Page 398 - 022
P. 398
398
ี
ี
ในยุคมักกะฮ์น้ นอกจากการบัยอะฮ์ของเศาะหาบยาตชาวมักกะฮ์แล้วยังมการบัยอะฮ์ท ี่
ี
ี
ั
ึ
ี่
่
์
ุ
ี
ี
ส าคัญอกประการหนงทท่านนบ รบการบัยอะฮ์จากสตรชาวมะดนะฮ์ในเหตการณบัยอะฮ์ อะ
ี
ึ
ี่
ั
่
ี
ิ
ี
ึ
ื
ี่
เกาะบะฮ์คร้งท 2 ซงเกิดข้นประมาณ 3 เดอนก่อนทท่านนบ จะฮจเราะฮ์ไปยังนครมะดนะฮ์ (Al-
์
ื
ุ
์
ุ
ี่
็
ั
ื่
ี
Hakim, 2002: 2/682) เหตการณบัยอะฮ์ อะเกาะบะฮ์คร้งน้เปนเหตการณทสบเนองจากอะเกาะบะฮ์
ิ
ึ
ั
ี่
ี่
ี
ุ
ุ
ุ
ู
ี
ี
คร้งท 1 ซงเกิดข้นในฤดพิธท าฮัจญ์ปท 12 หลังจากนบวเวาะฮ์ โดยมมสลมจากชาวมะดนะฮ์จ านวน
ี
่
ึ
ี่
12 คนมาท าฮัจญ์ทวิหารกะอ์บะฮ์ทนครมักกะฮ์และได้แอบมาพบปะกับท่านนบ ทอะเกาะบะฮ์
ี่
ี่
ี
ึ
้
พรอมกับร่วมกันให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ ซงรจักกันนามบัยอะฮ์อะเกาะบะฮ์คร้งท 1 ต าราหะ
่
ั
ี
ี่
ู
้
ั
ี
ี
ึ
ื
ดษและต าราสเราะฮ์หลายเล่มได้บันทกเน้อหาบัยอะฮ์ในคร้งน้ผ่านการรายงานจาก อบาดะฮ์ อบ
ี
ุ
ิ
ิ
นุ อัลศอมตเล่าว่า
ั
ี
่
“ท่านนบ ได้กล่าวว่า “ทานทงหลายจงใหบัยอะฮตอฉนวา จะไมตั้งภาคใดๆ
้
่
่
ี
์
่
ั้
้
่
ี
ฺ
ั
่
่
่
ิ
์
่
ตอพระองคอลลอฮ จะไมลักขโมย จะไมผดประเวณ จะไมฆาลูกๆ ของพวกเจา
1
่
ึ่
็
่
่
จะไมน ามาซงการใสรายโดยการเสกสรรลูกหลงพอใหเปนลูกของเขา และจะไม ่
้
้
่
ขัดขนค าสงของฉนในเรองดงาม ผูใดในหมูพวกเจาไดสนองตอบการบัยอะฮน้ ี
ี
้
ื
ื่
์
้
้
ั
ั่
ฺ
ิ่
้
ั
์
่
่
้
พระองคอลลอฮจะทรงตอบแทนใหแกเขา ผูใดไดฝาฝนกระท าสงนั้นลงไปและ
้
ื
่
้
ั
่
้
ื
ไดรบโทษทณฑบนโลกน้แลว นั่นเปนการไถโทษส าหรบเขา ผูใดไดฝาฝน
ี
้
้
ั
์
ั
็
็
กระท าสงนั้นลงไปและพระองคอลลอฮทรงปดบังการกระท าของเขาไว นั่นเปน
ฺ
ิ
์
้
ิ่
ั
์
์
ฺ
เรองของพระองคอลลอฮ หากพระองคทรงประสงคก็จะลงโทษเขา และหาก
์
ั
ื่
้
้
ุ
์
์
พระองคทรงประสงคก็จะอภัยใหแกเขา” อบาดะฮ์ กล่าวว่า “พวกเราไดให ้
่
่
่
่
การบัยอะฮดังกลาวน้ตอทานนบ ” (Bukhari: 3892)
์
ี
ี
และท่านนบ ได้มอบหมายให้มศอับ อบน อมัยร ร่วมเดนทางไปยังนครมะดนะฮ์พรอม
้
ี
ิ
ุ
ุ
ี
ุ
์
ิ
ุ
ั
ู
็
ี
ิ
ี่
ี
กับคณะของมสลมชาวมะดนะฮ์จ านวน 12 ท่านทให้การบัยอะฮ์ในคร้งน้เพื่อเปนครสอนอัลกุรอาน
ี
ิ
ี่
และเผยแผ่ศาสนาอสลามทนครมะดนะฮ์ต่อไป แม้ว่าไม่ปรากฏรายนามเศาะหาบยาตเข้าร่วมใน
ี
ี
ึ
ี
ุ
การบัยอะฮ์ในคร้ ังน้แต่การบัยอะฮ์คร้ ังน้เรยกว่า “บัยอะฮ์สตร ( )” ดังมบันทกในมสนัด
ี
ี
ี
ุ
ิ
ิ
ของอบน หันบัลเล่าจากอบาดะฮ์ อบน อัลศอมตว่า
ุ
ิ
ุ
้
้
์
ึ่
ั้
“ขาพเจาเปนหนงในบรรดาผูอยูในเหตุการณอะเกาะบะฮครงท 1 ซงในเวลานั้น
่
์
้
ึ่
็
ี่
พวกเราทงหมดเปนชายจ านวน 12 คน และพวกเราไดใหการบัยอะฮตอทานนบ ี
์
่
ั้
้
็
่
้
1 หมายถง ไม่ปรกปร าให้สามของนางรบเปนพ่อของเด็กทั้งๆ ทไม่ใช่เปนพ่อทแท้จรงของเด็ก (Al-Qurtubi, 2006:
็
ี
ั
ี่
็
ั
ึ
ิ
ี่
20/426)
