Page 275 - 022
P. 275
275
ี่
ี่
ั
ี
ุ
ท่านนบ และถามเกี่ยวกับผลบญทจะได้รบจากการทนางได้ออกค่าใช้จ่ายในครอบครว โดยนาง
ั
้
ี่
ี
ั
่
ิ
ฺ
ิ
็
ั
ิ
้
่
ี
ั
ู
์
ี
กล่าวว่า “โอทานรสลุลลอฮ ดฉนเปนสตรทมอาชพหตถกรรม และดฉนไดจ าหนายผลตภัณฑจาก
ิ
่
ี
์
่
ิ
ั
ั
ั
ิ
ั
ั
ิ
้
หตถกรรมน้เพอใชจายในครอบครว เพราะดฉน สามของดฉนและลูกๆ ของดนฉนไมมทรพยสน
ั
ี
ื่
ี
อนใดเลย” ท่านนบ ตอบว่า “เธอจะไดรบผลบุญในสงทเธอไดใชจายใหแกพวกเขา” (Ibn Sa‘d,
ี
ั
่
้
้
้
ื่
ี่
ิ่
่
้
1
ิ
ุ
ฺ
ิ
1990: 8/225-226) ทั้งในอบน สะอด์และในสนัน อบน มาญะฮ์ (Ibn Majah: 1835) ต่างให้ข้อมูล
ุ
ุ
ี
ตรงกันว่านางประกอบอาชพในลักษณะงานหัตถกรรมฝมอ ( ) ซงเข้าใจว่าน่าจะเปน
ี
่
ึ
ื
็
อตสาหกรรมเครองหนัง เพราะในสมัยนั้นเครองหนังมความส าคัญมากนอกจากน ามาตัดเย็บเปน
ื่
็
ุ
ื่
ี
เส้อผ้า รองเท้าและเครองแต่งกายอนๆ แล้ว ยังท าเปนเครองใช้ต่างๆ เช่น ใช้ปูรองทนั่ง หรอใช้ปู
ื่
ื่
ื
ื่
ื
็
ี่
ุ
ี่
ุ
นอน ปลอกหมอนนอน อปกรณจัดเก็บถนอมอาหารและทส าคัญยิ่งททกคนจะต้องมีใช้ทั้งในยาม
ี่
์
ุ
ื
ื่
สงบและยามสงครามนั่นคอ ถงเก็บน ้าดม (Savaş, 1991: 224)
ี่
ี
ี
จากรายงานทกล่าวมาทั้งหมดเหนได้ชัดว่าเศาะหาบยาตในยุคสมัยของท่านนบ มี
็
ี
ี่
่
ื
ึ
์
บทบาทส าคัญในด้านหัตถกรรมและงานฝมอทท าให้เกิดประโยชนทางเศรษฐกิจ ซงนอกจาก
์
ื
็
ื่
ั
ื่
สามารถลดภาระค่าใช้จ่ายในครวเรอนในเรองเส้อผ้าอาภรณแล้วยังเปนการช่วยเหลอสังคมในเรอง
ื
ื
ั
ี
ั
ี
็
การแต่งกายอกด้วย อกทั้งยังเปนการหารายได้เข้าครอบครวของบางครอบครวเพื่อให้มีฐานะทาง
ี
่
ี
ึ
เศรษฐกิจทดข้นซงส่งผลท าให้ครอบครวมสภาพชวิตทดข้น
ี่
ี่
ี
ึ
ี
ึ
ั
้
2) ดานเกษตรกรรม
ุ
็
ี่
์
นครมะดนะฮ์เปนพื้นททอดมสมบูรณเหมาะแก่การเกษตรกรรมโดยเฉพาะอย่างอย่างยิ่ง
ี
ี่
ิ
สวนอนทผลัม ซงเปนพืชเศรษฐกิจทลอชอของนครมะดนะฮ์ จากการส ารวจรายงานทาง
ึ
่
ื่
ี
็
ื
ี่
ประวัตศาสตรพบว่ามเศาะหาบยาตบางท่านเข้าไปท างานในสวนอนทผลัมด้วย ดังเช่น มรายงาน
ี
ิ
์
ี
ิ
ี
2
ึ
ุ
ิ
ี
่
ุ
ิ
ุ
่
ิ
ึ
ี
ิ
ฺ
จากญาบร อบน อับดลลาฮ เล่าว่าวันหนงท่านนบ พบนางอมม์ มบัชชร อัลอันศอรยะฮ์ ซงขณะ
ิ
้
็
้
ี
้
ท างานอยู่ในสวนอนทผลัมของนาง ท่านนบ ได้ถามนางว่า “ใครเปนผูปลูกตนอนทผลัมตนน้ ี
ิ
้
่
ี
มุสลมหรอกาฟร ?” นางตอบว่า “มุสลม” ท่านนบ กล่าวว่า “ไมมมุสลมทานใดทไดปลูกตนไม ้
ิ
้
ื
ี่
ิ
่
ิ
ิ
ี
ี
้
ั
์
ื่
์
ิ
้
ตนหนง แลวมมนุษย สตวหรออนใดไปกนผลของมัน เวนแตจะเปนศอดะเกาะฮ(การบรจาคทาน)
้
ิ
ึ่
์
่
ื
็
่
ิ
้
แกมุสลมผูนั้น” (Muslim: 22/ 8)
มบันทกในศอฮหบคอรย์ซงรายงานจากนางอัสมาอ์ บนต์ อบ บักรเองว่า นางเคยท างานอยู่
ึ
่
ี
์
ี
ิ
ี
ี
ึ
์
ุ
ี
์
ในสวนอนทผลัมของซบัยร และเคยใช้ศรษะแบกอนทผลัมมาจากสวนซงอยู่ห่างจากบ้านถงสาม
ึ
ิ
ิ
ึ
่
ุ
1
ื่
์
ี
ี
ิ
็
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮหด้วยตัวบทอน (Al-Albani, 1997b: 2/113)
ี
2 ในหะดษบางบทใช้ค าว่า อุมม์ มะอ์บัด หรออมม์ บะชร ซงทั้งสามชอน้สรปแล้วหมายถงคนเดยวกัน คอ ภรรยา
ี
ื่
ึ
์
่
ี
ื
ุ
ึ
ุ
ื
ี
ี
ุ
ิ
ี่
ของซัยด์ อบน หารษะฮ์ (Muslim, 1991, 1188 เชงอรรถเลขท 4)
ิ
ิ
