Page 279 - 022
P. 279

279







                                                                                  ี่
                                                                  ็
                       ช่างทองคนนั้นและฆ่าเขาจนตาย ช่างทองคนนั้นเปนชาวยิว พวกยิวทอยู่รอบๆ นั้นก็เข้ามาล้อมรม
                                                                                                        ุ
                                                       ี
                                                                                                        ็
                       ท ารายชายหน่มมสลมคนนั้นจนเสยชวิต...(Ibn  Hisham,  1990:  3/9-10) ซงจากเหตการณน้เปน
                                                    ี
                                      ุ
                                        ิ
                                   ุ
                                                                                       ่
                                                                                               ุ
                          ้
                                                                                                     ์
                                                                                       ึ
                                                                                                      ี
                               ่
                                ึ
                             ุ
                                  ี่
                                                                                        ์
                                                                                          ี่
                                                                                               ื
                                         ี
                                                        ิ
                                                                           ุ
                       มูลเหตหนงทท่านนบ  ได้น าทัพมาปดล้อมชาวยิวเผ่าก็อยนกออ์ในวันเสารท 15 เดอนเซาวาลป  ี
                       ฮจเราะฮ์ศักราชท 2 (Al-Waqidi, n.d.: 1/176)
                                     ี่
                        ิ
                                                     1
                                                                         ุ
                                                                                   ี
                                                 ี
                              นางก็อยละฮ์ อัลอันมารยะฮ์  เปนเศาะหาบยะฮ์นักธรกิจค้าขายอกท่านหนงทมการกล่าวถง
                                                                                                         ึ
                                                                                               ี
                                                                                              ี่
                                                                                           ึ
                                                                                           ่
                                                                 ี
                                                        ็
                                     ์
                               ิ
                                                                                    ี
                                                                         ึ
                       ในประวัตศาสตร นางเคยเข้าไปพบท่านนบ  เพื่อขอค าปรกษาและค าช้แนะเกี่ยวกับคณธรรมใน
                                                           ี
                                                                                                 ุ
                                                     ุ
                                                                ุ
                                                            ิ
                                                          ฺ
                                                               ุ
                                                                          ุ
                                                                            ุ
                                       ี
                                                                        ิ
                                                                                  ่
                                                                                  ึ
                              ิ
                       การด าเนนธรกิจ มรายงานจากอับดลลอฮ อบน อษมาน อบน คษัยม์ ซงเล่าจากนางก็อยละฮ์เองว่า
                                 ุ
                        ิ
                                                                ี่
                                             ฺ
                                                                                ิ
                                       ู
                                        ุ
                                                                                                     ุ
                                                  ี่
                       ดฉันเข้าพบท่านรสลลลอฮ  ทมัรวะฮ์ในขณะทท่านท าอมเราะฮ์ ดฉันได้กล่าวแก่ท่านรสลลลอฮ   ฺ
                                                                        ุ
                                                                                                   ู
                                         ฺ
                                                                          ื่
                                                           ี
                            ้
                                                     ็
                                                  ั
                                                                                                        ั
                                                 ิ
                                                            ี่
                                            ้
                                                                   ้
                                                                                                       ิ
                                              ิ
                                                                                                ิ่
                       ว่า “โอทานรสลุลลอฮ แทจรงดฉนเปนสตรทท าการคาขาย เมอดฉนตองการซอสงใด เรมแรกดฉน
                                                                                 ้
                              ่
                                   ู
                                                                                           ิ่
                                                                                        ื
                                                                                        ้
                                                                              ั
                                                                             ิ
                                                             ี่
                       จะขอซอในราคาทต ่ากวาราคาทดฉนพอใจทจะซอ หลังจากนั้นดฉนจะขยับเพมราคาข้น และเพม
                                                                                                        ิ่
                                                                                         ิ่
                                                     ั
                                                                              ิ
                                                  ี่
                                           ่
                             ้
                                                                               ั
                                                                ื
                                                                ้
                             ื
                                                   ิ
                                      ี่
                                                                                                ึ
                                                     ้
                                                          ่
                                                                                              ่
                                                                                           ู
                       ราคาข้นจนถงราคาทดฉนพอใจจะซอ แตเมอดฉนจะขายสงใด ดฉนจะตั้งราคาสงกวาราคาทดฉน
                                                                                                        ั
                                                                                                       ิ
                                                                                                     ี่
                                                                ั
                                                              ิ
                                                            ื่
                                                                               ั
                                                                              ิ
                                                                        ิ่
                                        ี่
                            ึ
                                  ึ
                                           ั
                                          ิ
                                                     ื
                                                                                  ิ
                                    ้
                                                                     ี่
                                                                      ้
                                                              ึ
                                       ่
                       พอใจจะขาย แลวคอยๆ ลดราคาลงเรอยๆ จนถงราคาทตองการขายจรง” ท่านนบ  กล่าวว่า “โอ       ้
                                                                                           ี
                                                      ื่
                                                     ื่
                                                                                               ี่
                       นางก็อยละฮ อยาท าอยางนั้นเลย เมอเธอตองการจะขายสงใด ก็จงตั้งราคาจรงตามทเธอตองการ
                                                                        ิ่
                                                                                                    ้
                                     ่
                                          ่
                                 ์
                                                           ้
                                                                                         ิ
                                                                           2
                                             ้
                            ี
                                                      ้
                                                          ้
                       หากมการตอราคาเธอจะใหหรอไมใหก็ได” (Ibn Majah: 2204)
                                                ื
                                                   ่
                                ่
                                                                         ี
                                             ์
                                       ิ
                                                                      ี
                                                                                                       ุ
                               ในประวัตศาสตรได้กล่าวถงเศาะหาบยาตทมอาชพเปนแม่ค้าขายน ้าหอม เช่น นางมลัย
                                                               ี
                                                      ึ
                                                                             ็
                                                                    ี่
                                                                                                    ุ
                                      ิ
                                                                                             ื
                            ุ
                                         ี
                       กะฮ์ อมม์ อัลสาอบ มรายงานจากอัลสาอบ อบน อัลอักเราะอ์ เล่าว่า มารดาของเขาคอนางมลัยกะฮ์
                                                            ิ
                                                         ิ
                                                               ุ
                                      ี
                                                                         ี
                                                                                                       ์
                                                                                            ้
                                              ี่
                       เข้าไปหาท่านนบ  เพื่อทจะน าเสนอขายน ้าหอม ท่านนบ  ได้ถามนางว่า “โอนางมุลัยกะฮ ม  ี
                                   ั
                                                                    ี
                                                                              ี
                       อะไรทจะใหฉนชวยไหม?” นางตอบว่า “มี” ท่านนบ  กล่าวอกว่า “บอกมาส ฉนจะสนองตอบ
                             ี่
                                 ้
                                      ่
                                                                                            ั
                                                                                          ิ
                                                           ิ
                                                                                                 ่
                                                                                     ั
                                                                              ่
                                   ์
                                                                 ึ
                       ความประสงคของเธอ” แต่ด้วยความขวยเขนนางจงกล่าวว่า “เปลาเลย ! ฉนขอสาบานตอพระองค     ์
                                                                    ั
                                                                                                      ่
                             ฺ
                       อลลอฮ เพยงแตขอใหทานชวยขอพรใหแกลูกของดฉนคนน้” อัลสาอบอยู่กับนางในเวลานั้นซงยัง
                        ั
                                                           ่
                                                        ้
                                    ่
                                                                          ี
                                                                                                      ึ
                                              ่
                               ี
                                         ้
                                                                  ิ
                                                                                 ิ
                                           ่
                                                   ี
                       เปนเด็กอยู่ ท่านนบ  ได้ลบบนศรษะของเขาพรอมกับขอพรให้แก่เขา (Ibn al-Athir, 1994: 7/260;
                                              ู
                                                                ้
                        ็
                                       ี
                       Ibn Hajar, 1853: 7/191)

