Page 70 - 020
P. 70

70






                                                      ุ
                                                                  ู
                         จากความสําคัญดังกล่าว เปนข้อสรปได้ว่า การปลกฝงคณธรรมจรยธรรม แก่นักเรยนด้วยการ
                                               ็
                                                                               ิ
                                                                                              ี
                                                                     ั
                                                                       ุ
                                                 ี่
                               ็
                   ็
                                      ี่
                                           ุ
                                              ่
                                                                                             ึ
                 เปนแบบอย่าง เปนหน้าทของทกฝายทจะต้องรบผิดชอบ เร่ มจากผู้ปกครองต้องตระหนักถงบทบาทใน
                                                        ั
                                                                  ิ
                          ั
                            ุ
                                     ิ
                                                                                                 ื่
                 การปลูกฝงคณธรรมจรยธรรมแก่นักเรยน โดยจะต้องเอาใจใส่พวกเขาตลอดเวลาตั้งแต่พวกเขาตนนอน
                                                 ี
                 จนกระทั่งเข้านอน ขณะทผู้บรหารสถานศกษาและครจะต้องเอาใจใส่ในเรองการเปนแบบอย่างทดแก่
                                       ี่
                                                                                       ็
                                                              ู
                                                     ึ
                                                                               ื่
                                           ิ
                                                                                                   ี
                                                                                                  ี่
                                                                    ี
                                ี่
                                           ้
                                        ี
                                           ู
                                                ิ
                 เด็กในช่วงเวลาทพวกเขาเรยนรพฤตกรรมจากสังคมในโรงเรยน

                                 ั
                                                                         ้
                                                          ี
                                    ุ
                                            ิ
                         การปลูกฝง คณธรรมจรยธรรม แก่นักเรยน ด้วยวิธการสรางแรงจูงใจให้เกิดความต้องการม ี
                                                                   ี
                             ี
                     ิ
                 พฤตกรรมทดงาม เพื่อให้ได้รบการตอบแทนความด และการปรามให้เกิดความหวาดกลัวต่อการ
                            ี่
                                                             ี
                                          ั
                          ื่
                                                                                                 ุ
                                                                                              ั
                                             ี่
                                       ิ
                                                 ี
                                                                        ็
                               ี
                                   ี
                 ลงโทษเมอนักเรยนมพฤตกรรมทไม่ดทั้งหลาย  ประสบความสําเรจได้ข้นอยู่กั    บผู้ปลูกฝงคณธรรม
                                                                             ึ
                                                                                                     ั
                                                                                                   ู
                 จรยธรรมจะต้องใช้ความซอสัตย์และความจรงใจ ไม่ใช่การกล่าวเท็จเพื่อสรางแรงจูงใจ เช่น ผู้ปลกฝง
                   ิ
                                                                                 ้
                                                        ิ
                                        ื่
                   ุ
                                                                                             ี
                 คณธรรมจรยธรรมได้ใช้วิธการผิดในการสรางแรงจูงใจนักเรยนให้ละหมาด โดยสอนนักเรยนว่า ใครก็
                                                      ้
                                                                    ี
                           ิ
                                        ี
                                                                          ิ
                                                                             ิ
                                     ี
                                                               ี
                                                                                               ี่
                                                          ื่
                                              ื
                      ี่
                 ตามทละหมาด เขาจะมหน้าตาเหมอนดารา แต่เมอนักเรย นได้ปฏบัตตาม คําสอนนั้น ผลทออกมายัง
                                                                 ิ
                 เหมอนเดม คอ นักเรยนพบว่าตนเองยังมหน้าตาเหมอนเดม พวกเขาก็จะเลกละหมาด และไม่ ยอมเชอ
                         ิ
                                                                                                      ื่
                                                            ื
                                                                               ิ
                                  ี
                            ื
                     ื
                                                   ี
                 ฟงผู้ปลูกฝงคณธรรมจรยธรรมอกต่อไป
                                     ิ
                          ั
                   ั
                                            ี
                             ุ

                                                          ี
                                                              ุ
                                                                                 ี่
                          ู
                                                ี่
                                                  ู
                         รปแบบการสรางแรงจูงใจทถกต้องได้มระบ ไว้ในอัลกุรอาน  ดังทอัลลอฮ ฺ     ได้ทรงสั่งใช้
                                     ้
                 ท่านเราะสล      ดําเนนการเชญชวนประชาชาตของท่านส่การศรทธา พระองค์ตรสว่า
                          ู
                                    ิ
                                                                  ู
                                                         ิ
                                           ิ
                                                                        ั
                                                                                      ั

                                                       ً
                                                                          ً ً ً
                                                  نَّمَ ً
                                                                                       ً
                                                                    ةى ظعومٍ
                                                                                 ى
                                           نسحى   أ   يى ً    ً تيلاب   مٍ وذداجك   ً   ةنسمحا   ٍ  ً ً ٍى ى   لاك    ةمٍ كمحاب   ٍ    كبر ى    ً ليبس  ًً   عدا     لىإ    ي ٍ   
                                                             ى ى
                                        ي ى ٍ
                                                                                        ى
                                                                           ى
                                                              ى
                                                      ي ى ى
                                              ى
                                                                                    )      125 :  لحنلا    (

                                                                                 ุ
                                                   ู
                                                ้
                                                                         ู
                                            ี
                                ความว่า  “จงเรยกรองส่แนวทางแห่งพระเจ้าของสเจ้าโดยสขุม    และการ
                                 ี่
                                                            ี่
                                                          ิ
                                  ี
                         ตักเตอนทด และจงโต้แย้งพวกเขาด้วยส่งทดกว่า”  (อันนะหล : 125)
                             ื
                                                                          ฺ
                                                                            ฺ
                                                              ี


                                      ั
                         อัลลอฮ ฺ    ตรสว่า

                                                               ً
                                                                                           ً
                                                    لمزهدا       (   ن لايجم   ارجى     مىرجىاك     فوي لوقػي  ىى   ام      لع    برصاك  
                                                      : 10 )    ى  نٍ ى  ٍ يٍي ٍ ى  ى ي  ى ى  ى  ٍ ٍ ى

                                                       ิ
                                                          ี่
                                                                      ้
                                ความว่า “และจงอดทนต่อส่งทพวกเขากล่าวราย  และจงแยกตัวออกจากพวก
                                              ุ
                                                            ิ
                         เขาด้วยการแยกตัวอย่างสภาพ”  (อัลมซัมมล: 10)
                                                        ุ
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75