Page 389 - 022

389

ื่
็
ุ
ี่
พื้นฐานของอะกีดะฮ์และไม่ขัดกับตัวบททเหนพ้องต้องกันของบรรดาอลามาอ์ส่วนใหญ่ เมอ
ขนบธรรมเนยมประเพณมการเปลยนแปลงตามกาลเวลาและยุคสมัย บทบัญญัตก็จะต้อง
ี
ิ
ี
ี่
ี
เปลยนแปลงตามด้วย ดังทมค าพูดของบรรดานักกฎหมายอสลามว่า “ ”
ิ
ี่
ี่
ี
ิ
ื่
่
ึ
ี่
ความว่า “บทบัญญัตจะเปลยนแปลงเมอยุคสมัยเปลยนแปลง” (Al-Zuhayli, 1986: 2/833) ซง
ี่
ี
ี
หมายถงบทบัญญัตทอยู่บนพื้นฐานขนบธรรมเนยมประเพณไม่ใช่บทบัญญัตทศาสนาได้ก าหนด
ี่
ึ
ี่
ิ
ิ
ตายตัว อกทั้งจะต้องไม่ขัดกับตัวบทชะรอะฮ์
ี
ี
ื่
์
ึ
ี
ี
ี
เมอศกษาประสบการณทางสังคมในยุคสมัยของท่านนบ  จะพบว่ามขนบธรรมเนยม
ี
ิ
ี
ื
ื่
ี
ประเพณหลายประการทมอทธพลต่อการเคลอนไหวทางสังคมของสตรหรอเศาะหาบยาตทั้งใน
ี่
ี
ิ
ี
สังคมมักกะฮ์และสังคมมะดนะฮ์ ดังทมหะดษบทหนงกล่าวถงสตรชาวมักกะฮ์ความว่า
ี่
ี
ึ
ี
่
ี
ึ
็
ุ
้
ี
้
็
“สตรชาวกุรอยชเปนสตรทประเสรฐทสดในบรรดาผูใชอฐเปนพาหนะ นางเปนผู ้
์
็
ี
ู
ิ
ี่
็
ี่
ุ
ิ
ั
้
้
็
็
ี่
ี
่
ทรกและหวงใยลูกนอยเปนทสด และเปนผูรบผดชอบดูแลสามของนางมาก
ั
ี่
ี่
ทสด” (Bukhari: 5365)
ุ
จากหะดษน้แสดงให้เหนถงลักษณะเด่นของสตรชาวกุรอยช์มักกะฮ์ ซงมบทบาทส าคัญใน
ี
็
ึ
ี
ี
ี
่
็
ึ
ี
การดแลครอบครว ในขณะเดยวกันสตรชาวมะดนะฮ์ก็มลักษณะเด่นในด้านบทบาททางสังคม ดังท ี่
ี
ั
ี
ี
ู
ึ
่
อมัร อบน อัลค็อฏฏอบได้กล่าวไว้ตอนหนงว่า
ุ
ุ
ิ
ื่
ี่
พวกเราชาวกุรอยช์เปนผู้ทชนะเหนอสตร เมอพวกเราอพยพมายังนครมะดนะฮ์
็
ื
ี
็
ี
ี
ุ
ิ
ิ
็
ี
ุ
ี
ุ
ี
ื
ี่
พบว่าชาวมะดนะฮ์เปนกล่มชนทสตรมอทธพลเหนอบรษ บรรดาสตรของพวกเรา
ิ
ี
จงเร่มได้รบอทธพลเลยนแบบขนบธรรมเนยมประเพณของสตรชาวอันศอร ต่อมา
ิ
์
ี
ี
ิ
ี
ึ
ั
ฉันได้ว่ากล่าวตักเตอนภรรยาของฉัน ปรากฏว่านางได้ต่อปากต่อค ากับฉัน ซงฉัน
ึ
่
ื
้
ไม่ต้องการให้นางโต้เถยงวาจากับฉัน นางได้กล่าวต่อฉันว่า “คณไมใหดฉนเถยง
่
ิ
ี
ี
ั
ุ
้
ุ
ื
ั
่
กับคณกระนั้นหรอ ? ฉนขอสาบานตอพระองคอลลอฮวา แมแตบรรดาภรรยาของ
่
์
่
ั
ฺ
่
ี
ก็ยังถกเถยงกับทานนบ  และมบางทานเคองและหนออกหางทาน
ทานนบ  ี ่ ี ี ่ ื ี ่ ่
นบทงวันจนถงเวลากลางคน” ฉันตกใจมากเมอได้ยินเรองน้และฉันได้กล่าวแก่
ี
ี
ื่
ื
ึ
ื่
ั้
่
่
นางว่า “ผูทท าเชนน้ในหมูพวกนางจะประสบกับความลมเหลวอยางแนนอน”
้
้
ี่
่
ี
่
้
ี
หลังจากนั้นฉันรบใส่เส้อผ้าและไปยังบ้านของนางหัฟเซาะฮ์ พรอมกับถามนางว่า
ื
ั
ี
์
่
่
ี่
ี
้
ื
่
“โอหฟเซาะฮ ในหมูพวกเธอมไหมบุคคลทเคองตอทานนบ  ั้ ึ
ทงวันจนถงเวลา
ื
่
กลางคน?” นางตอบว่า “มี”ฉันกล่าวว่า “แนนอนเธอคนนั้นจะประสบกับความ
์
ฺ
ุ
ิ
้
ลมเหลวและขาดทน เธอไมเชอหรอวา พระองคอลลอฮจะทรงพโรธดวยความ
่
้
ื่
ั
่
ื
โกรธเคองของทานนบ  ถงเวลานั้นพวกเธอจะประสบกับความพนาศ...”
่
ึ
ิ
ี
ื
(Bukhari: 5191)