหา หากมเรองของเวลาเข้ามาเปนตัวก าหนด การแก้ปญหา
็
ื่
ั
ี
ความขัดแย้งจะส าเรจเรวกว่าการไม่มกรอบเวลา และปญหาจะไม่ได้รบการแก้ไข
็
ี
ั
็
ั
็
ื่
6. ช่องทางการตดต่อสอสาร หากช่องการพูดคยคับแคบ ขาดความสะดวกรวดเรวใน
ิ
ุ
การเจรจา การแก้ปญหาความขัดแย้งก็จะท าได้ยาก
ั
ู
ิ
้
สอดคล้องกับแนวคดของ Daniel (2001) ได้เสนอรปแบบโครงสรางความขัดแย้งไว้ 6
็
รปแบบเช่นกัน คอ การพึงพากัน จ านวนของผู้เกี่ยวข้อง ผู้ถกมอบหมายมาเปนตัวแทน ผู้มอ านาจ
ื
ี
ู
ู
่
ั
ในการต่อรอง ปญหาขั้นวิฤต และช่องทางการสอสาร
ื่
์
ี่
็
ุ
สรปได้ว่า ความขัดแย้งเปนปรากฎการณสามัญ ในสังคมทให้ทั้งประโยชน์และโทษ
ู
้
ต่อบคคลและองค์กร ดังนั้นผู้บรหารจ าเปนต้องมความร ความสามารถในการจัดการกับความ
ิ
ี
็
ุ
ขัดแย้ง หรอบรหารความขัดแย้ง (Conflict Management) เพื่อน าองค์กรทตนเองรบผิดชอบให้
ั
ิ
ื
ี่
ึ
ื
เจรญก้าวหน้า องค์กรจงจ าเปนต้องมความขัดแย้งเปนเครองมอหล่อเล้ยง ถ้าหากองค์กรมี
ี
็
ิ
็
ี
ื่
ื
ี่
ี
ื่
ความขัดแย้งมากหรอน้อยเกินไปก็จะท าให้องค์กรมความเสอม ระดับของความขัดแย้งทพอเหมาะ
้
ู
จะท าให้เกิดความสรางสรรค์ มความสามัคค สรางความเจรญให้แก่องค์กร แต่ถ้าความขัดแย้งสง
ี
้
ี
ิ
็
หรอมมากเกินไปจะท าให้เกิดความแตกแยกเปนปญหาแก่องค์กรเปนอย่างยิ่ง ผู้บรหารจงควร
ึ
ื
ี
ั
ิ
็
็
ิ
จะต้องมเครองมอหรอวิธการในการบรหารความขัดแย้งในองค์กร ซงทักษะทจ าเปนในการบรหาร
ื่
ี
ื
ื
ี
ี่
ิ
ึ
่
์
ความขัดแย้ง ได้แก่ ทักษะด้านการวิเคราะหสถานการณ การเจรจา การกระจายความเปนธรรม และ
์
็
ิ
์
การใช้อ านาจ ซงเกิดจากการเรยนร การฝกฝน โดยใช้ศาสตรและศลปในการบรหารความขัดแย้ง
ึ
์
ิ
ี
ึ
่
ู
้