                       1
                        อบน ค็อยษุมะฮ์กล่าวว่านางเปนสตรชาวอันศอร ซงบางท่านเหนว่านางเปนพี่น้องกับบน อันมาร (  )
                                                                                              ์
                                                            ่
                                                                             ็
                           ุ
                                                                     ็
                                              ็
                                                            ึ
                                                           ์
                                                                                        ี
                         ิ
                                                  ี
                               ี่
                        ในขณะทบางท่านเหนว่านางเปนมารดาของบน อันมาร (Ibn al-Athir, 1994: 7/238)
                                               ็
                                                                ์
                                       ็
                                                           ี
                       2
                                         ็
                                                   ี
                                                                                                       ึ
                                               ี
                                   ิ
                        อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษฎออฟ (Al-Albani, 1997a: 171) แต่อย่างไรก็ตามหะดษบทน้มการกล่าวถงใน
                                ี
                                                                                             ี
                                                                                              ี
                                                                                        ี
                                                ิ
                                                                                                 ุ
                                                                                              ิ
                                                     ์
                        ต าราฏอบากอตและต าราประวัตศาสตรอนๆ หลายเล่ม เช่น ในต าราฏอบากอต อัลกุบรอ ของอบน สะอด์ (Ibn
                                                      ื่
                                                                                                     ฺ
                                                                      ุ
                                                                    ิ
                        Sa‘d,  1990:  8/239-240),  ต าราอะสะด์ อัลฆอบะฮ์ ของอบน อัลอะษร(Ibn  al-Athir,  1994:  7/238),  ต ารา
                                                                             ี
                        อัลอศอบะฮ์ ของอบน หะญัร (Ibn  Hajar,  1853:  8/173)  ต ารา อะอ์ลาม อัลนสาอ์ของกะหหาละฮ์ (Kahhalah,
                                        ุ
                                                                                           ์
                                      ิ
                                                                                 ิ
                           ิ
                                   ็
                        1959: 4/225) เปนต้น
   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284