Page 178 - 015
P. 178
170
ิ
ิ
ิ
ึ
ี
ิ
ื่
ึ
มภาวะผู้น าในการจัดการศกษาสงกว่าวุฒการศกษาอนๆ สอดคล้องกับแนวคดของ พิไล จรไกรศร ิ
ู
ี
ี่
(2543 : 35) ทกล่าวว่า การฝกอบรมเปนกระบวนการทจัดข้นเพื่อให้บคคลได้เรยนรและมความ
ี่
ึ
ึ
็
ี
ุ
ู
้
่
ึ
ี่
ุ
ิ
ี่
ช านาญเพื่อวัตถประสงค์อย่างใดอย่างหนง รวมทั้งการเปลยนแปลงพฤตกรรมทพึงประสงค์ เพื่อ
ึ
ุ
ึ
ิ
ก่อให้เกิดประโยชนสงสดของหน่วยงาน ซงการฝกอบรมเปนขั้นตอนส าคัญในการบรหารงาน
่
์
ู
็
ี
ุ
็
ั
ุ
บคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สังคมปจจบันมความก้าวหน้าทางวิทยาการอย่างรวดเรวยิ่งท าให้การ
ฝกอบรมมความจ าเปนและมความส าคัญมากข้น ดังนั้น ผู้บรหารควรส่งเสรมให้มการฝกอบรม
ี
ี
ึ
ึ
็
ึ
ี
ิ
ิ
อย่างต่อเนอง
ื่
5.2.3.3 ผลการเปรยบเทียบตามตัวแปรประสบการณการบรหาร ต่างกัน ใน
์
ิ
ี
ึ
่
ิ
ี
ี
ภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน ซงผลการเปรยบเทยบพบว่า ภาวะผู้น าของอหม่ามอยู่ในระดับ
ี
ุ
ื
์
ิ
มากสดคอ ประสบการณบรหารศูนย์ฯ (ตาดกา) 1-5 ป รองลงมา 6-10 ป ี และ 11 ปข้นไป ทั้งน้อาจ
ี
ึ
ี
ี
ี่
ิ
ิ
ี
้
์
ู
ั
เปนเพราะอหม่ามทมประสบการณการบรหารต่างกันได้รบการพัฒนาด้านความรความสามารถจาก
็
ึ
หน่วยงานต่างๆในการจัดการศกษาหรอการบรหารงานในศูนย์ฯ(ตาดกา) อย่างต่อเนองสม าเสมอ
่
ี
ิ
ื
ื่
ี
ิ
ุ
่
ทกคน จงท าให้ภาวะผู้น าในการจัดการศกษามระดับการปฏบัตงานทไม่แตกต่างกัน ซงสอดคล้อง
ี่
ึ
ึ
ึ
ิ
กับงานวิจัยของ ณรงค์ แย้มประดษฐ์ (2541 : 90) พบว่า ผู้บรหารเมอเข้าส่ต าแหน่ง แม้จะม ี
ิ
ื่
ู
ิ
์
ิ
ิ
์
ประสบการณทางการบรหารต่างกัน แต่ทักษะการบรหารงานไม่แตกต่างกัน เพราะประสบการณใน
ิ
ิ
ี
ี
ี่
้
การเรยนรงานนั้นจะท าให้ผู้บรหารเข้าใจบทบาทหน้าท วิธการ และการด าเนนการให้เกิด
ู
ี่
้
ความส าเรจส่เปาหมายทวางไว้
ู
็
ี
5.2.3.4 ผลการเปรยบเทียบตามตัวแปรขนาดของศูนยฯ (ตาดีกา) ต่างกัน ใน
์
ภาพรวมไม่แตกต่างกัน ซงผลการทดสอบเปรยบเทยบพบว่า ภาวะผู้น าของอหม่ามอยู่ในระดับมาก
ิ
ึ
ี
่
ี
ุ
สดคอ ศูนย์ฯ (ตาดกา) ขนาดใหญ่ รองลงมาขนาดกลาง และขนาดเล็ก ทั้งน้อาจเปนเพราะว่าปจจบัน
็
ี
ุ
ั
ื
ี
ิ
ั
ู
้
ิ
น้ อหม่ามได้รบการพัฒนาด้านความรความสามารถ ทั้งในเชงวิชาการและเชงการบรหารงานอย่าง
ิ
ี
ิ
ึ
ึ
ุ
ื่
ต่อเนองสม าเสมอทกคนจงท าให้ภาวะผู้น าในการจัดการศกษาในขนาดศูนย์ฯ(ตาดกา) ต่างกัน มี
ี
่
่
ระดับการปฏบัตงานทไม่แตกต่างกัน ซงสอดคล้องกับงานวิจัยของ ศร จันบ ารง (2549 : 82) พบว่า
ิ
ุ
ิ
ี่
ิ
ิ
ึ
ู
ึ
ี
ิ
้
ุ
ั
ผู้บรหารสถานศกษาในปจจบันมการได้รบการพัฒนาความรความสามารถจากหลายสถาบันไม่ว่า
ั
ึ
็
ิ
์
็
ู
จะเปนการอบรม การศกษาในระดับสงๆ เปนการเพิ่มประสบการณให้ผู้บรหาร
่
ั
ี
ึ
5.2.4 การเปรยบเทียบบทบาทของอิหมามในการจดการศูนยการศกษาอิสลามประจา
์
ั
้
ิ
มัสยิด(ตาดีกา)ในจงหวัดนราธวาส จาแนกตามสถานภาพผูตอบแบบสอบถาม
ิ
ิ
ผลการเปรยบเทยบบทบาทของอหม่ามในการจัดการศูนย์การศกษาอสลามประจ ามัสยิด
ี
ี
ึ
ิ
(ตาดกา)ในจังหวัดนราธวาส จ าแนกตามสถานภาพผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า
ี
