Page 382 - 022

382

่
่
ั
ั้
็
ทงหลาย จงบรจาคทานเถด แทจรงฉนเหนสวนใหญในหมูพวกทานเปนชาวนรก”
่
่
ิ
้
ิ
็
ิ
้
ี
ุ
้
่
ึ
พวกนางลกข้นถามว่า “ดวยเหตุใดโอทานรสลุลลอฮ” ท่านนบตอบว่า “เพราะพวก
ู
ฺ
ั
่
ี
ั
้
่
่
ี
็
่
ิ
ี่
ทานชอบดาทอและปฏเสธความดของสาม ฉนไมเคยเหนผูใดทบกพรองในปญญา
ิ
ื
่
ิ
้
่
ื
ี
้
ี่
้
ึ่
ุ
และศาสนาสามารถมอทธพลเหนอบุรษทเขมแข็งเหนอกวาผูใดผูหนงในหมูพวก
่
ฺ
ู
่
ื
้
เธอ” พวกนางถามว่า “โอทานรสลุลลอฮ อะไรคอความบกพรองในศาสนาและใน
่
ึ่
ี
ปญญาของพวกเรา” ท่านนบกล่าวว่า “การเปนพยานของสตรคนหนงเทากับการ
ี
็
ั
่
ึ่
ี
่
ื
ี
เปนพยานครงหนงของบุรษไมใชหรอ?” พวกนางตอบว่า “ใช” ท่านนบกล่าวอก
็
ุ
ึ่
่
์
ิ
ว่า “นั่นคอความไมสมบูรณในสตปญญาของพวกนาง และเมอนางมาประจ าเดอน
่
ื่
ั
ื
ื
ื
ี
ื
่
่
นางไมละหมาด ไมถอศลอดไมใชหรอ ?” พวกนางตอบว่า “ใชถูกตอง” ท่านนบ ี
่
่
้
่
่
ื
กล่าวว่า “นั่นคอความไมสมบูรณในศาสนาของพวกนาง” (Bukhari: 304)
์
ี
ิ
ี
์
ึ
อบู ชกเกาะฮ์ได้วิเคราะหบรบทหะดษข้างต้นอย่างน่าสนใจว่า หะดษน้เกิดข้นในช่วงการ
ุ
ี
ี
่
ิ
ุ
ี
ี่
แสดงธรรมกถกในวันอดของท่านนบ  ซงเปนวันทร่าเรงสนกสนานของชาวมสลม ผู้ทมีจตใจ
ิ
ิ
ึ
ี่
็
ุ
ี
ั
ี
ี
ั
ื
ี
ิ
งดงามอย่างท่านนบ  จะไปต าหนตเตยนหรอลดเกียรตของสตรในวันอดได้อย่างไร ผู้รบฟง
ิ
ิ
็
ี
ี
ี
ึ
่
ธรรมกถกในวันนั้นประกอบด้วยสตรชาวมะดนะฮ์เปนส่วนใหญ่ ซงลักษณะทางสังคมของสตรชาว
ุ
ี
มะดนะฮ์ดังปรากฏในค าพูดของอมัร อบน อัลค็อฏฏอบตอนหนงว่า
ุ
่
ึ
ิ
ี
ื
“พวกเราชาวกุรอยชเปนผูทชนะเหนอสตร เมอพวกเราอพยพมายังนครมะดนะฮ ์
็
ี
็
ี่
ื่
์
้
ื
ี
ิ
ุ
ิ
พบวาชาวมะดนะฮเปนกลุมชนทสตรมอทธพลเหนอบุรษ บรรดาสตรของพวกเรา
ี่
ี
ี
่
็
ี
์
่
ิ
้
ั
ี
ี
์
ึ
ิ
ี
จงเรมไดรบอทธพลเลยนแบบขนบธรรมเนยมประเพณของสตรชาวอนศอร...”
ี
ั
ิ่
(Bukhari: 5191)
็
ั
ี่
ึ
้
ั
ี
่
ุ
่
ด้วยเหตน้ ีท่านนบ  จงกล่าวว่า “ฉนไมเคยเหนผูใดทบกพรองในปญญาและศาสนา
่
ึ่
ุ
ื
้
ี่
ี
สามารถมอทธพลเหนอบุรษทเขมแข็งเหนอกวาผูใดผูหนงในหมูพวกเธอ” ซงลักษณะประโยค
ิ
ิ
ึ
ื
่
้
้
่
ี
็
เช่นน้ไม่ใช่เปนการยืนยันบทบัญญัต ( ) หรอเปนกฎเกณฑ์ทั่วไป ( ) และก็ไม่ใช่เปน
็
ื
ิ
็
บทบัญญัตทั่วไป ( ) แต่เปนประโยคในลักษณะแสดงความแปลกใจของท่านนบ  ทเหน
ิ
็
ี่
ี
็
่
ึ
ิ
ุ
ุ
ี่
ุ
ี
ี
ุ
่
ิ
ี
ึ
ิ
ื
ิ
ความผิดปกตซงสตรมความอ่อนแอกว่าบรษแต่สามารถมอทธพลเหนอบรษทเข้มแข็งกว่า ซงส่ง
ี
เหล่านั้นเปนหกมะฮ์ของพระองค์อัลลอฮ เสมอนหนงว่าท่านนบ  จะสอสารไปยังสตรว่า “โอ้
ิ
ฺ
็
ึ
่
ื
ื่
ี
บรรดาสตรทั้งหลาย เมอพระองค์อัลลอฮทรงประทานอ านาจให้พวกเธอสามารถมอทธพลเหนอ
ี
ิ
ี
ิ
ื
ฺ
ื่
ฺ
ี่
ิ
ุ
ุ
จตใจบรษทเข้มแข็งทั้งๆ ทพวกเธออ่อนแอกว่านั้น ก็จงย าเกรงต่อพระองค์อัลลอฮเถด พวกเธอจงใช้
ิ
ี่
ี่
ี
ี
ี
์
ี่
ี
อ านาจน้ในทางทดและมประโยชนเท่านั้น” และทส าคัญประโยคทว่า “สตรบกพร่องในปญญาและ
ี่
ั
ศาสนา” น้ท่านนบ  กล่าวคร้งเดยวเท่านั้นและไม่ปรากฏค าพูดอนๆ ของท่านนบ  ทมีลักษณะ
ั
ี
ื่
ี
ี
ี่
ี