Page 380 - 022
P. 380
380
ิ
1
็
ี
ั
ิ
ี่
ื
และสตปญญา ตลอดจนท่านนบ ได้สาปแช่งว่าจะไม่ประสบความส าเรจแก่ชนชาตทเลอกสตร ี
2
็
็
ี่
ุ
ิ
ิ
่
ี
ื
ึ
เปนผู้น า ซงท าให้กล่มทปฏเสธการด าเนนกิจกรรมทางการเมองของสตรเหนว่าทัศนะของตนเอง
็
ื
ึ
ี่
ี
ใกล้ความจรงมากข้น จนบางคนมความเหนว่ากิจกรรมการเมองเปนทต้องห้ามแก่สตรทั้งน้เพื่อ
็
ี
ี
ิ
ื่
ื่
ุ
้
ปกปองสังคมไม่ให้เสอมโทรมและเสอมสลายไปในสด (‘Izzat, 1995: 98)
ู
ุ
ี
ิ
ุ
ิ
ฮบะฮ์ รออฟ อซซะฮ์ (‘Izzat, 1995: 99-113) ได้สรปข้อโต้แย้งเกี่ยวกับสตรมสลมกับ
ิ
ั
ื
กิจกรรมทางการเมองมาจากประเด็นปญหา 3 ประการดังน้ ี
1. ศกยภาพทางการเมืองของสตร ี
ั
บคคลทมศักยภาพหรออยู่ในสภาพทมความสามารถในกฎหมายอสลามเรยกว่า “อัลอะฮ์ล ี
ี
ิ
ี
ี
ื
ี่
ุ
ี่
ึ
่
็
็
ั
ี่
ุ
ี
ี่
ื่
ยะฮ์ ( )” ความเปนอะฮ์ลยะฮ์เปนเงอนไขหนงของบคคลทจะแบกรบภาระหน้าทในกิจกรรม
ี
ื
ิ
ี
ต่างๆ ทางศาสนา เช่น การละหมาด การถอศลอด การจ่ายซะกาต การญฮาด การส่งเสรมความดและ
ิ
ี่
่
ุ
ึ
ึ
ื
ห้ามปรามความชั่ว รวมถงกิจกรรมทางการเมอง ซงหมายถงบคคลทจะแบกรบภาระทางศาสนา
ึ
ั
3
ุ
ี่
ั
ี
ี
ี่
ุ
็
็
จะต้องเปนบคคลทมสภาพเปนมกัลลัฟ มความเหมาะสมและมความสามารถทจะแบกรบ
ี
ู
ี
ึ
ี
ึ
็
ี
ภาระหน้าททถกมอบหมายได้ จากประเด็นดังกล่าวน้จงมค าถามข้นมาว่า สตรมความเปนอะฮ์ลยะฮ์
ี
ี่
ี่
ี
ื
ื
ุ
็
ุ
ิ
ในทางการเมองหรอไม่ นักวิชาการอศูลลฟกฮ์ได้จ าแนกอะฮ์ลยะฮ์ของบคคลออกเปน 2 ประเภท
ุ
ี
ดังต่อไปน้ ี
ี
ึ
ู
1. อะฮ์ลยะฮ์ อัลวุญบ ( ) หมายถง ขอบเขตความเหมาะสมทอ านวยแก่บคคล
ุ
ี่
ในอันทจะถอยืนยันการเปนผู้ทรงสทธ์ ิและเปนบคคลทต้องรบผิดชอบต่อภาระหน้าท ซงสามารถ
ิ
ั
ื
ี่
ี่
ึ
่
็
ุ
ี่
็
็
แบ่งออกเปน 2 ประเภทคอ
ื
1 ตัวบทหะดษในศอฮหบคอรย์หะดษเลขท 304 มดังน้ ี
์
ุ
ี
ี
ี่
ี
ี
ี
2
ี
ี
ุ
ี่
ี
ี
ี
์
ตัวบทหะดษในศอฮหบคอรย์ หะดษเลขท 4425 มดังน้ ี
))
3
ิ
ี
ี
ุ
ี่
็
ุ
มกัลลัฟ ( ) หมายถงเปนบคคลทมคณสมบัตครบ 3 ประการดังน้ 1) มอายุตามเกณฑ์ศาสนาก าหนด 2) มี
ี
ุ
ึ
ี่
์
ู
สตปญญาทสมบรณ และ 3) เข้าใจในข้อกฎหมาย
ิ
ั