Page 141 - 044
P. 141
141
็
6) เปนผู้ให้ก าลังใจ (Encourager) ฯลฯ
สมาชกในกล่มมความรบผิดชอบร่วมกัน ยึดหลักว่า “ความส าเรจของแต่ละคน
ิ
ั
็
ุ
ี
ื
ุ
ุ
็
ื
ุ
็
็
คอ ความส าเรจของกล่ม ความส าเรจของกล่ม คอ ความส าเรจของทกคน”
้
็
่
่
5. การสอนแบบคอยเปนคอยไปที่ละขัน
ฺ
ิ
ุ
มหัมมัดบนสะหนนได้กล่าวว่า
ู
اهتباتكو ابِارعإب اهوظفًح تىح ةروس لىإ ةروس نم مهلقني ن أ زويج لاو
ี่
ฺ
ู
่
ื่
ึ
ู
ี
ึ
“ไม่ควรทจะเลอนจากซเราะฮหนงไปยังอกซเราะฮหนงจนกว่าได้
่
ฺ
ท่องจ ามันพรอมกับได้เอยะอรอบ (วิเคราะหด้านไวยากรณ) และ
ฺ
้
ี
์
์
ได้เขยน”
ี
(Ibn Sahnun: 1972:106)
ิ
สังเกตจากค ากล่าวของท่านข้างต้นจะเหนได้ว่า ท่านได้ก าชับมให้ผู้สอนเลอนบท
ื่
็
ี
หนงไปยังอกบทหนง นอกจากว่า ผู้สอนได้แน่ใจว่า ผู้เรยนได้บรรลวัตถประสงค์ของการเรยนรใน
ึ
่
ี
้
ุ
ี
่
ุ
ึ
ู
ี
์
์
เรองนั้นๆ เช่น ต้องท่องจ า สามารถทจะวิเคราะหด้านไวยากรณและเขยนได้ หลังจากนั้นก็สามารถ
ี่
ื่
ู
ื
ฺ
ื่
็
ี่
ี
เคลอนย้ายไปยังซเราะฮใหม่ คอต้องค่อยเปนค่อยไปทละขั้น ไม่ควรรบเร่งในการสอน
เทคนคการสอนแบบค่อยเปนค่อยไปทละขั้นตอน เปนเทคนคการสอนทมเน้อหา
็
ิ
ี
ื
็
ี
ิ
ี่
ิ
ื่
ิ
ี
ุ
ู
ุ
ื่
เร่มจากเรองหลักไปส่เรองย่อย ดังมรายงานจากยูสฟ อบน มาฮัก เล่าว่า
للها يضر ( يننمؤلما مأ ةشئاع دنع : نيإ لاق كهام نب فسوي نع ((
امو كيحو : تلاق ، يرخ نفكلا : يأ لاقف يقارع اه ءاج ) ذإ اهنع
يلعل : لاق َ : ؟لم تلاق ، كفحصم نييرأ يننمؤلما : اي مأ لاق ؟كرضي
تأرق هيأ كرضي : امو تلاق ، فلؤم يرغ أرقي هنإف هيلع نآرقلا فلوأ
،رانلاو ةنلجا ركذ اهيف لصفلما نم ةروس هنم لزن ام لوأ لزن ، انمإ لبق
ءيش لوأ لزن ولو ،مارمحاو للَمحا لزن ملَسلإا لىإ سانلا باث اذإ تىح
: لا اولاقل اونزت لا لزن ولو ، ً ادبأ رمنخا عدن : لا اولاقل رمنخا اوبرشت لا
نيإو ) ملسو هيلع للها ىلص ( دممح ىلع ةكبم لزن دقل ً ادبأ انزلا عدن
