Page 390 - 022
P. 390
390
ี
ี
ุ
ิ
ุ
มรายงานจากอมัร อบน อัลค็อฏฏอบกล่าวอกความว่า
้
“ในยุคญาฮลยะฮสมัยกอน พวกเราไมเคยใหคณคาตอผูหญงเลย แตเมอศาสนา
ุ
่
่
ี
ิ
์
่
่
ิ
ื่
่
้
ั
ฺ
ิ
่
็
่
์
้
ึ
ึ
อสลามเขามาและพระองคอลลอฮทรงกลาวถงพวกนาง พวกเราจงเรมเหนวาพวก
ิ่
ึ่
ี
ิ
้
่
ิ
่
้
่
นางมสทธตอพวกเรา ซงพวกเราจะตองน าพวกเธอเขามาอยูในการงานบางอยาง
้
ของพวกเราดวย...” (Bukhari: 5843)
ุ
จากหะดษและค ากล่าวของอมัร อบน อัลค็อฏฏอบข้างต้นสามารถเหนประเดนต่างๆ ทาง
็
ี
ิ
็
ุ
ื
ี
สังคมในยุคของท่านนบ ดังน้คอ
ี
1. ระหว่างสังคมมักกะฮ์และสังคมมะดนะฮ์มความแตกต่างกันในบรบททางสังคมทั้งใน
ิ
ี
ี
ื่
เรองสถานภาพและการเคลอนไหวทางสังคมของสตร ี
ื่
2. หลังจากมสลมชาวมักกะฮ์ได้อพยพไปยังนครมะดนะฮ์แล้ว ขนบธรรมเนยมประเพณ ี
ี
ี
ิ
ุ
ี
ิ
ุ
ิ
ิ
ของชาวมะดนะฮ์มอทธพลต่อมสลมชาวมักกะฮ์
ี
3. ปจจัยทส าคัญทท าให้เกิดการเปลยนแปลงทางสังคมทเกี่ยวกับสตรมพื้นฐานมาจากอัล-
ั
ี่
ี่
ี
ี่
ี่
ี
ุ
ี
กุรอานและสนนะฮ์ของท่านนบ
็
ี
ิ
เปนทประจักษ์ทางประวัตศาสตรว่า สตรในยุคสมัยของท่านนบ มีพื้นทยืนทางสังคม
ี่
ี
์
ี่
ร่วมแถวกับบรษอย่างเข้มแข็ง สังคมสมัยนั้นอยู่บนพื้นฐานแห่งคณค่าและหลักการทชัดเจนทไม่
ี่
ุ
ุ
ุ
ี่
ี
์
ปลกแยกพวกนางออกจากสังคม บรรดาเศาะหาบยาตโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวอันศอรมความอตสาหะ
ี
ุ
ี
ี
อย่างมากในการเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมในด้านต่างๆ ภายใต้การช้น าของชะรอะฮ์และสอดคล้อง
ี
ิ
กับประเพณและวัฒนธรรมอสลาม
ี
้
ี
ั
ส าหรบบทบาท กิจกรรม เปาหมายและขอบเขตอ านาจการปกครองของสตรในสังคม
ปจจบันสมควรอย่างยิ่งทจะต้องอาศัยการอจญ์ตฮาดใหม่ เพื่อให้การเคลอนไหวของพวกนาง
ิ
ั
ุ
ื่
ิ
ี่
สามารถตอบโจทย์ของศาสนาได้อย่างถกต้อง ไม่ควรปล่อยให้ขนบธรรมเนยมประเพณมาขัดขวาง
ี
ี
ู
็
ี่
ี่
ั
กระแสความจ าเปนของสังคม ข้อก าหนดทางประเพณสามารถทจะปรบเปลยนให้สอดคล้องกับ
ี
ี
ี
ิ
หลักค าสอนของอสลามได้ การกระท าเช่นน้ไม่ใช่เพื่อต้องการยกระดับสถานภาพของสตรให้ดข้น
ี
ึ
ึ
ี
ึ
เท่านั้นแต่ยังส่งผลให้ความสมบูรณแบบของศาสนาอสลามประจักษ์ชัดข้น ซงส่งดังกล่าวน้ไม่อาจ
่
ิ
ิ
์
้
ุ
์
กระท าได้ส าเรจหรอสมบูรณได้เว้นแต่จะต้องขับเคลอนทกองคาพยพของสังคมไปพรอมๆ กัน
ื่
ื
็
ี
็
ี่
ผู้วิจัยเหนว่าการเคลอนไหวของสตรเพื่อการเปลยนแปลงต่างๆ จะต้องอาศัยการสนับสนน
ื่
ุ
ิ
ิ
ิ
ู
้
ี
ิ
และการอจญ์ตฮาดทางฟกฮ์ เพื่อกลับไปส่เปาหมายของชะรอะฮ์และตัวบทบัญญัตทเหมาะสมกับ
ี่
็
ิ
ี่
ความจ าเปนของแต่ละสังคมมสลม บรบททางสังคมทเปลยนแปลงอย่างรวดเรวจ าเปนจะต้องอาศัย
ิ
็
ี่
ุ
็
ิ
ี
ิ
ี่
ี่
็
ี่
ิ
การช้ขาดทางฟกฮ์ทเหมาะสมจากทัศนะทหลากหลาย พรอมกับปรบทศทางทเปนข้อปฏบัตทาง
้
ิ
ั
ี
ิ
ู
ี
ขนบธรรมเนยมประเพณให้กลับไปส่หลักการเดมของศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งขนบธรรมเนยมท ี่
ี
