Page 149 - 022

149

ี
ี
ื
ี
การให้ความช่วยเหลอและปกปองท่านนบ  หากแต่เศาะหาบยาตบางท่านก็มบทบาทส าคัญอย่าง
้
ี
ยิ่งยวดในการให้ความช่วยเหลอและปกปองท่านนบ  ตามศักยภาพและความสามารถของพวก
ื
้
้
ี
นาง เพื่อง่ายต่อการการเข้าใจบทบาทของพวกนางในการปกปองและช่วยเหลอท่านนบ  ผู้วิจัยได้
ื
แบ่งเน้อหาออกเปนสองยุคดังต่อไปน้ ี
็
ื
ก. ยุคมักกะฮ ์
1
ี
ท่านนบมหัมมัด  ก าเนดเมอป ค.ศ. 571 ณ นครมักกะฮ์ บดาของท่านมีชอว่า อับดลลอฮ ฺ
ุ
ื่
ิ
ื่
ิ
ุ
ี
ิ
ึ
่
ุ
ื่
ุ
ี
ิ
ิ
่
ิ
ุ
อบน อับดลมฏฏอลบ ส่วนมารดาของท่านมีชอว่า นางอะมนะฮ์ บนต์ วะฮับ ซงทั้งฝายบดาและ
้
็
ั
ุ
็
ิ
2
ี่
มารดาต่างก็เปนอาหรบเผ่ากุรอยช์ มหัมมัดก าพราบดาตั้งแต่ขณะทอยู่ในครรภ์มารดา เมออายุได้ 6
ื่
ขวบมารดาก็เสยชวิต อับดลมฏเฏาะลบผู้เปนปูจงรบเปนผู้อปการะเล้ยงดมหัมมัดต่อไป แต่อย่างไรก็
ุ
ุ
ี
ุ
ู
ึ
ุ
ั
็
ิ
ี
่
็
ี
ตามมหัมมัดอยู่กับคณปูได้แค่เพียงสองปเท่านั้นผู้เปนปูก็ถงแก่กรรมลง (Ibn Hisham, 1990: 1/181,
ุ
็
่
ุ
่
ึ
ี
็
่
้
ี
ี่
ึ
193-194) ฉะนั้นมหัมมัดจงเปนเด็กก าพราทั้งพ่อแม่และปูตั้งแต่อายุยังน้อย หลังจากนั้นหน้าทเล้ยงด ู
ุ
มุหัมมัดก็ตกเปนของอบูฏอลบผู้เปนลง จนกระทั่งมหัมมัดเตบใหญ่ เนองจากลงของท่านไม่ใช่คน
ื่
ุ
ุ
ิ
็
ิ
็
ุ
ี
ุ
ื
ี

ั
่
ี
รารวยมากนัก มุหัมมัดจงต้องท างานหาเล้ยงชพช่วยเหลอลงด้วย โดยรบจ้างเล้ยงฝูงแพะ แกะและ
ึ
3
ุ
ู
ุ
ี
ิ
ิ
ี่
ื
ิ
อฐไปตามเนนเขาในนครมักกะฮ์ อกทั้งเคยตดตามลงเดนทางไปค้าขายทเมองชาม ต่อมามหัมมัด
ั
ื
ิ
ี
ิ
ี
ได้รบว่าจ้างให้คมกองคาราวานพาณชย์ของเศรษฐนเคาะดญะฮ์ บนต์ ควัยลดไปค้าขายทเมองชาม
ิ
ี่
ุ
ี
ุ
ี
ซงประสบความส าเรจทางธรกิจอย่างงดงามและท าก าไรให้แก่นางเคาะดญะฮ์เปนจ านวนมาก ด้วย
ุ
่
ึ
็
็
กิตตศัพท์แห่งความซอสัตย์และมารยาททงดงามของมหัมมัดสรางความประทับใจแก่นางเปนอย่าง
ุ
ื่
็
ิ
้
ี่
ยิ่ง จนกระทั่งนางตัดสนใจต้องการร่วมชวิตกับมหัมมัด การแต่งงานระหว่างมหัมมัดกับนางคอ
ุ
ุ
ิ
ี
ี
ึ
ึ
ดญะฮ์จงเกิดข้น

็
่
ี
ึ่
้
ิ
้
ขอสาบานตอพระเจาผูซงชวตของฉนอยูในพระหตของพระองควา เจายังไมเปนผูศรทธาจนกวาตัวฉนเปนทรก
์
็
ั
่
่
่
่
ี่
ั
ั
้
้
ั
ั
่
้
็
ิ่
ั
ี
ยงของเจาเหนอกวาตัวของเจาเอง” เมอได้ยินเช่นนั้นอมัร จงกล่าวแก่ท่านนบ  ว่า “ ณ บดน้เปนตนไป ขาขอ
ี
้
ื่
ื
ึ
้
ุ
้
้
่
่
่
่
สาบานตอพระองคอลลอฮวา ขาจะรกทานมากกวาตัวขาเอง” ท่านนบ  จงกล่าวว่า “ใชแลวตองเปนอยางนน
้
์
ั
ั
่
้
็
่
ึ
ั้
้
ี
ฺ
้
โออุมัร” (Al-Bukhari: 6632)
1 ตามการค านวณของมะหมด บาชา อัลฟะละกีย์ แต่ชาวตะวันตกส่วนใหญ่เหนว่าตรงกับป ค.ศ. 570 (Rizqullah
็
ี
ู
์
Ahmad, 1992: 109-110)
2 เปนรายงานทปรากฏในอบน ฮชาม โดยอ้างจากอบน อสหาก และได้ยืนยันโดยอบน สะอด์ซงเปนรายงานท ี่
ฺ
ุ
่
ึ
ุ
ี่
ิ
็
็
ิ
ิ
ุ
ิ
ิ
็
ิ
แพร่หลาย และสอดคล้องกับความเหนของอัลซะฮาบย์และอบน กะษร (Rizqullah Ahmad, 1992: 109) แต่
ี
ุ
ี
ี
ุ
อย่างไรก็ตามมนักประวัตศาสตรกล่มหนงเหนว่าบดาของท่านนบ  เสยชวิตในขณะทท่านนบ  วัยอยู่เปล
์
่
ี
ิ
ี
ี
็
ิ
ี่
ี
ึ
ื
ื
ิ
ี
ิ
ู
หรอมอายุ 18 เดอน (ดเพ่มเตมใน Al-Suhayli, 2000: 2/99)
3 เมองชาม ปจจุบันน้ประกอบด้วยประเทศซเรย เลบานอน จอรเดน ปาเลสไตน์ และอสราเอล
ั
ี
ี
ี
ื
ิ
์