Page 136 - 044
P. 136
136
ี
ฮาชม อะล อัลอะฮดัล (Hashim ‘Ali al-Ahdal, 1992 : 126) ได้กล่าวว่า
ฺ
ิ
็
ิ
็
ิ
่
ึ
ิ
็
ี
ึ
ี
ี
ี่
ี่
ี
ี่
ี
“การอภปรายเปนวิธสอนอสลามศกษาทดยิ่งวิธหนง เปนวิธสอนทมการแลกเปลยนความคดเหนกัน
่
ิ
ทั้งสองฝาย โดยการรวบรวมทัศนะและแนวความคดต่าง ๆ และให้โอกาสทั้งสองฝายได้ร่วมแสดง
่
็
ิ
ิ
ความคดเหน โต้ตอบ และอภปรายซักถาม ความจรงแล้วการอภปรายดังกล่าวจะเปนลักษณะท ี่
ิ
ิ
็
ี
้
ื
ี่
ื
ิ
ี่
ุ
็
ิ
ื
ิ
ด าเนนไปด้วยความเรยบรอย เปนความพยายามทจะน านยามทผิด หรอส่งคลมเครอ หรอประเด็น
ี
ั
ี่
ึ
่
่
ปญหาทส าคัญไปส่ควากระจ่าง ซงทั้งสองฝายไม่สามารถหาค าตอบได้ นอกจากโดยการใช้วิธการ
ู
ิ
อภปราย”
ซัยน มฮัมมัด ชะฮาตะฮ (ม.ป.ป. : 110) ได้กล่าวว่า “การสอนในรปแบบอภปราย
ุ
ู
ฺ
ิ
ฺ
ึ
ึ
่
เหมาะส าหรบนักเรยนในทกระดับชั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเรยนในระดับชั้นมัธยมศกษาข้นไป ซง
ี
ึ
ั
ี
ุ
ั
ี
ี
นับว่าเปนระดับทเหมาะส าหรบจัดการเรยนการสอนในรปแบบของการอภปรายหรอโต้วาท โดย
ี่
ู
็
ิ
ื
ี
ี่
การก าหนดหัวข้อและขอบเขตของเรองทจะท าการอภปรายหรอโต้วาทให้ชัดเจนก่อนทจะเร่มท า
ิ
ิ
ื
ี่
ื่
ิ
การอภปราย”
ิ
จากค าพูดข้างต้นช้ให้เหนว่า วิธสอนแบบอภปรายเปนวิธสอนหนงในอสลามทม ี
ี่
ึ
็
ิ
ี
็
่
ี
ี
ี
ี
ิ
็
ิ
ุ
ความส าคัญ เพราะเปนวิธสอนทส่งเสรมและสนับสนนให้ผู้เรยนได้ใช้ความคดตามความเข้าใจและ
ี่
ความสามารถของตนทมอยู่ ช่วยให้ผู้เรยนกล้าพูด กล้าแสดงออก และจากการพูดคยสนทนาและ
ี
ุ
ี
ี่
ิ
ี่
ื่
ิ
ิ
็
ี่
ี
อภปรายแลกเปลยนความคดเหนระหว่างกัน จะท าให้ผู้เรยนสามารถเข้าใจในเรองทอภปรายให้ม ี
ึ
ความกระจ่างและชัดเจนมากยิ่งข้น
่
ี
3.วิธสอนแบบทองจา
ิ
ู
ุ
ฺ
มหัมมัดบนสะหนนได้กล่าวว่า
ั
“ก าหนดในช่วงท้ายของสัปดาหเพื่อการนั่งฟงจากการท่องจ าของ
์
ี
ี่
ี
ี
ผู้เรยน และเพื่อทจะแน่ใจว่าผู้เรยนได้เข้าใจเกี่ยวกับบทเรยนอย่าง
ลกซ้งหรอไม่”
ึ
ึ
ื
(Ibn Sahnun, 1972:104)
ี
ท่านได้กล่าวอกว่า
ابِارعإب اهوظفًح تىح ةروس لىإ ةروس نم مهلقني نأ زويج لاو ((
)) اهتباتكو
