Page 56 - 020
P. 56

56





                                        ً
                         ً
                                                                 و
                            تٍ ى    ي  ً ضرى  ً  ٍ      كىأ     قي   ٍ لأا    تاكامسلا  ً  ٍ      كىأ     قي    و   ةرخص  ً     قي    ني كتػف     ؿدرخ  ٍ ى    و   ةبح   نَّمَ     نم     ى ؿاقػثم ً     كت  ً اهنَّمَ   فإ    ى  ً نَّمَىي  ى    ( اي     نِّػب   ػنإ
                                                                               ىٍ
                                                                                  ي ى
                                             نَّمَ
                                                               ىى
                                                      ٍ
                                                     ى ى
                               ٍ
                                                                           ى
                                          ى ى
                                                                  ىٍ
                                                 ً
                                                                                    ً
                                ً
                                                                              ً
                                                             ى
                                              ٍ ى
                                                                                 ه ى
                          ى ىى   ام    ى   لع   برصاك     ً رى كنمٍ      ً نع   لا    وناك     ؼكرعمٍ ً   رمٍك   أ   لاب    ة ى لانَّمَ صلا  ً ً  نَّمَىي ى    .      م ا     نِّػب     مقىأ      يربخ     فيطى ى نَّمَ  ي نَّمَ ً  ا      وللا     نَّمَ فإ     وللا   ل  ى ً
                                                                            ه
                                        ي
                               ٍ ٍ ى
                                             ى ى
                                                    يٍ ى
                                                         ٍي ى
                                                                              ً
                                                                                      ً
                                                                                    ى ى
                           ى نَّمَ  ً     نَّمَ فإ     وللا    ى لا    احرم    ً ضرى  ً     قي   ٍ لأا   ً     ى    ى لاك   ٍى   ً سانَّمَ ً   نلل  ى ؾنَّمَ دخ     ر  عصت ي  ى لاك    ى      .     ً   رومي    ٍ لأا   ـزع  ٍ ٍى  ً     نم      كلذ  ً     نَّمَ فإ      كباصىأ
                                                            ى
                                        ٍ
                                                                          ي
                                                                                           ى ى ى
                                  ن ىى
                                                              ٍ ى
                                ً
                                                                                     و
                                                                                               ً
                                                ً
                                                                         ً
                                                                 ً
                                                                                و
                             توصى   ل    تاوصى    ٍ لأا    رى كنى  ً     نَّمَ فإ   أ    كتوص  ً   نم       ض اك   ٍ    كيشم ى  ً     قي      دصقاك ى    .       روخف ى     ؿات      لك     بيح
                                                                                             ضُّ ي
                                                                                      ىٍي
                                                                                         نَّمَ ي
                                                                        ٍ ٍ
                                                                ى ٍ
                                                                                  ي
                                  ى ٍ
                          ي ٍى
                                               ى ٍى
                                        ى
                                                        ٍ ي ى
                                                                                              يرمٍ محا
                                                                                19 -   16 )       : فامقل       (  ً ً ى

                                               ๋
                                                      ิ
                                            ู
                                ความว่า  ‚โอ้ลกเอย แท้จรง (หากว่าความผิดนั้น) มันจะหนักเท่าเมล็ดผักสัก
                                                      ื
                                                                            ื
                                                                                        ิ
                                ึ
                                                 ิ
                                                                ้
                                ่
                         เมล็ดหนง มันจะซ่อนอยู่ในหน   หรออยู่ในชั้นฟาทั้งหลาย หรออยู่ในแผ่นดน อัลลอฮ ฺ
                              ก็จะทรงนํามันออกมา แท้จรงอัลลอฮ       เปนผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงรอบรยิ่ง  .โอ้
                                                                    ็
                                                                                          ู
                                                                                          ้
                                                     ิ
                                                            ฺ
                          ู
                         ลกเอย เจ้าจงดํารงไว้ซงการละหมาด และจงใช้กันให้กระทําความด และจงห้ามปราม
                             ๋
                                                                                 ี
                                           ่
                                           ึ
                                                                ิ
                         กันให้ละเว้นการทําความชั่ว  และจงอดทนต่อส่งทประสบกับเจ้า แท้จรง  นั่นคอส่วน
                                                                                           ื
                                                                   ี่
                                                                                    ิ
                            ึ
                           ่
                                       ี่
                         หนงจากกิจการทหนักแน่น  มั่นคง.  และเจ้าอย่าหันแก้ม  (ใบหน้า)ของเจ้าให้แก่ผู้คน
                                                               ้
                                                                             ิ
                                                                                             ิ
                         อย่างยโส และอย่าเดนไปตามแผ่นดนอย่างไรมรรยาท  แท้จรงอัลลอฮ  ฺ         มทรง
                                                       ิ
                                          ิ
                              ุ
                         ชอบทกผู้หยิ่งจองหอง และผู้คยโวโอ้อวด. และเจ้าจงก้าวเท้าของเจ้าพอประมาณ และ
                                                  ุ
                                                                   ื
                                                       ี่
                                                             ี
                               ี
                                                                                        ฺ
                                                                                       ุ
                                                ิ
                                                   ี
                                                                      ี
                                                                          ้
                         จงลดเสยงของเจ้าลง  แท้จรง เสยงทน่าเกลยดยิ่งคอเสยง(รอง) ของลา‛ (ลกมาน:  16-
                         19)

