Page 381 - 022
P. 381
381
ู
ึ
์
ี่
ี
1.1 อะฮ์ลยะฮ์ อัลวุญบทบกพร่องไม่สมบูรณ ( ) หมายถงขอบเขต
ี่
ี่
ุ
ื
ิ
ิ
ความเหมาะสมทอ านวยแก่บคคลในอันทจะถอยืนยันการเปนผู้ทรงสทธ์ ิแก่ตนเองเท่านั้น เช่น สทธ ิ
็
ี่
ในมรดกของทารกทอยู่ครรภ์มารดา
ี
ี่
์
ู
ึ
1.2 อะฮ์ลยะฮ์ อัลวุญบทสมบูรณ ( ) หมายถงขอบเขตความเหมาะสม
ี่
ุ
็
ิ
ี่
ื
ิ
ิ
ทอ านวยแก่บคคลในอันทจะถอยืนยันการเปนผู้ทรงสทธ์ ิของตนเองและสทธ์ ิต่อตนเอง สทธ ิ
ี
ึ
ี
็
ู
ี
ุ
ดังกล่าวน้อยู่ควบค่กับความเปนมนษย์ตั้งแต่เกิดจนถงเสยชวิต
ี่
ี
2. อะฮ์ลยะฮ์ อัลอะดาอ์ ( ) หมายถง ขอบเขตความเหมาะสมทอ านวยแก่บคคลใน
ึ
ุ
ี่
ิ
ี่
ี
ึ
อันทจะแสดงออกทางพฤตกรรมทั้งค าพูดและการกระท าทมผลทางชะรอะฮ์ ซงสามารถแบ่ง
ี
่
็
ื
ออกเปน 2 ประเภทคอ
ี
2.1 อะฮ์ลยะฮ์ อัลอะดาอ์ทบกพร่องไม่สมบูรณ ( ) หมายถง ขอบเขต
ี่
์
ึ
ความเหมาะสมทอ านวยแก่บคคลในอันทจะแสดงออกทางพฤตกรรมเฉพาะบางอย่างโดยละเว้น
ิ
ุ
ี่
ี่
้
ึ
ู
ี่
ี
ั
์
ื
ี่
ิ
บางอย่างหรอการกระท าทข้ ึนอยู่กับการช่างน าหนักว่าใครมสตปญญาทสมบูรณกว่า รถง
ุ
ี่
คณประโยชน์และโทษมากกว่า เช่น การกระท านตกรรมสัญญาทเกี่ยวทรพย์สนของผู้เยาว์
ิ
ิ
ิ
ั
ี
์
ึ
2.2 อะฮ์ลยะฮ์ อัลอะดาอ์ทสมบูรณ ( ) หมายถง ขอบเขตความเหมาะสมท ี่
ี่
ี่
ุ
ิ
อ านวยแก่บคคลในอันทจะแสดงออกทางพฤตกรรมบนพื้นฐานศาสนาโดยไม่ได้ข้ ึนอยู่กับ
ี่
ุ
ี
ึ
่
ิ
้
็
ื่
ี
ความเหนอนๆ ซงเปนความสามารถทมอยู่กับบคคลทบรรลศาสนภาวะ มสตสัมปชัญญะ พรอมท ี่
ุ
ี่
็
1
ี
ี่
จะแบกภาระหน้าททางศาสนาและเปนผู้ตอบสนองพระบัญชาของผู้ทรงสรางชะรอะฮ์
็
้
ี่
ี
็
ี
กรอบความเข้าใจเกี่ยวกับอะฮ์ลยะฮ์น้เปนทสนใจของบรรดานักวิชาการในการน ามาใช้ใน
ึ
ุ
การศกษาอะฮ์ลยะฮ์ของสตรในการด าเนนกิจกรรมทางการเมองในสังคมมสลม บรรดานักกฎหมาย
ิ
ี
ี
ื
ิ
อิสลามต่างเหนพ้องต้องกันและยืนยันถงการมอะฮ์ลยะฮ์ทสมบูรณของสตรทั้งต่อตนและต่อ
์
ี่
็
ี
ี
ี
ึ
ี
ู
็
ิ
ั
็
ทรพย์สน มอ านาจปกครอง ( ) ต่อผู้อน เช่น การดแลเล้ยงดเดก การท าพินัยกรรม เปนต้น แต่
ี
ู
ื่
นักกฎหมายอสลามส่วนใหญ่สงวนท่าทเกี่ยวกับความสามารถในการด าเนนกิจกรรมทางการเมอง
ิ
ี
ิ
ื
่
ี
่
ึ
ของสตรประหนงว่าพวกนางมสภาพความเปนอะฮ์ลยะฮ์ทบกพร่องและไม่สมบูรณในเรองน้ ซง
ี
็
์
ี
ื่
ี่
ี
ึ
์
ี
ุ
ี
ึ
ี
ส่วนใหญ่ได้อ้างหลักฐานถงความไม่สมบูรณของสตรจากหะดษทรายงานโดยอบู สะอด อัลคฎรย์
ี่
ี
กล่าวไว้ความว่า
“วันหนงท่านรสล ออกไปละหมาดอดอัลอัฎหา หรออดอัลฟตรทมศ็อลลาของ
ู
ิ
์
ื
ี
ี
ึ
ุ
ี่
่
้
ี
ิ
ุ
ี
ท่าน หลังจากนั้นท่านนบ เดนไปยังกล่มของสตรโดยกล่าวว่า “โอบรรดาสตร ี
1
ิ
ิ
ี
ี
ดรายละเอยดเกี่ยวกับอัลอะฮ์ลยะฮ์ ( ) ได้เพ่มเตมได้ใน Al-Zuhayli, 1999: 156-159; Wazarah al-’Aawqaf
ู
wa al-Shu’un al-Islamiyah, 1986: 7/152-154.