Page 394 - 022
P. 394
394
ื
ี่
ี
ี่
ุ
ึ
ี
ี่
ุ
เฉพาะหมายถงการบัยอะฮ์ของคณะบคคลทมหน้าทแต่งตั้งและถอดถอนผู้น าหรอทเรยกว่าอะฮ์ลล
1
หัล วัลอักด์ ( ) ซงหมายถงการแต่งตั้งผู้น าโดยวิธการคัดเลอกจากพวกเขา
ึ
่
ึ
ื
ี
ส่วนบัยอะฮ์ทั่วไปหมายถง การบัยอะฮ์ทเกิดข้นหลังจากการบัยอะฮ์เฉพาะ เปนการบัยอะฮ์ระดับ
ี่
ึ
็
ึ
็
ี
ื
ึ
่
ประชาชนทั่วไปต่อผู้น าหรอตัวแทนของผู้น าซงเปนการให้การสัตยาบันในการภักด ส่วน
ึ
่
ี
ี
ุ
็
ึ
นักวิชาการอกกล่มหนงเหนว่า บัยอะฮ์เฉพาะหมายถงการให้การสัตยาบันในการภักดในเรอง
ื่
ุ
ิ
ุ
บางอย่างเปนการเฉพาะ เช่น บัยอะตรรฎวาน การบัยอะฮ์ของกล่มชนเฉพาะ เช่น การบัยอะฮ์ของ
็
ี่
ึ
สตร และการบัยอะฮ์ของคณะบคคลทมหน้าทแต่งตั้งและถอดถอนผู้น า ส่วนบัยอะฮ์ทั่วไปหมายถง
ุ
ี
ี
ี่
ิ
ุ
ี
ี่
ุ
ี่
ิ
การบัยอะฮ์ของประชาชาตมสลมต่อผู้น าหลังจากคณะบคคลทมหน้าทแต่งตั้งและถอดถอนผู้น าได้
ให้การบัยอะฮ์แล้ว
นักวิชาการบางท่านได้แบ่งการบัยอะฮ์ทางการเมองออกเปน 2 ระดับดังน้ (Al-‘Aid, 2006:
็
ื
ี
435)
ุ
ี่
1. การบัยอะฮ์ทเปนสัญญาผูกมัด ( ) หมายถงการบัยอะฮ์ของคณะบคคลทมี
ึ
ี่
็
ุ
ึ
หน้าทแต่งตั้งและถอดถอนผู้น าหรอทเรยกว่าอะฮ์ลลหัล วัลอักด์ ( ) ต่อบคคลหนง
ื
ี
ุ
ี่
ี่
่
ุ
ู
บคคลใดให้มอ านาจและท าหน้าทเปนผู้น าสงสดในรฐอสลาม
ั
ิ
ี่
ุ
ี
็
ื
2. การบัยอะฮ์ทั่วไปหรอการบัยอะฮ์ภักด ( ) หมายถงการบัยอะฮ์
ี
ึ
ี่
ื
ี
ทั่วไปในระดับประชาชนในการภักดต่อผู้น าหรอเคาะลฟะฮ์หลังจากคณะบคคลทมหน้าทแต่งตั้ง
ี
ี
ี่
ุ
ี่
็
ี
และถอดถอนผู้น าได้ให้การบัยอะฮ์แล้ว ดังทเกิดข้นในช่วงการแต่งตั้งอบู บักรให้เปนเคาะลฟะฮ์
์
ึ
กล่าวคอ หลังจากอะฮ์ลลหัล วัลอักด์ซงประกอบด้วยเศาะหาบะฮ์ชาวอันศอรและมฮาญรได้ให้
์
ิ
่
ื
ุ
ุ
ึ
ี
ุ
การบัยอะฮ์แต่งตั้งอบู บักรเปนเคาะลฟะฮ์ทษะกีฟะฮ์ของเผ่าบนสาอดะฮ์แล้ว หลังจากนั้น อมัร อบน ุ
์
ิ
ี่
็
ี
ิ
้
ี่
ี
ี
็
้
อัลค็อฏฏอบได้ประกาศการเปนเคาะลฟะฮ์ของอบู บักรทมัสยิดอัลนะบะวีย์ พรอมกับเรยกรองผู้คน
์
ี
์
ี
ให้การบัยอะฮ์ต่ออบู บักร ประชาชนชาวมะดนะฮ์ต่างก็ทยอยเข้าไปให้การบัยอะฮ์ต่อเคาะลฟะฮ์อบู
2
บักรทมัสยิดอัลนะบะวีย์
์
ี่
1 หมายถง ผู้มอทธพลในบรรดาอละมาอ์ บรรดาผู้น าและชนชั้นน าในสังคมทสามารถน าเปาหมายของการ
ึ
้
ุ
ิ
ิ
ี
ี่
ปกครองให้ส าเรจได้ (Wazarah al-’Aawqaf wa al-Shu’un al-Islamiyah, 1986: 7/115) อัลมาวัรดย์ได้ก าหนด
็
ี
ี
ุ
ุ
ิ
ิ
ี
ี่
้
ื
ู
ี
คณสมบัตทั่วไปของอะฮ์ลุลหัล วัลอักด์ม 3 ประการ คอ 1) อะดาละฮ์ 2) มความรในระดับทว่าใครมคณสมบัตท ี่
ี
้
ู
้
ี
ิ
ี
จะเปนผู้น าได้ 3) มความรและมวิจารณญาณพอทจะเลอกว่าใครมความร ความสามารถในการบรหารและรกษา
ี่
ั
ู
ื
็
ึ
่
ี
ผลประโยชน์ของประชาชนได้ดกว่าซงเหมาะสมทจะเปนผู้น ามากกว่า (Al-Mawardi, 1989: 4)
็
ี่
2 ดูรายละเอยดเพ่มเตมใน Ibn Kathir, 1997: 8/88-89.
ิ
ิ
ี
