Page 399 - 022

399

ดวย “บัยอะฮสตร” ซงเหตุการณน้เกดข้นกอนทจะมการบัญญัตใหท าศก
 ้ ์ ี ึ่ ์ ี ิ ึ ่ ี่ ี ิ ้ ึ
1
สงคราม...” (Ibn Hanbal: 22754)
ิ
์
็
็
ิ
ุ
ุ
ุ
จากผลงานความส าเรจของมศอับ อบน อมัยร ท าให้ศาสนาอสลามแผ่ขยายอย่างรวดเรวใน
2
ิ
ู
ี
ี
ี
ิ
ุ
นครมะดนะฮ์ และในฤดฮัจญ์ปถัดมามสลมชาวมะดนะฮ์ประกอบด้วยชาย 73 คน และหญงอก 2
ี
้
ี่
คนมาประกอบพิธฮัจญ์ทนครมักกะฮ์พรอมกับแอบมาพบปะและร่วมกันให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ ี
ี
ุ
ี
ี่
ิ
 ดังทมรายงานจากกะอฺบ์ อบน มาลกเล่าว่า
ิ
ึ
“ในคนนั้นพวกเรานอนอยู่กับกล่มพวกเราในทพักของเรา จนกระทั่งเวลาผ่านไปหนงส่วน
ื
ุ
่
ี่
ู
ื
ี่
ี่
สามของกลางคน พวกเราได้ออกจากทพักของพวกเราไปยังทเราได้นัดหมายกับท่านรสล  พวก
3
เราแอบออกไปอย่างเงยบๆ อย่างระมัดระวัง และพวกเราได้รวมตัวกันทช่องเขาทอะเกาะบะฮ์ ซง
ี่
่
ึ
ี
ี่
ี
ี
ี
ื
ฺ
ิ
ื
ี
พวกเรามด้วยกัน 73 คนและมสตรของพวกเราอก 2 คน คนแรก คอนางนะสบะฮ์ บนต์ กะอบ์หรอ
ี
ิ
ี่
ื
์
ิ
ุ
อมม์ อมาเราะฮ์ จากเผ่ามาซน อบน อัลนะญาร ( ) ส่วนคนทสอง คอ นางอัสมาอ์
ุ
ุ
ุ
ุ
ิ
ิ
4
์
ี
ี
ิ
ื
ี
บนต์ อัมร อบน อะดย์ หรอ อมม์ มะนอ์ จากเผ่าบนสะลมะฮ์ ( )” (Ibn Hanbal: 15798 ; Ibn
Hisham, 1990: 2/88)
ื
ส าหรบส านวนเน้อหาการบัยอะฮ์อะเกาะบะฮ์คร้ ังท 2 น้ปรากฏอยู่ในทหลากหลายทั้งใน
ี
ี่
ี่
ั
ี
ื่
ื
ิ
ึ
ี่
ี
์
6
่
ี
5
ต าราหะดษ ต าราสเราะฮ์และต าราประวัตศาสตร ซงมระดับความน่าเชอถอทแตกต่างกันไป
อย่างไรก็ตามโดยสรปแล้วประเด็นเน้อหาหลักของการบัยอะฮ์ในคร้งน้ม 5 ประการดังน้ ี
ื
ุ
ั
ี
ี

1
ิ
ุ
ิ
ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห แต่อสนาด หะสัน ทั้งน้เพราะมมุหัมมัด อบน อสหากร่วม
ิ
ี
็
ี
์
ี
ุ
ิ
ี
อยู่ในสายสบด้วย (Ibn Hanbal, 2001: 37/415)
ื
2 ความจรงแล้วบรรดานักหะดษและนักสเราะฮ์มทัศนะทแตกต่างกันในจ านวนตัวเลขของผู้เข้าร่วมในบัยอะฮ์อะ
ี่
ี
ิ
ี
ี
ุ
ี
ี่
่
ู
ี่
ี
ึ
ี่
ื
ี
กะเบาะฮ์คร้ ังท 2 น้ ซงอยู่ในระหว่าง 70-75 คน แต่ทน่าจะถกต้องทสดคอ ชาย 73 คนและสตรอก 2 คน (ดู
ี
ิ
ิ
รายละเอยดเพ่มเตมใน Al-Rakhis 1408: 80-81)
3 ยากูต อัลหะมะวีย์ กล่าวว่า อะเกาะบะฮ์ทเปนสถานทท่านนบ  ท าการบัยอะฮ์นั้นตั้งอยู่ระหว่างมนากับมักกะฮ์
ี่
ิ
ี่
็
ี
ุ
ิ
ี่
ี่
่
ี
ึ
็
ี่
ซงอยู่ห่างจากนครมักกะฮ์ประมาณ 2 ไมล์ มมัสยิดอยู่ทนั้น และทนั้นเปนทขว้างปาก้อนหนญมเราะฮ์ อะ
เกาะบะฮ์ (Al-Hamawi, 1977: 4/134)
4
ิ
ี
็
ิ
ี่
ี
ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษทมอสนาดหะสัน (Ibn Hanbal, 1998: 25/95)
ุ
5 เช่นในต ารา Al-Musnad ของอบน หันบัล หะดษเลขท 15798; ต ารา Mustadrak ‘Ala al-Sahihayn ของ Al-
ิ
ี
ุ
ี
ี
ี่
ี
ี่
Hakim หะดษเลขท 4251; ต ารา Sahih Ibn Hibban ของ Ibn Hibban หะดษเลขท 7012.
6
ี
ในต าราสเราะฮ์ เช่น ต ารา Al-Sirah ของ Ibn Hisham, 1990: 2/89 ต ารา Dala’il al-Nubuwah ของ Al-Bayhaqi,
็
1988: 2/443, 451-452; ต ารา Uyun al-Athar ของ Ibn Sayyid al-Nas, n.d.: 1/273 เปนต้น ส่วนในต ารา