                                                                                 ิ
                                                                                                     ู
                                                                                                     ้
                         อัลลอฮ ฺ     ได้ทรงแจ้งให้เราทราบว่า การปลูกฝงอัคลาก  ต้องเร่มจาก การสอนเด็กให้รจัก
                                                                    ั
                                                                          ฺ
                                                                           ์
                        ็
                                                                       ิ
                                                                        ุ
                                         ิ
                                                                                            ฺ
                 ความเปนเอกภาพ และสทธของพระองค์ โดยสั่งใช้ให้มความบรสทธใจในการทําอบาดะฮต่อพระองค์
                                                                                       ิ
                                      ิ
                                                                ี
                 และห้ามการตั้งภาคใดๆ เพรา ะการกระทําดังกล่าวเปนบาปใหญ่ ต่อมาพระองค์ได้ทรงกําชับให้เอาใจ
                                                              ็
                                  ี
                                            ื่
                         ู
                 ใส่เล้ยงดลกๆในทกอรยาบถ เนองจากการกระทําต่างๆ อยู่ภายใต้การมองเหน การได้ยิน และการ
                                    ิ
                                   ิ
                                 ุ
                          ู
                                                                                ็
                      ี
                                                                           ิ
                          ู
                                                                                           ี
                 สอดส่องดแลของพระองค์  พระองค์ทรงสั่งใช้ให้บ่าวของพระองค์เชญชวนกันทําความด  ยึดมั่นใน
                       ี
                                           ี
                                                                                         ี่
                 ความด มความนอบน้อมและมมารยาทต่อเพื่อนมนษย์  อดทนต่อการชักจูงไปในทางทหลงผิ ด  และสั่ง
                                                            ุ
                         ี
                                                                ิ
                 ใช้ให้ตักเตอนกันจากการทําความผิดทั้งหลาย เช่น การอจฉารษยา การเหย่อหยิ่ง และการโอ้อวด
                                                                    ิ
                           ื
                                                                                                  ิ
                                  ั
                                                                                   ี
                                        ฺ
                          การปลกฝงอัคลากแก่เด็กและเยาวชน ถอเปนงานหนงในการดําเนนชวิตตามแบบฉบับอสลาม
                                                                                ิ
                                                          ื
                                                                     ึ
                                                                     ่
                               ู
                                                             ็
                                                                 ิ
                                           ้
                                                                        ี
                   ี่
                          ์
                                                                    ี่
                 ทสมบูรณ  เพื่อค้ มครองและปองกันให้พวกเขาห่างไกลส่งทไม่ด หรอส่งทจะทําให้พวกเขาออกห่าง
                                                                             ิ
                               ุ
                                                                                ี่
                                                                           ื
                 จากหลักการของศาสนา ดังในประวัตศาสตรอสลามทคร้งหนงมชนมักกะฮกล่มหนงประสงค์จะอพยพ
                                                                                       ึ
                                                                                       ่
                                                              ี่
                                                                       ี
                                                                                   ุ
                                                                                ฺ
                                                                     ่
                                                                     ึ
                                                        ิ
                                                                 ั
                                                       ์
                                                 ิ
                             ี
                                                  ู
                                                                              ู
                     ู
                 ไปส่เมองมะดนะฮพรอมกับท่านเราะสล  แต่พวกเขากลับถูกภรรยาและลกๆของพวกเขาขัดขวางไม่ให้
                                    ้
                                 ฺ
                       ื
                                                     ี
                                                  ึ
                                                ู
                 อพยพ พวกเขาเหล่านั้นจงเกิด ความรสกเสยใจกับการกระทําของภร รยาและลกๆของพวกเขา   อัลลอฮ  ฺ
                                                                                   ู
                                                ้
                                      ึ
                                                                ิ
                   ึ
                 จงได้ทรงกําชับให้พวกเขาตระหนักในเรองการขัดเกลาจตใจ และให้ระมัดระวังในเรองทเกิดข้น
                                                   ื่
                                                                                           ี่
                                                                                        ื่
                                                                                                ึ
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61