Page 135 - 044

135

ี
ี
ี่
ี่
ี่
ทได้ประโยชน์ ดังทประจักษ์แล้วว่าการถ่ายทอดในการสอนทดนั้นจะต้องมการกล่าวย ้า 3คร้ ัง
ี
ี่
ี
เพราะผู้เรยนมความฉลาดและความเข้าใจทแตกต่างกัน”
ี
อะล อะหมัด มัดกูร (Ali Ahmad Madkur, 1987 : 338) ได้กล่าวว่า “การสอนแบบ
ฺ
ี่
บรรยาย เปนวิธสอนทเหมาะกับระดับปญญาชน และเปนวิธสอนแบบดั้งเดมของอสลามศกษา ดังท ี่
ิ
็
ี
ี
็
ั
ิ
ึ
ึ
ี
ิ
ี
มการสอนในมหาวิทยาลัยอัล-อัซฮัร โดยนักศกษามอสระในการมาเรยนและเลอกอาจารย์ผู้สอน
ื
ี
ื
ี
ิ
ส่วนอาจารย์ผู้สอนก็มอสระในการก าหนดจ านวนคาบและเลอกเวลาสอน อาจารย์บางท่านสอนวัน
ู
็
ฺ
์
ี
ละ 1 คาบ และบางท่านสอนสัปดาหละ 1 คาบ ส่วนการสอนจะเปนรปแบบหัลเกาะฮ ใช้วิธสอน
แบบบรรยาย ทก ๆ หัลเกาะฮจะมอาจารย์เฉพาะทท าการสอน อาจารย์ผู้สอนจะสอนทละหัวข้อและ
ฺ
ี่
ี
ี
ุ
ุ
ั
ิ
ึ
จะพูดทกหัวข้อ ส่วนนักศกษาก็จะนั่งฟงและอภปรายร่วมกันในแต่ละหัวข้อ”

มะหมูด ก็อมบัร (Mahmud Qambar, 1991 : 395) ได้กล่าวว่า “การสอนแบบ
ฺ
ึ
ุ
บรรยายมความแตกต่างกับการอ่านคฏบะฮ ซงโดยทั่วไปแล้วคฏบะฮจะกล่าวถงเหตการณทเกิดข้น
ฺ
ุ
่
ึ
ฺ
ึ
ี
ี่
์
ุ
ึ
ึ
ในสังคมากกว่าเรองราวในวงวิชาการ และคฏบะฮจะกล่าวถงความรสกก่อนทจะกล่าวถงการใช้
ู
ุ
ฺ
ึ
ื่
้
ี่
็
ี่
สตปญญา ส่วนส านวนทใช้จะเปนเชงเปรยบเทยบมากกว่าเชงวิชาการ การบรรยายเปนศลปะและ
ี
ั
ิ
ิ
ิ
ิ
็
ี
ความสามารถเฉพาะบคคล เปนความช านาญเฉพาะด้านทมในบางคน แต่ในบางคนอาจจะไม่ม ี
ุ
ี่
็
ี
ุ
ิ
ี่
ิ
ดังเช่นอบน ค็อลดน ทได้รบสมญานามว่า “คมดาบแห่งการบรรยาย” (Saif al-Muhadarah)และอบน ุ
ู
ั
ั
ิ
ิ
ี่
ี่
อัมมาร ทได้รบสมญานามว่า “ผู้บรรยายทให้ความเพลดเพลน” (Mumti’ al-Muhadarah)
็
ั
ี่
ี่
ู
ี
ื่
ี
การบรรยายเปนวิธสอนทไม่ง่ายนักส าหรบครสอนทั่วไป เนองจากต้องใช้ค าพูดทชัดเจน มส านวน
ี่
ี
ิ
ี
ุ
็
ี
โวหารด ครอบคลมไปด้วยความคดทเฉยบแหลม และมความเปนวิชาการ”

ี
2. วิธสอนแบบอภิปราย
نلأ ؛نوزواجتي مهلعيجو بتكلا هيف مهملعي اتقو مله لعيج نأ يغبنيو
ً
،مهجرٌخو م هحلصي امم كلذ
ิ
ุ
ฺ
ู
มหัมมัดบนสะหนนได้กล่าวว่า
“ผู้สอนควรให้เวลากับผู้เรยนเพื่อได้ฝกฝนการอภปรายและได้รถง
ี
ู
ึ
้
ึ
ิ
ั
ความรพื้นฐานของการอภปราย และมารยาทของการฟง”
ู
้
ิ

(Ibn Sahnun, 1972:100)