Page 75 - 020
P. 75
75
ً
ً
ً
ً
فكرصبػي نَّمَ لا ينعى موذ أ ٍي ى ى ً ا ىك فوهقفػي نَّمَ لا بولػق ٍي مى وذ يي ً نً لإاك ى نلجا ى نم ٍ ايرثك منَّمَ نهلج انٍرذ أ دقى ى لك
ى ى
ى
ى ىٍ
ٍ ى
ى
هيٍ
ه
ي ى
ي ٍي
ى ىى
ن
ى
ً
ً
ً
فوي لفاغٍ لا مى كئػ ً ى ؿكي أ لضى أ مى ٍ ى لب ـاعػنى لأاك كئػى لكيأ ى ً ا فوعمسي نَّمَ لا فاذآ موذ ىك ا ً
ى
ى
ٍ ى
ه ى
ى
ضُّ ى
ى
ٍ ي
ى
ي ي
ٍي
ي ى ٍ ى
ى ى
ٍ
ى ٍ
179 : ؼارعلأا (
)
่
ความว่า ‚และแน่นอนเราได้บังเกิดสําหรบญะฮันนัม ซงมากมายจากญน และ
ั
ึ
ิ
ี
ุ
่
ี
ึ
ี่
มนษย์ โดยทพวกเขามหัวใจซงพวกเขาไม่ใช้มันทําความเข้าใจ และพวกเขามตา ซง
่
ึ
พวกเขาไม่ใช้ มันมอง และพวกเขามห ซงพวกเขาไม่ใช้มันฟง ชนเหล่าน้แหล ะ
ั
ี
ึ
ี
ู
่
็
่
ึ
ุ
ประหนงปศสัตว์ ใช่แต่เท่านั้น พวกเขาเปนผู้หลงผิดยิ่งกว่า ชนเหล่าน้แหละ พวกเขา
ี
ื
ฺ
คอผู้ทเผลอเรอ‛ (อัลอะอรอฟ: 179)
ี
ื
ิ
ั
ดังนั้นการตั กเตอนเปนวิธการปลูกฝงคณธรรม จรยธรรม แก่นักเรยนสําหรบผู้บรหาร
็
ั
ี
ี
ุ
ิ
ุ
ี่
ื
สถานศกษาทต้องให้ความสําคัญ เนองจากอสลามสนับสนนให้ผู้ศ รทธาตักเตอนระหว่างกัน ช่วยเหลอ
ั
ื
ื่
ิ
ึ
่
ื่
ื
ึ
ั
ุ
กันในเรองของความดและห้ามปรามกันจากการทําความชั่ว ซงผลบญย่อมได้รบกับบรรดาผู้ตักเตอน
ี
ื
ั
และผู้น้อมรบการตักเตอน
อัลลอฮ ฺ ตรสว่า
ั
ً
ً
مى كئػى لكيك أ ً رى كنمٍ لا ً نع فوهػنػي ى ى ك ؼكرعمٍ ً لاب فكرمٍ ً يرنخا ً ى لىإ ٍ يك فوعدي ه ٍ ةنَّمَ ميأ مي كنم ني كتٍ ى لك
ى ٍ
ى
ى
ٍى
ى
ي ي
ٍى
ي
ٍ
ى ٍ ى
يي ىى
ى ي ى
يٍ ى
ً
) 104 : فارمع ؿآ ( فوحلفمٍ لا
ٍ
ى
ي ي
ู
ความว่า “และจงให้มข้นจากพวกเจ้า ซงคณะหนงทจะเชญชวนไปส่ความด
ิ
ี
ึ
่
ี
ี่
ึ
่
ึ
ิ
ี่
ี่
ิ
ิ
ิ
และใช้ให้กระทําส่งทชอบ และห้ามปรามกันมให้กระทําส่งทมชอบ และชนเหล่าน้ ี
็
ั
ิ
ิ
ื
แหละพวกเขาคอผู้ได้รบความสําเรจ” (อาลอมรอน: 104)
ี
ื่
ตัวอย่างเกี่ยวกับเรองราวการสรางท่านนบอาดํา ทได้มกล่าวในอัลกุรอานอัลลอฮ ฺ ตรสว่า
ั
้
ี
ี่
ً
ً
ً
ً
ةفيلخ
ةى كئلامٍ
ي ٍ
ي ىٍ
ى
اهيف ً دسفػي ي ى نم اهيف ً لع أ ٍ ىى اوي ى لاق نى ى ً ضرى ً قي لأا لعاج ً وٍإ ً ً ى ى ً لل كبر ى ضُّ ى ى ؿاق ٍ ذإك ى
ى
ٍ
ى
ه ى
ً
ً ً
فومى ى ى مى ام لا لعػت ي ى ٍ ً وٍإ لعىأ ى ؿاق كى ل س دقػنك ى ى ؾدمةح حبسن نهح ىك ءام دلا كفسيك
ى
ي
ىي
ى ى
ي
ٍ
ي ٍ
ٍى
ى
ٍ ىى
ي ى
ي ى
ي
) 30 : ةرقبلا (
