Page 272 - 022
P. 272
272
ุ
ี
ิ
ี
่
ื
ิ
ุ
ุ
ิ
ี
ุ
ึ่
่
์
อบน อบ อับดลเราะหมานได้ถามสะอด อบน มสัยยับว่า “คาท าขวัญหนงน้วของสตรคอเทาไร?”
ี
ู
ี
ิ
่
้
สะอดตอบว่า “อฐจ านวน 10 ตัว” รอบอะฮ์ถามอกว่า “ถาสองน้วเทาไร?” สะอดตอบว่า “อฐจ านวน
ี
ี
ู
ู
่
ิ
ี
้
ี
ี
ี
ี
20 ตัว” รอบอะฮ์ถามอกว่า “ถาสามน้วเทาไร?” สะอดตอบว่า “อฐจ านวน 30 ตัว” รอบอะฮ์ถามอก
้
ี
ว่า “ถาสน้วเทาไร?” สะอดตอบว่า “อฐจ านวน 20 ตัว” รอบอะฮ์ถามด้วยความแปลกใจว่า “บาดแผล
่
ิ
ู
ี
ี่
้
ึ
มากข้น ความเจ็บปวดมากข้นแลวท าไมคาท าขวัญนอยลง?” สะอดถามกลับว่า “คณเปนชาวอรก
ี
่
่
้
ุ
ั
ิ
ึ
็
ู
ี่
ี่
่
ื
ไม?” รอบอะฮ์ตอบว่า “ปลาว แตเปนผูรทตองการยนยันในเรองน้ หรอไมก็เปนผูทไมรทจะเรยนร ้ ู
ี
ื่
็
่
ี่
่
้
้
ื
้
่
้
็
ี
้
ี
่
ู
ุ
ื
้
ื่
ี่
ี
ในเรองน้” สะอดกล่าวว่า “โอหลานชาย นคอสนนะฮ” (Malik Ibn Anas, 2003: 4/205) ค าว่าสน
ี
ุ
์
ี
ี
ี
ึ
ี
่
นะฮ์ ในค าพูดของสะอดน้ อัลเชากานย์กล่าวว่า สะอดได้อ้างถงท่านนบ ซงเปนหะดษมรสัล อ ิ
ี
ี
ุ
็
ึ
ี
ิ
ี
ื
ื
มามชาฟอย์กล่าวว่า เหมอนกับการน ามาจากท่านนบ หรอมาจากเศาะหาบะฮ์ส่วนใหญ่ และ
ี
ิ
ิ
ุ
ึ
ต่อมาอมามชาฟอย์ได้ค้นพบว่า หมายถง เปนสนนะฮ์การปฏบัตของชาวมะดนะฮ์ (Al-Shawkani,
ี
ิ
็
ิ
2005: 8/553-554)
ี่
การทกฎหมายอสลามก าหนดค่าสนไหมทดแทนของเพศหญงเท่ากับครงหนงของเพศชาย
ิ
ิ
่
ึ
่
ึ
ิ
ี
ุ
ิ
็
็
ุ
ุ
นั้นมได้หมายความว่า สตรมคณค่าความเปนมนษย์น้อยกว่าบรษ ค่าสนไหมนั้นเปนเพียงแค่ค่าท า
ุ
ี
ิ
ขวัญซงเปนบทลงโทษในเชงวัตถในกรณทมการฆาตกรรมโดยไม่เจตนา หากมการฆาตกรรมโดย
ึ
ี
็
ิ
ุ
่
ี่
ี
ี
็
ิ
ื
ี
ี่
ู
ั
เจตนา ฆาตกรจะต้องได้รบโทษประหารชวิตสถานเดยวไม่ว่าผู้ทถกฆ่านั้นจะเปนเพศหญงหรอชาย
ี
ึ
ิ
ุ
ี
่
ิ
็
็
ิ
ก็ตาม ซงเปนบทลงโทษในเชงจตวิญญาณทแสดงให้เหนว่าทั้งเพศหญงและชายมคณค่าความเปน
ี่
็
ี
ี
ื
ี
็
ั
ี
ิ
มนษย์เท่าเทยมกัน ส าหรบค่าสนไหมนั้นไม่อาจถอว่าเปนมูลค่าชวิตของผู้เสยชวิตไม่ว่าจะเปนเพศ
ุ
็
ี
ิ
ื
ิ
ื
ุ
็
ี
ชายหรอหญง ทั้งน้เพราะว่าชวิตของมนษย์ไม่อาจซ้อขายหรอค านวณเปนราคาได้ ค่าสนไหมนั้น
ื
ิ
็
เปนเพียงของก านัลจากพระเจ้าผ่านบทบัญญัตทางกฎหมายอสลามเพื่อบรรเท่าความสญเสยทางการ
ิ
ี
ู
ี
ิ
เงนของครอบครวผู้เสยชวิต หากผู้เสยชวิตเปนบรษซงแน่นอนครอบครวจะสญเสยทางการเงน
ู
ั
ั
ิ
ี
ี
่
ึ
ี
็
ุ
ุ
ี
ั
มากกว่าผู้เสยชวิตทเปนสตร เพราะบรษมหน้าทโดยตรงในการหาปจจัยยังชพเข้าครอบครวและ
ี
ี
ี่
ี
ั
ี่
ุ
ุ
ี
ี
็
ุ
ี
ี
ั
ิ
ุ
ี่
บรษจะต้องแบกรบความรบผิดชอบทางการเงนหลายอย่าง ในขณะสตรไม่มหน้าทความรบผิดชอบ
ั
ั
ี
ทางการเงนในครอบครวแต่อย่างใด ด้วยเหตน้กฏหมายอสลามจงก าหนดค่าสนไหมทดแทนของ
ิ
ั
ิ
ึ
ิ
ุ
สตรเท่ากับครงหนงของบรษ
ี
ุ
่
ึ
ึ
่
ุ
ี
ิ
ี่
ิ
การก าหนดบทลงโทษให้จ่ายค่าสนไหมทดแทนในคดการละเมดต่อร่างกายและชวิตทไม่
ี
ู
ิ
เจตนาต่อสตรนั้นนับว่าเปนการปฏรปสถานภาพของสตรคร้งยิ่งใหญ่ในประวัตศาสตรชาวอาหรบ
์
็
ั
ั
ี
ิ
ี
ู
ึ
่
ซงเปนททราบกันดว่าในสังคมอาหรบยุคญาฮลยะฮ์นั้นสตรไม่เคยรจักถงค่าท าขวัญของพวกนาง
ี
ี
้
็
ี่
ี
ึ
ิ
ั
ี่
็
และการฝงกลบทารกหญงทั้งเปนถอเปนประเพณทชอบธรรมของชาวอาหรบ ดังนั้นการทศาสนา
ี
ั
็
ิ
ี่
ั
ื
ิ
ี
็
ิ
ื
อสลามได้ก าหนดค่าสนไหมทดแทนหรอค่าดยะฮ์ของสตรนั้นนอกจากเปนการยกสถานภาพความ
ิ
ี
ิ
ื
ี
ุ
ุ
็
ุ
เปนมนษย์ของสตรเท่าเทยมกับบรษแล้ว ยังเปนการบรรเท่าหรอช่วยเหลอสถานภาพทางการเงน
ื
็